Jażdżyński Wiesław – Ściśle tajne 255/2025

  • Autor: Jażdżyński Wiesław
  • Tytuł: Ściśle tajne
  • Wydawnictwo: Wydawnictwo Łódzkie
  • Rok wydania: 1974 (wyd. II)
  • Nakład: 20294
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Miasto Łódź, gdzie „milicjant powinien dwoić się i troić jeśli wymaga tego dobro służby”

Wiesław Jażdżyński (1920-1998) w latach: 1970-1974 był dyrektorem i redaktorem naczelnym Wydawnictwa Łódzkiego. Powieść „Ściśle tajne” jest sequelem książki „Czuwajcie w letnie noce” z roku 1972. Recenzowana pozycja liczy 232 strony, a jej cena okładkowa to 26 złotych.

Czytaj dalej „Jażdżyński Wiesław – Ściśle tajne 255/2025”

Edigey Jerzy – Szklanka czystej wody 251/2025

  • Autor: Edigey Jerzy
  • Tytuł: Szklanka czystej wody
  • Wydawnictwo: Czytelnik
  • Seria: Z jamnikiem
  • Rok wydania: 1974
  • Nakład: 80290
  • Recenzent: Mariusz Młyński

LINK Recenzja Weroniki Gabryjelskiej
LINK Recenzja Norberta Jeziolowicza

Doktor Zygmunt Niekwasz, ordynator oddziału chirurgii szpitala przy ulicy Zielnej w Warszawie, zostaje przez dyrektora Stefana Postomskiego zawieszony w samodzielnym wykonywaniu operacji i zabiegów – operowany przez Niekwasza Aleksander Waliszewski, dyrektor „Maszynoimportu”, zmarł kilka godzin po zabiegu na wskutek wewnętrznego krwotoku.

Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Szklanka czystej wody 251/2025”

Ożogowska Hanna – Tajemnica zielonej pieczęci 218/2025

  • Autor: Ożogowska Hanna
  • Tytuł: Tajemnica zielonej pieczęci
  • Wydawnictwo: Wydawnictwo Łódzkie
  • Rok wydania: 1974 (wyd. VIII)
  • Nakład: 40280
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Związek Napoleonów, czyli miłośnicy królewskiego życia

Hanna Ożogowska (1904-1995) była zasłużoną dla literatury młodzieżowej i dziecięcej pisarką. W naszym Klubie jednak żadna jej książka nie jest zrecenzowana. Ktoś mógłby powiedzieć: nie ta tematyka. „Tajemnica zielonej pieczęci” przeczy jednak takiemu stwierdzeniu. Do najsłynniejszych – poza nią – książek pani Hanny należą: „Chłopak na opak”, „Dziewczyna i chłopak”, „Ucho od śledzia”, „Głowa na tranzystorach” i „Za minutę pierwsza miłość”.

Czytaj dalej „Ożogowska Hanna – Tajemnica zielonej pieczęci 218/2025”

Ziemski Krystyn – Rubinowy ślad 91/2025

  • Autor: Ziemski Krystyn
  • Tytuł: Rubinowy ślad
  • Wydawnictwo: Iskry
  • Seria: Ewa wzywa 07
  • Zeszyt nr 64
  • Rok wydania: 1974
  • Nakład: 100000
  • Recenzent: Mariusz Młyński

LINK Recenzja Amudeny Rutkowskiej

Strzałków – ciche, senne, spokojne i tonące w powodzi zieleni miasteczko w województwie koszalińskim; miejscowym komendantem milicji od ośmiu miesięcy jest kapitan Andrzej Korcz, który po zawale spowodowanym rozwodem otrzymał propozycję przeniesienia się w miejsce o odpowiednim dla „sercowców” klimacie. Czytaj dalej „Ziemski Krystyn – Rubinowy ślad 91/2025”

Butrym Marian – Horoskop 70/2025

  • Autor: Butrym Marian
  • Tytuł: Horoskop
  • Wydawnictwo: Iskry
  • Seria: Ewa wzywa 07
  • Zeszyt nr 63
  • Rok wydania: 1974
  • Nakład: 100275
  • Recenzent: Tomasz Lada

LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Jacka Szmańkowskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego

Gierkowski Marlowe w PRL-owskim noir. Nieustannie dowcipkuje i węszy po mrocznym mikroświecie próbując rozwikłać tajemnicę sprytnie rozgrywanego procederu przemytniczego. Jego pierwsze ruchy na planszy uruchomią spiralę zbrodni.

