Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Kubuś – włamywacz i morderca?
Pierwsze wydanie tej książki miało miejsce w roku 1977, ja dysponuję trzecim – okładka pierwsza z prawej. Powieść liczy 196 stron, a narracja prowadzona jest w pierwszej osobie czasu przeszłego.
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Osobliwe przypadki Cymeona Maksymalnego 87/2024”
Po co krawcowi nożyce, czyli dlaczego pozory mylą?
Nie będę oryginalna i zacznę od okładki. Znajduje się na niej dłoń trzymająca nóż, którego ostrze jest przywiązane do wskazującego palca (dlaczego przywiązane, nie udało mi się dociec). Ważne jest to, że dzięki okładce wiemy, iż nie będzie to typowy Harlequin, co mógłby sugerować tytuł.
Czytaj dalej „Kozak Henryk – Kiedy kończy się miłość – Pierwsza seta 49”
48 godzin śledztwa
Nasz Prezes jest człowiekiem niezwykle miłym i uczynnym, o czym chyba nikogo nie muszę przekonywać. Otóż jakiś czas temu przyznałam Mu się, że bardzo lubię kryminały Henryka Podlaskiego, a mam zaledwie dwa („Śmierć nie miewa urlopu” i „Pejzaż z nieboszczykiem”) i nawet nie wiem, czy wydał ich więcej. No i wyobraźcie sobie, że kilka dni temu Prezes osobiście doręczył mi trzecią książkę Podlaskiego – „Spółka z nieograniczoną odpowiedzialnością”.
Czytaj dalej „Podlaski Henryk – Spółka z nieograniczoną odpowiedzialnością – Pierwsza seta 68”
Bohaterem „Ostatniej akcji” jest były oficer Korpusu Bezpieczeństwa Publicznego. W dwadzieścia lat po zakończeniu II Wojny Światowej demaskuje on zabójcę dwóch partyzantów. Do zbrodni tej doszło w lutym 1943 roku na lubelszczyźnie w Wójtowych Krzakach nieopodal wsi Borki. Jak pisze autor jest to historia prawdziwa.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Izy Desperak
Zdaje się, że Białystok
Ulica Niecała. W jednej z odrapanych kamieniczek, pamiętających o wiele lepsze czasy, znaleziono zwłoki niejakiej Aldony Bielik. Śledztwo poprowadzi młody, dopiero co po studiach podporucznik Jacek Czyżewski. Dostaje tę sprawę tylko dlatego, bo nie wydała się ona ciekawa jego przełożonemu – kapitanowi Mikołajowi Teścińskiemu, nazywanemu przez współpracowników pieszczotliwie „Teściową”.
Czytaj dalej „Podlaski Henryk – Pejzaż z nieboszczykiem 112/2009”