Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Marka Okońskiego
LINK Recenzja NN
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
LINK Recenzja Adama Sykuły
Trzy i pół zbrodni, a nagroda należy się temu kto pomaga swojemu dzielnicowemu
Recenzowane opowiadanie nie miało wcześniej swojego wydania książkowego, a drukowane było w „Dzienniku Zachodnim” w roku 1971, czyli wtedy, kiedy na rynku pojawiły się dwie książki Jerzego Edigeya: „Błękitny szafir” i „Jedna noc w Carltonie”. Liczy ono 82 strony; narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu przeszłego.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Niech pan zdejmie rękawiczki 96/2025”
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Marka Okońskiego
LINK Recenzja Izy Desperak
Wczesna twórczość Edmunda Niziurskiego to poszukiwanie właściwego rodzaju. Czuje się, że autor miotał się miedzy kryminałem a powieścią młodzieżowo – przygodową. O pociągu do kryminału świadczy nie tylko Pięć manekinów z 1959, ale i Przystań eskulapa. O pociągu do powieści młodzieżowej świadczy nie tylko dalszy rozwój pisarski Niziurskiego, ale poniektóre fragmenty Przystani… Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Przystań Eskulapa 82/2025”
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Ewy Gryguc
LINK Recenzja Adama Sykuły
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
MILICJA NIE LUBI SIĘ CHWALIĆ, ALE WIE NIEJEDNO
Egzemplarz kryminału Edigeya „Trzy płaskie klucze” swego czasu był przedmiotem mojego szalonego nieledwie pożądania. Kryminał ten – wydany bodaj jako czwarta książeczka autora – puszczono na rynek w roku 1965 w nakładzie raptem 20 tysięcy egzemplarzy; wznowienia nie było. Był ostatnim brakującym tytułem do mojej kolekcji dzieł wszystkich Edigeya. Ale po wielu miesiącach szperań i poszukiwań stałem się jego posiadaczem. Zatem do lektury tego kryminału zasiadałem „z pewną taką nieśmiałością”.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Moniki Przyguckiej
Kapitan Szczęsny, a niektóre aspekty życia kulturalnego oficera milicji
„Dwa włosy blond” to druga po „Srebrzystej śmierci” książka Anny Kłodzińskiej, którą recenzuję dla Klubowiczów. Powieść ta również należy do wczesnego okresu twórczości kobiety, która wymyśliła postać kapitana Szczęsnego.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
LINK Recenzja Rafała Figla
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
Uparty recenzent: prawda o książce wyszła na jaw dopiero po 14 latach
Prawda o tej książce była skrzętnie ukrywana. Co ciekawe dezinformacja zaistniała zaraz po wydaniu tej pozycji, choć podejrzewam, że przygotowywana była jeszcze na długo przed jej opublikowaniem. Nie była to jednak zwykła dezinformacja, ale totalna!!! Zaprzęgnięto do niej trzech wybitnych Klubowiczów-recenzentów: Grzegorza C., Piotra K. i Rafała F., a z tej szemranej operacji wyłamała się jedynie Anna Lewandowska, i choć „wypracowań” kolegów nie podważyła, to jednak na swoje usprawiedliwienie ma to, że recenzję tej książki opublikowała wcześniej niż oni.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Moniki Przyguckiej
Sześćdziesięcioletni Stanisław Okołowicz, kierownik 17 Wydziału Finansowego zostaje znaleziony martwy w swoim mieszkaniu. Szczęsny, nazywany Białym Kapitanem, odkrywa, że denat najpierw został ogłuszony marmurowym przyciskiem, a potem zastrzelony strzałem w plecy. Sprawie zostaje nadany kryptonim „Dwa włosy blond”, gdyż na chodniku przed willą w której mieszkał Okołowicz kapitan znajduje mały skrzep krwi zastygłej na dwóch włosach jasnego koloru.
LINK Recenzja Izy Desperak
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
Edmund Niziurski to pisarz znany przede wszystkim jako autor przygodowych książek dla młodzieży, wystarczy wspomnieć chociażby „Klub włóczykijów”, „Siódme wtajemniczenie” czy „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa”. W jego twórczości znalazło się też jednak miejsce dla kilku książek dla dorosłych, wśród których są dwa kryminały – jeden z nich to właśnie „Pięć manekinów”.
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja NN
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Marka Okońskiego
Ktoś strzelał do profesora Szymona Mistrala, światowej sławy hematologa; nabój przebił okno i utkwił w podręczniku o leukemii, a huk wystrzału został zagłuszony przez transmisję meczu żużlowego Polska – Szwecja.
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Przystań Eskulapa 268/2023”
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja NN
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Kapitan Trepka – pierwszy polski profiler!
Wszędzie ostatnio festiwale, konkursy, nowe wydania kryminałów, czy retro kryminałów … Jestem w tym raczej na bieżąco i może dlatego na przekór, sięgnąłem do starych wzorców, jakie zresztą są w sferze zainteresowania– mojego i chyba wszystkich członków Klubu MO-rd …
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Przystań Eskulapa 267/2023”