Czytaj dalej „Butrym Marian – Horoskop 70/2025”

Paweł Szestakow – Trzy Dni w Dagezanie 55/2025

  • Autor: Paweł Szestakow
  • Tytuł: Trzy Dni w Dagezanie
  • Wydawnictwo: Iskry
  • Seria: seria z Kluczem
  • Rok wydania: 1974
  • Nakład: 100275
  • Tytuł oryginału: Tri Dnia w Dagezanie
  • Tłumacz: Irena Piotrowska
  • Recenzent: Mariusz Młyński

LINK Recenzja Macieja Szwedowskiego

Igor Nikołajewicz Mazin przyjeżdża na urlop do Dagezanu, maleńkiego miasteczka u podnóża Kaukazu („rajski zakątek, pierwotna przyroda”); korzysta w ten sposób z zaproszenia prawnika Borysa Michajłowicza Sosnowskiego, który dziesięć lat wcześniej pracował z Mazinem, a w Dagezanie kupił domek za dwieście rubli. Czytaj dalej „Paweł Szestakow – Trzy Dni w Dagezanie 55/2025”

Zeydler-Zborowski Zygmunt – Dżem z czarnych porzeczek 7/2025

  • Autor: Zeydler-Zborowski Zygmunt
  • Tytuł: Dżem z czarnych porzeczek
  • Wydawnictwo: Iskry
  • Seria: Ewa wzywa 07
  • Zeszyt nr 70
  • Rok wydania: 1974
  • Nakład: 100275
  • Recenzent: Mariusz Młyński

LINK Recenzja Jacka Szmańkowskiego

W jednym z pensjonatów w pewnej nadmorskiej miejscowości zostaje otruty cyjankiem potasu kompozytor Mieczysław Kozielski; trucizna znajdowała się w miseczce dżemu z czarnych porzeczek.

Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Dżem z czarnych porzeczek 7/2025”

Kaczorowski Ryszard – Z notatnika oficera MO 265/2024

  • Autor: Kaczorowski Ryszard
  • Tytuł: Z notatnika oficera MO
  • Wydawnictwo: MON
  • Seria: seria Labirynt
  • Rok wydania: 1970, 1974
  • Nakład: 30000, 120345
  • Recenzent: Mikołaj Kwaśniewski

LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego

 

 

 

 

 

 

Postanowienie

Stowarzyszenie Amatorskich Recenzentów Kryminałów
Oraz Fachowo Adekwatnych Gatunków
SARKOFAG

Okręg: Mazowsze Obwód: Warszawa Oddział: Żoliborz

na posiedzeniu Oddziału w dniu 18 listopada 2024 r. w składzie prawem przepisanym

postanawia

uznać książkę Ryszarda Kaczorowskiego „Z notatnika oficera MO”, zwaną dalej „Książką”, za godną polecenia i propagowania w społeczeństwie jako tworzącą rzetelny i wiarygodny obraz pracy służb śledczych;
dokonać oceny Książki na poziomie „5-” w skali [2-5].

Uzasadnienie

Na wstępie należy zauważyć, że Książka nie jest wprawdzie Kryminałem w ścisłym tego słowa znaczeniu, natomiast jest przedstawicielką Fachowo Adekwatnego Gatunku (reportaż kryminalny, literatura faktu) i jako taka podlegała rozpoznaniu przez SARKOFAG.

Książka zawiera kilkanaście historii kryminalnych z różnych stron kraju. Są to sprawy nie z gatunku tych z pierwszych stron gazet, które rozpalają masową wyobraźnię i są śledzone przez stacje telewizyjne. Są to, jakkolwiek źle to nie zabrzmi, „zwykłe” zbrodnie.

Nie o sensacyjność jednak chodzi, ani o dedukcyjne rozwikływanie skomplikowanych przypadków przez genialnych detektywów. Książka ma na celu pokazanie zwykłej, codziennej pracy śledczych, metod ich działania, zbierania faktów, stawiania hipotez i potem ich eliminowania, aby ostatecznie pozostać przy jednej – prawdziwej lub najbardziej prawdopodobnej (czy najlepiej udowodnionej).

