Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
„Pod Kulawym Belzebubem” – jak to ładnie brzmi. Moim zdaniem tytuł to polowa sukcesu, potrafi przyciągnąć jak magnes.
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Schemat- sztampa – rutyna
Właściwie jedyna rzecz, która budzi zdziwienie w książce Alberta Wojta, to fakt, że miała ona dwa wydania, co było jednak rzadkością w świecie wiecznych problemów z przydziałami papieru oraz głodu książki.
LINK Recenzja Tomasza Kornasia – brak
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
O złodzieju, który okrada złodzieja…
Od razu muszę się przyznać, że nie przepadam za twórczością Alberta Wojta. Postaram się w trakcie recenzji wyjaśnić dlaczego.
LINK Recenzja Anny Błaszczyńskiej
Żoliborsko-Bielańska odyseja porucznika Mazurka
Albert Wojt pojawił się na firmamencie powieści milicyjnej w drugiej połowie lat 70. i bardzo szybko doszlusowal do tak sprawnych mistrzów drugiej ligi, jak Frey-Majewska, Parfiniewicz. Trzeba też przyznać, że Wojt zajmuje miejsce osobne. Jest wyraźnym orędownikiem zglajszachtowanej rzeczywistości, piewcą Żoliborza i Bielan. Nie zapomina przy tym o fabule i dba, by sporo się działo.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
PORUCZNIK MAZUREK I STOSUNKI
Albert Wojt znany jest z zamiłowania do umieszczania akcji na terenie warszawskiego Żoliborza.
LINK Recenzja Wiesława Kota
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
W drodze na wersalkę
W połowie lat 70. przebojem wdarł się do drugiej ligi polskich twórców milicyjnych Albert Wojt. W chwili, gdy Kłodzińska, Sekuła, Edigey i Zeydler-Zborowksi zwalniali już tempo, Wojt ruszył do ataku. W efekcie opublikował siedem powieści w Labiryncie, dwie w Czerwonej Okładce, jedną w Kluczyku, dwie Ewy i jeszcze jedną w mało rozpoznanej w Klubie serii A4. Wychodzi więc tego 13 pozycji, a nie wiem czy wszystko policzyłem.
LINK Recenzja Gustawa Czerwińskiego (Grzegorza Cieleckiego)
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Mikołaja Kwaśniewskiego
Rosnąca wrażliwość czujników czyli kapitan Grzelak odmawia udziału w orgii
Po lekturze „Zielonych i złotych” (1991) postanowiłem zabrać się za „Przystanek przy Gwiaździstej” (1980) Alberta Wojta. Jeżeli pierwsza z tych powieści to późny Wojt, to recenzowana obecnie reprezentuje Wojta środkowego. Posiada niestety wszystkie wady wojtowego pisarstwa.
Czytaj dalej „Wojt Albert – Przystanek przy Gwiaździstej – Pierwsza seta 89”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Ceglasto – czerwony słoń z nienaturalnie wielkimi uszami
Akcja kryminału “>>U Huberta<<” toczy się w światku myśliwych. Kilka osób z owego światka to pracownicy Instytutu Badawczo – Rozwojowego Łączności Bezprzewodowej. Strzelają oni nie tylko do zwierzyny, ale i do siebie nawzajem. Za wszystkim stoi obcy wywiad, pragnący – rzecz to nienowa – skopiować nowatorskie rozwiązania naszej myśli naukowo – technicznej.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Kto podał glikozydy?
Taktykę przejętą z francuskiej „nowej powieści” zastosował w „Kuzyneczkach” Albert Wojt, czyli bardziej swojsko Wojciech Sadrakuła. Bo to na owego opiewają prawa autorskie do powieści, na co bystro zwrócił uwagę w swojej recenzji z tomiku kolega Prezes.
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Śmierć kołem się toczy
W książce „Z przypadku” Albert Wojt jak zwykle oprowadza nas po ulicach i zaułkach Żoliborza. Wprowadza nas także w tajniki życia zamieszkującej tam młodzieży, i to zarówno tej z marginesu społecznego, jak i z całkiem szacownych rodzin.