Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Niemiec Niemcowi wilkiem
Jan Lot jest mi zupełnie nieznany. Opowiadanie „A pościg trwa” liczy 84 strony, jego cena okładkowa to 5 zł.
Jest i milicja, i trupy, i przygoda, i samo życie, ale bez zbrodni (i kary)
W dalszym ciągu penetruję książki z serii „Biblioteka Ziem Zachodnich” w celu odnalezienia w nich wątków kryminalno-sensacyjnych. Jerzego Czarnoty zupełnie nie znam i nie słyszałem o jakiejkolwiek innej jego książce niż ta recenzowana. „Min nie ma” liczy 102 strony, a jej cena okładkowa to 5 zł.
W PRL-u o zbrodni z czasów II RP
„Sensacje 20 wieku” (napis na przedniej okładce) vel „Sensacje XX wieku” (napis na tylnej okładce) to kolejna wielka seria wydawnicza, tym razem MON, w której pojawiły się też książki podpadające pod nasz Klub, a mianowicie reportaże kryminalne. Wydawana była w latach: 1958-1988. Ukazało się w niej co najmniej 131 pozycji. Tak opisywało ją wydawnictwo: „Nauka, technika, tajna dyplomacja, wojna, klęski żywiołowe” oraz „Mówią ludzie i fakty o wydarzeniach, które pasjonowały cały świat”.
Brutalna panorama codzienności
Pisząc reportaże kryminalne dla „Kuriera Polskiego” Krzysztof Kąkolewski pracował na swoją późniejszą sławę. Szlifował styl dzieł: „Jak umierają nieśmiertelni” (o meandrach życiowo-artystycznych gwiazd PRLu),czy „Co u pana słychać” (rozmowy z byłymi nazistami).
Czytaj dalej „Kąkolewski Krzysztof – Umarli jeżdżą bez biletu 200/2022”
Pierwsza sprawa sądu doraźnego
Zygmunt Sztaba (1918-1984) jest autorem wielu powieści kryminalnych (m.in. jednego z dwóch pierwszych kryminałów, jakie wydano w PRL tj. „Eryk Muller poszukuje siostry”) i większość z nich jest zrecenzowana w naszym Klubie. Po książkę „Mordercy przyszli nocą” sięgnąłem z trzech powodów: po pierwsze z uwagi na autora, po drugie – bo to niezrecenzowany w Klubie kryminał, a po trzecie – jest z ciekawej serii: „Biblioteczka Ziem Zachodnich”. W serii tej wyszło co najmniej 51 mini-powieści. Ich celem było m.in. zapoznanie czytelników z historią przedwojenną, wojenną i powojenną ziem zachodnich przyłączonych do Polski, a także wzbudzenia ducha przemian kulturalnych i gospodarczych na tych terenach. Powieść liczy 106 stron. Tytuł i obrazek na okładce wiążą się z jej treścią. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu przeszłego. Cena okładkowa to 5 zł.
Czytaj dalej „Sztaba Zygmunt – Mordercy przyszli nocą 92/2022”
LINK Recenzja Remigiusza Kociołka
Cioci rączki ucałuj, czyli milicyjny Zorro
„Błękitne okulary” to z pewnością jedna z najlepszych książek Anny Kłodzińskiej, a przynajmniej jedna z najbogatszych w warstwie obyczajowej.
Czytaj dalej „Kłodzińska Anna – Błękitne okulary 6/2011”
To , że lubię Joe Alexa to mało powiedziane. Gdyby nie to , że brzmi to nieco po pensjonarsku napisałabym , że Go uwielbiam . Jest nie dość , że autorem jednego z moich największych zaskoczeń, przyznaję otwarcie, że jeszcze tak dziesięć lat temu nie miałam pojęcia , że Joe Alex i Maciej Słomczyński to ta sama osoba. Gdy w końcu to odkryłam , zrozumiałam tak wielkie zauroczenie Szekspirem i Kiplingiem .
Czytaj dalej „Joe Alex – Zmącony spokój Pani Labiryntu 16/2011”
LINK Recenzja Ewy Gryguc
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
Trzy płaskie klucze, czyli jak ugryźć 10 milionów
Warszawa, lata sześćdziesiąte. Ze skarbca warszawskiego Powszechnego Banku Rzemiosła znika 10 milionów złotych — tzw. Rezerwa. Suma ta jak na owe czasy astronomiczna (17 tysięcy złotych kosztował wówczas włoski, importowany skuter).
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Krzysztof Kąkolewski to także autor kultowego kryminału „Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię” wydanego także przez Iskry w 1969 roku. Pierwszą rzeczą na którą zwróciłam uwagę jest nakład obu książek stosunkowo niski, 40.000 do 50.000 egzemplarzy. Czyżby nie wierzono, że taki typ kryminału może mieć powodzenie u czytelników, czy też zabrakło papieru?
Czytaj dalej „Kąkolewski Krzysztof – Umarli jeżdżą bez biletu 65/2011”
LINK Recenzja Ewy Gryguc
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
LINK Recenzja Adama Sykuły
Jak ukraść dziesięć milionów
„Trzy płaskie klucze” Jerzego Edigeya to ciągle jeden z najbardziej poszukiwanych milicyjniaków. Zapewne dlatego, że wydany był przed laty w niewielkim jak na owe czasy nakładzie (1965 r., 20 tys. egz.). Myślę jednak, że i temat, i sposób poprowadzenia akcji też się przyczyniły do jego poczytności.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Trzy płaskie klucze 132/2010”