Nie oznacza to jednak, że sprawy opisane w Książce to tylko nudne przypadki dochodzeń w sprawie mordobicia na weselu. Nawet jak nie są efektowne, potrafią frapować i zmusić do zastanowienia. Jako przykład można podać „opowiadanie” (chyba jednak można przypisać ten gatunek literacki wspomnieniom) „Rozalinda”, gdzie oficer śledczy jest przekonany o winie podejrzanego (nie od razu…), natomiast oskarżyciel publiczny, czyli prokurator niemal dąży do jego uniewinnienia!

Podobnie z najlepszą w Książce, skromnym zdaniem SARKOFAG-u, historią „Szarada”, która pokazuje powszedniość, pospolitość, wręcz banalność zbrodni, a zarazem jej irracjonalność, co powoduje, że wyświetlenie jest bardzo trudne i zazwyczaj nie zależy od fenomenalnej intuicji pojedynczego policjanta, ale od odrobiny szczęścia i wyczucia tematu popartego wieloletnim doświadczeniem wielu osób.

Mankamentem, niezawinionym przez Autora, jest niewspółczesność opisu środków technicznych będących do dyspozycji w latach sześćdziesiątych (Książka ukazała się w roku 1970), a więc pewna przestarzałość. Niemniej oglądając relacje z toczących się współcześnie procesów, przewlekanych, odsyłanych do ponownego rozpatrzenia w niższej instancji, uchylających już zapadłe wyroki i dalej nie prowadzących donikąd można zadać sobie pytanie, czy naprawdę, aż tak wiele się przez półwiecze zmieniło.

Jedynym opowiadaniem, które ma formę stosunkowo beletrystyczną, a zarazem niepasującą do reszty Książki, jest „Człowiek, który miał szczęście”. Nie bardzo wiadomo, dlaczego się w tym zbiorku znalazło, ale może to ukłon w stronę wydawcy, czyli Wydawnictwa Ministerstwa Obrony Narodowej. Dlaczego akurat to wydawnictwo wydało wspomnienia oficera MO – nie sposób dociec. Za zamieszczenie tego opowiadania (bez cudzysłowu tym razem) minus przy ocenie.

Reasumując: z wyżej opisanych względów należało orzec, jak w sentencji postanowienia.

Za skład orzekający:

Mikołaj Kwaśniewski
(podpis nieczytelny)

Ingemar Fjell – Joachim Lis detektyw dyplomowany 179/2024

  • Autor: Ingemar Fjell
  • Tytuł: Joachim Lis detektyw dyplomowany (Joakim Rav, Diplomerad Detektiv)
  • Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
  • Rok wydania: 1974
  • Nakład: 20277
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Trzysta trzydzieści dwa tysiące czterysta dziewięćdziesiąt sześć płaczący mrówek i pająki podejrzewane o szpiegowanie w służbie rabusiów

Wśród całej gamy oferowanych w PRL-u książek kryminalnych, były też zagraniczne (głównie z kierunku skandynawskiego) powieści detektywistyczno-sensacyjne dla dzieci, takie jak: „Rozbójnicy z Kardamonu” Egnera, cykl „Ture Sventon” Holmberga, „Detektyw Blomkvist” Lindgren , czy „Joachim Lis” Fjella.

Czytaj dalej „Ingemar Fjell – Joachim Lis detektyw dyplomowany 179/2024”

Sztaba Zygmunt – Zwracam panu twarz 90/2024

  • Autor: Sztaba Zygmunt
  • Tytuł: Zwracam panu twarz
  • Wydawnictwo: MON
  • Seria: seria Labirynt
  • Rok wydania: 1974
  • Nakład: 120338
  • Recenzent: Mariusz Młyński

LINK Recenzja Michała Lorka
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego

Książka Zygmunta Sztaby zalicza się do grupy tych, które należy zrecenzować jak najszybciej po przeczytaniu, bo już po kilku dniach całkowicie wyleci ona z pamięci i trzeba ją będzie przeczytać drugi raz czyli zmarnować drugi dzień. Treść to typowo „labiryntowa” manufaktura: doktor Heinrich Wolff, który podczas wojny przeprowadzał eksperymenty na więźniach obozu w Radomiu, przyjeżdża do Polski i nawiązuje kontakt z Gustawem Nowakiem, mechanikiem samochodowym, który w obozie był pielęgniarzem skierowanym tam przez gestapo jako szpicel. Czytaj dalej „Sztaba Zygmunt – Zwracam panu twarz 90/2024”