Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Kubuś – włamywacz i morderca?
Pierwsze wydanie tej książki miało miejsce w roku 1977, ja dysponuję trzecim – okładka pierwsza z prawej. Powieść liczy 196 stron, a narracja prowadzona jest w pierwszej osobie czasu przeszłego.
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Osobliwe przypadki Cymeona Maksymalnego 87/2024”
Szpiony zza Odry i Nysy, czyli lektura uzupełniająca do „Labiryntów”
W polskich kryminałach, a konkretnie w powieściach szpiegowskich, motyw Organizacji Gehlena co jakiś wypływa. Warto więc przybliżyć historię i działalność wywiadu operującego z terytorium Niemiec Zachodnich, a także sukcesy peerelowskiego kontrwywiadu w wyłapywaniu jego wysłanników.
Czytaj dalej „Kilarski Roman – Organizacja Wywiadowcza Reinharda Gehlena 86/2024”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Czy to najstarszy Edigey?
„Atropina …” ma już jedną recenzję w naszym Klubie … mojego autorstwa, a właściwie to dwie (ta druga jest zasługą Klubowicza-Spekulanta Waldemara pod hasłem „Cztery reportaże”). Po cóż więc kolejna – oto jest pytanie. A oto jest odpowiedź: Otóż znalazłem jej wcześniejsze wydanie, prawdopodobnie najwcześniejsze ze wszystkich w ogóle pozycji Jerzego Edigeya zrecenzowanym w Klubie. Ale po kolei.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Atropina jest moją bronią 85/2024”
W morderczej sieci psychopatycznej tarantuli
Recenzowana książka ukazała się w zacnej serii „Najlepsze kryminały PRL” Wydawnictwa CM, które kontynuuje – obok Wielkiego Snu i Wydawnictwa LTW – chlubne tradycje wydawania kryminałów przez Czytelnika, MON, Iskry, KAW, czy Śląsk w czasach PRL-u. Przyznam się, że zawsze intrygowało mnie, w jakim nakładzie wydawane są w XXI wieku – przez te trzy pierwsze wydawnictwa – peerelowskie kryminały. Przez grzeczność nikogo o to, nie pytam, bo może to tajemnica handlowa, a może liczba wstydu – oczywiście nie dla wydawnictw, ale dla niekorzystających z ich oferty czytelników.
Czytaj dalej „Śliwa Zuza – Bardzo niecierpliwy morderca 84/2024”
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Moniki Przyguckiej
Sześćdziesięcioletni Stanisław Okołowicz, kierownik 17 Wydziału Finansowego zostaje znaleziony martwy w swoim mieszkaniu. Szczęsny, nazywany Białym Kapitanem, odkrywa, że denat najpierw został ogłuszony marmurowym przyciskiem, a potem zastrzelony strzałem w plecy. Sprawie zostaje nadany kryptonim „Dwa włosy blond”, gdyż na chodniku przed willą w której mieszkał Okołowicz kapitan znajduje mały skrzep krwi zastygłej na dwóch włosach jasnego koloru.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
„Gorący ślad” to „labiryntowa” propaganda w stanie czystym – fakt jednak faktem, że czytamy tutaj o wydarzeniach, które dziś znane są już chyba tylko historykom. Autor, o którym znalazłem w internecie jedynie wzmiankę, że żył w latach 1926 – 1986 i na koncie ma jeszcze tylko jedną książkę, opisał tutaj szpiegowską działalność Joachima Schaaka; zrobił to jednak w sposób tendencyjny i nieobiektywny. Nie oszukujmy się jednak – nie miała to być romantyczna ballada ale zwykły straszak, który w założeniu miał udawać, że nie jest propagandowym straszakiem. Od razu zaznaczam – nie bronię Joachima Schaaka i w ogóle jestem przeciwnikiem jemu podobnych postaci; jestem też jednak przeciwnikiem przedstawiania ich w sposób tak bardzo jednostronny i zero-jedynkowy.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Tomasza Lady
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Kapitan Szczęsny jadąc we mgle swoją Jawą 350 ulega wypadkowi; chcąc się opatrzyć przychodzi do domu inżyniera Andrzeja Rowińskiego na warszawskiej Sadybie i przypadkowo zabezpiecza ranę chusteczką z drobną ilością kokainy. Czytaj dalej „Kłodzińska Anna – Srebrzysta śmierć 81/2024”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Wincenty Kozłowski, dyrektor pewnego przedsiębiorstwa, zostaje we własnym mieszkaniu uduszony zieloną apaszką. Roman Ilecki, marzący o karierze detektywa młody lekarz odbywający specjalizację w dziedzinie medycyny sądowej, stwierdza, że zabójstwa dokonano między godziną dwudziestą drugą a północą. Kapitan Grzybowski z Komendy Głównej uważa, że sprawa nie wygląda na skomplikowaną i dlatego przekazuje śledztwo sierżantowi Rożniakowi, który przyjaźni się z Ileckim od czasu wspólnego dochodzenia sprzed roku (opisanego w „Człowieku w samochodzie”).
Czytaj dalej „Lemar Stefan – Morderca przychodzi przed północą 80/2024”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Adama Sekuły
Doceńcie docenta co do centa, czyli ścigajcie mordercę, osądźcie go, skażcie na śmierć i sami wykonajcie wyrok!
Marek Ster wciąż pozostaje postacią całkowicie tajemniczą, a „Zabić docenta” jedyną książką jaką opublikował, przynajmniej lecąc na tych danych personalnych. Powieść liczy 206 stron, cena okładkowa to 40 zł, a narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu przeszłego. Ma już ona dwie recenzje w naszym Klubie, ale bezwzględnie zasługuje na trzecią.
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
LINK Recenzja Grzegorza Musiałowicza
Jan Szel, redaktor działu zagranicznego „Trybuny Wrocławskiej” wyjeżdża do Frankfurtu – oficjalnie po to, by napisać reportaż o rozwoju ekonomicznym NRF, a bardziej, żeby w miejscowości Grosswiesen odwiedzić Leona Traube, który przed dwoma miesiącami przysłał mu niepokojący list.