Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Nadmiar kobiet, a potem te rzeczy
Nie wszyscy wiedzą, że swoją pierwszą książę opublikowaną w ramach serii „Ewa wzywa 07”, czyli „Świecznik Maurów” (czternasty zeszyt) Helena Sekuła sygnowała pseudonimem Helena Turbacz. Kolejne „Ewy” podpisywała już własnym nazwiskiem.
Setka to za mało, ze dwie setki by się zdało…
„Gdy byłem chłopcem chciałem być żołnierzem i miałem szablę i z gazety hełm i kilka ołowianych żołnierzyków, co przelewali w moich bitwach krew. (…) Minęły dawno dni beztroskich zabaw, zaginął po żołnierzach moich ślad, lecz kiedy myślę o chłopięcych latach, inaczej patrzę na zabawę swą” („Gdy chciałem być żołnierzem” – piosenka zespołu No To Co, śpiewana na kołobrzeskim festiwalu
w roku 1969).
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Ośmiu gwardzistów w czarnych bermycach 127/2022”
Mordercze tempo pociągów i obyczajów
Do lektury powieści Heleny Sekuły „Figurka z drzewa tekowego” z 1976 roku zachęciła mnie książka Krzysztofa Tomasika „Gejerel”. Autor, znany i ceniony biografista, badacz dziejów mniejszości seksualnych oraz historii popkultury zwraca w „Gejerelu” uwagę, że powieść Sekuły to jedna z niewielu pozycji literackich z kręgu literatury popularnej czasów PRL-u, w której homoseksualista pokazany jest bez niechęci czy drwiny i zachowuje się wręcz w sposób budzący szacunek – potrafi znakomicie obronić się przed napadem rabunkowym. Rzeczywiście, jest to zupełnie coś innego, niż to, co znaleźć możemy np. w (skądinąd lubianych przeze mnie) książkach Zygmunta Zeydlera-Zborowskiego, w których homoseksualiści niemal zawsze mają w sobie coś odpychającego, zaś główni bohaterowie, milicjanci Downar i jego mentor – Walczak, jawnie objawiają niechęć do gejów, nawet jeżeli nie są oni przestępcami („wot nastajaszcza swołocz” – takim „sympatycznym” określeniem wobec homoseksualisty popisuje się Walczak w jednej z powieści).
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Figurka z drzewa tekowego 45/2022”
WOJNY MIJAJĄ, ALE MINY, NIEWYPAŁY I NIEWYBUCHY PO NICH POZOSTAJĄ
Ta książka nie jest kryminałem, ale to prawdziwy rarytas i w dziale recenzji naszego klubu powinna się znaleźć. Z dwóch powodów: ten drugi – w opowiadaniu występują milicjanci, a pierwszy – autorką jest Honorowa Klubowiczka – Helena Sekuła, czyli właściwie Helena Skuteli zd. Sekuła (jedno opowiadanie napisała też pod ps. Helena Turbacz). Byłem ciekawy jak zaprezentuje się jako autorka-edukatorka w książce dla uczniów podstawówki. Na upartego – jest też trzeci powód – warto przedstawić tę niezwykłą serię wydawniczą, czyli BBT (na okładce jest: bbt).
Gdzieś na Młocinach
Słynna w PRL-u autorka kryminałów Helena Sekuła wyróżniała się z rzeszy podobnych sobie autorów własnym stylem, nie stroniącym od wymyślnych neologizmów oraz pewnym sznytem środowiskowym.
Cechy te można doskonale zaobserwować oddawszy się lekturze utworu „Noc bliskiego Księżyca” (nr 144 w serii „Ewa wzywa 07…”).
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Noc bliskiego księżyca 151/2022”
Strzały klaskają
To, co Helena Sekuła napisała pod tytułem „Kartka z notesu”, scenarzyści serii telewizyjnej „07 zgłoś się” przerobili na odcinek pt. „Wisior”. I nawet to było zgrabnie zamarkowane, bo na napisach końcowych ledwie mignęło, że to „na motywach…” itd.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
Koliberek w torebce
Złotowłosa, błękitnooka piękność, wręcz żywa legenda w swojej specjalności, wielka artystka, opromieniona międzynarodową sławą, kobieta dojrzała, świadoma swojej wartości oraz talentu, umiejętnie operująca wspaniałym ciałem oraz urokiem osobistym, nie znająca trosk materialnych, spełniona: matka udanego syna, żona wybitnego lekarza obdarzonego przyjemną aparycją, inteligencją, charyzmą, kulturą oraz wrażliwością na sztukę…
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Naszyjnik z hebanu 105/2011”
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
„Barakuda” z „Dzikiego Zachodu” (ale z tego na Woli)…
Jadąc w podróż poślubną zabrałem ze sobą kolekcję kryminałów. Nie żebym nie miał nic ciekawszego do roboty po nocach…
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Doroty Wizner
OPOWIEŚĆ Z ŻYCIA SFER ARTYSTYCZNYCH CZYLI „NASZYJNIK Z HEBANU” HELENY SEKUŁY
Teatr może być wspaniałym miejscem akcji powieści kryminalnej. Artyści to ludzie wrażliwi, łatwo ulegający emocjom, żądni sławy i sukcesu, ludzie, którym zależy na uznaniu krytyki i popularności wśród widzów.
LINK Recenzja Jana Mola
LINK Recenzja Rafała Figla
Tęsknota za holenderskim kakao
Holenderscy hodowcy orchidei nie mają w Warszawie łatwego życia. Oto niejaki Arvid Van der Maneer zostaje napadnięty na ulicy Szkarłatnej w Warszawie. Wśród bandytów jest siedemnastoletnia dziewczyna służąca za przynętę. Sprawcy skradli z samochodu… 60 kg kakao w metalowych puszkach.
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Orchidee z ulicy Szkarłatnej 35/2010”