Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Kontrwywiad odkrywa, że z zakładów elektronowych w Chwalibocicach wyciekły za granicę dwie przesyłki zawierające dane podzespołu CEKO 61 bez którego nie mogą działać urządzenia radiolokacyjne i nawigacyjne; podejrzewanie jednego z pracowników to prawdopodobnie fałszywy trop.
Czytaj dalej „Znamierowski Juliusz – Trzynasty rejs 17/2023”
„Dziś o godzinie 1:11 na teren poligonu Zakładu Elektroniki Eksperymentalnej usiłował zakraść się jakiś osobnik. Wezwany do zatrzymania się, zbiegł. Poszukiwania w toku” – od samego początku wiemy więc na czym stoimy tym bardziej, że na poligonie trwają intensywne prace nad urządzeniem wykrywającym lecące na małej wysokości samoloty oraz zakłócającym pracę ich urządzeń nawigacyjnych i łączność radiową.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Uśmiech Monny Lizy, czyli w Pradze, na Pradze i pod Warszawą
Tak szczerze, to nie lubię recenzować kryminałów już zrecenzowanych w naszym Klubie. Staram się przedstawiać te pozycje, których recenzji jeszcze nie mamy, i na nich się koncentrować. Czasami jednak odstępuję od swojej zasady. I tak jest w przypadku książki „Uśmiechnięta panna Liza” (zrecenzowanej już przez naszego Prezesa), a wszystko to z powodu sentymentu do … podwarszawskiej Zielonki.
Czytaj dalej „Jaworowski Roman, Salecki Jerzy – Uśmiechnięta panna Liza 5/2023”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Izy Desperak
Dać ogłoszenie do „Życia Warszawy” i umrzeć
Inżynier Luciński z biura projektów marzył o kupnie samochodu. W tym celu dał ogłosznie o zakupie bonów, by potem bony zmienić na upragnione auto. Nie zdążył jednak. Potencjalny kontrahent potraktował go grubym prętem. Niebawem sprawa trafiła w ręce kapitana Jerzego Morawskiego.
Czytaj dalej „Parfiniewicz Jerzy – Śmierć nadjechała fiatem 17/2022”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Pożar serca, czyli jak Osial działał na dwa fronty
Otrzymałem od Prezesa zadanie służbowe, by przedłożyć recenzję kryminału Parfiniewicza. Odczuwam pewną słabość do tego autora, dyktowaną geodezyjnymi wątkami, zatem „niezwłocznie” zabrałem się do czytania, które w moim przypadku wyniosło, bagatela, pół roku.
Czytaj dalej „Parfiniewicz Jerzy – Zbrodnia rodzi zbrodnię 288/2022”
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
LINK Recenzja Adama Sykuły
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Jacek Staroń, elektromonter w spółdzielni „Jutrzenka”, zostaje zadźgany w swoim mieszkaniu na czwartym piętrze wieżowca; udaje mu się doczołgać na trzecie, tam umiera na wycieraczce sąsiadów, a przed śmiercią udaje mu się powiedzieć „za karę”.
Jerzy Putrament był pisarzem budzącym dość skrajne odczucia – najostrzej na jego temat pisał Czesław Miłosz w „Zniewolonym umyśle”; u mnie w domu kilka jego książek było ale nigdy nie znalazłem w sobie siły, by się z nimi zmierzyć. Dziś wartość jego literatury można chyba poznać w antykwariatach – estetycznie wydany i liczący trzynaście tomów zbiór jego książek można kupić za niecałe 20 złotych. W 1958 roku napisał też jedyny w swojej bibliografii kryminał, który trochę drażni, irytuje i prowokuje ale dzięki temu pozostaje w pamięci na dłużej niż dwa dni.
„Droga na Glockner” – po „Labiryntowych” doświadczeniach spodziewałem się po takim tytule historii szpiegowskiego pojedynku w górskiej scenerii, może nawet czegoś w stylu wczesnego Alistaira MacLeana; gdy jednak już na pierwszej stronie tekstu przeczytałem o etapie kolarskiego wyścigu dokoła Austrii mającym metę w Zell am See położonym niedaleko słynnej Großglocknerstraße pomyślałem, że będzie to fabuła o jakiejś antysocjalistycznej zmowie w peletonie. Nic z tego – zarówno góry, jak i kolarze są tylko dodatkiem do historii udaremnienia przemytu narkotyków.
Czytaj dalej „Bartelski Lesław Marian – Droga na Glockner 283/2022”
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Porównanie samych tylko stopek redakcyjnych dwóch książek Anny Kłodzińskiej, których wydanie dzieli zaledwie osiem miesięcy pokazuje w jak odmiennych rzeczywistościach ukazały się na rynku: „Śmierć za karę” ze stycznia 1990 roku miała nakład 160 000 egzemplarzy, kosztowała 2100 złotych, a skontrolował ją cenzor A-96; wydana w lipcu „Zemsta ››Wilka‹‹” miała już nakład o 100 000 mniejszy, żaden cenzor jej nie przejrzał i nie wiadomo, ile kosztowała. Takie były realia transformacji ustrojowej; treść „Zemsty ››Wilka‹‹” również stara się za tą transformacją nadążyć ale udaje się to jej tylko częściowo.
LINK Rcenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Grzegorza Musiałowicza
Autorska para ukrywająca się pod pseudonimem Krystyn Ziemski swojego ulubionego patetyczno-antyniemieckiego konika dosiada błyskawicznie: już w dwudziestej linijce major Bieżan wspomina Powstanie Warszawskie, w dwudziestej ósmej przypomina sobie dlaczego podjął pracę w kontrwywiadzie, a w czterdziestej drugiej pułkownik Ziętara informuje go, że „w finansowaniu szpiegowskiej roboty na terenie naszego kraju uczestniczy niejaka Anna Kok” – i od razu ciekawostka: ta powieść pierwotnie drukowana była w 1971 roku w „Gazecie Robotniczej” właśnie pod tytułem „Kim jest Anna Kok?”.