Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Wojciecha Dymarka
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
W kancelarii adwokata Mieczysława Ruszyńskiego zjawia się Włodzimierz Jarecki, wytwórca dewocjonaliów uzasadniający swoją wizytę stwierdzeniem, które lekko mnie zmroziło: „Skoro pięćdziesiątka stuknęła, panie mecenasie, czas pomyśleć o śmierci.
Sierżant Franciszek Kociuba, zastępca komendanta posterunku to sumienny, wiejski milicjant, który ma już trochę dość jednostajności spraw, którymi się zajmuje – kradzież gęsi lub roweru, pijacka bójka czy awantura w gospodzie. I pewnej czerwcowej niedzieli sierżant znajduje w okolicznej rzece zwłoki kobiety z wbitym w plecy nożem; ofiarą okazuje się Iwona Tomecka, przewodniczka wycieczek z „Orbisu”.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Czerwona nitka 153/2024”
Internet podaje, że pod pseudonimem Kamil Rewera pisał książki Gabriel Zych – mam co do tego dość poważne wątpliwości: po pierwsze nie ma żadnego źródła, które by ten fakt potwierdzało; po drugie – w „Kolorowych neonach”, które wydają się być oparte na prawdziwych przeżyciach autora, padają dane, które są rozbieżne z biografią Gabriela Zycha, a po trzecie – po prostu nie mam do tego przekonania. Myślę, że to byłoby do rozszyfrowania – wydawnictwo Bellona, które jest kontynuatorem Wydawnictwa MON, może mieć w swoich archiwach choćby listy płac, a przecież odbioru pieniędzy nie kwitowały pseudonimy. Tylko, tak szczerze mówiąc, kogo to dziś interesuje?
Chłopak z Nowego Bródna się broni, a kapitan Wysocki z Pałacu Mostowskich kontratakuje
To drugi (i niestety ostatni) spektakl radiowy autorstwa Heleny Sekuły, jaki udało mi się odnaleźć w sieci (ten pierwszy nosi tytuł „Mleko”). Wyreżyserowała go Zofia Rakowiecka, a trwa 28:55.
Radeberger czy mleko? Wybór należy do Ciebie!
Helena Sekuła (1927-2020) była autorką dwudziestu kilku powieści i opowiadań kryminalnych oraz honorowym członkiem Klubu MOrd.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Edmund Ostaszewski to enigma absolutna i to nie tylko „labiryntowa”, ale ogólnie literacka; trudno nawet domyślić się czym na co dzień zajmował się autor tej książki. Jej treść była w 1972 roku oczywista: mamy oto gorące, powojenne czasy na Podkarpaciu; porucznik Mieczysław Kowalski wraca do rodzinnej miejscowości – Wojewódzki Komitet PPR skierował go do służby w tutejszym Urzędzie Bezpieczeństwa. Młodszy brat Mieczysława, Stanisław, jest w tej chwili partyzantem Narodowych Sił Zbrojnych, a starszy, Andrzej, prawdopodobnie zginął podczas kampanii wrześniowej.
Żbik wspiął się wyżej niż „Kruk” poleciał
„Salto śmierci” to 26 pozycja w komiksowej serii „Kapitan Żbik”, a także ostatnia część tetralogii z tzw. mini-serii „cyrkowej” (pierwszą była „Nocna wizyta”, drugą „Wąż z rubinowym oczkiem”, a trzecią „Pogoń za lwem”). Komiks liczy 32 strony. Autorem scenariusza jest Władysław Krupka, a rysunków Bogusław Polch, chociaż…
„Kruk” chciał zadziobać „Bociana” z pomocą lwa
„Pogoń za lwem” to 25 pozycja w komiksowej serii „Kapitan Żbik”, a także trzecia część tetralogii z tzw. mini-serii „cyrkowej” (pierwszą była „Nocna wizyta”, a drugą „Wąż z rubinowym oczkiem”). Autorem scenariusza jest Władysław Krupka, a rysunków Bogusław Polch. Komiks liczy 32 strony.
Spotkamy się w „Kaskadzie”…
„Wąż z rubinowym oczkiem” to 24 pozycja w komiksowej serii „Kapitan Żbik”, a także druga część tetralogii z tzw. mini-serii „cyrkowej” (pierwszą była „Nocna wizyta”). Autorem scenariusza jest Władysław Krupka, a rysunków Bogusław Polch. Komiks liczy 32 strony. Z tego, co pamiętam, to po raz pierwszy czytałem go w wieku 8 lat, a od tamtej pory jeszcze ładne kilka razy.
Czytaj dalej „Kapitan Żbik – Wąż z rubinowym oczkiem 8/2024”
„Bocian” głodny jak wilk, ale „Kruk” zapewnia, że wkrótce zje całego kurczaka
„Nocna wizyta” to 23 pozycja w komiksowej serii „Kapitan Żbik”, a także pierwsza część tetralogii z tzw. mini-serii „cyrkowej”. Autorem scenariusza jest Władysław Krupka, a rysunków Bogusław Polch. Komiks liczy 32 strony.