Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Jacka Szmańkowskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Gierkowski Marlowe w PRL-owskim noir. Nieustannie dowcipkuje i węszy po mrocznym mikroświecie próbując rozwikłać tajemnicę sprytnie rozgrywanego procederu przemytniczego. Jego pierwsze ruchy na planszy uruchomią spiralę zbrodni.
LINK Recenzja Remigiusza Kociołka
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
Już tytuł powinien być ostrzeżeniem. Trudno w literaturze kryminalnej o coś mniej oryginalnego. Na pewno w kawałkach traktujących o różnego rodzaju szajkach, gangach, mafiach itp. Zresztą wtórność tego tytułu razi nawet na tle wcześniejszej twórczości literackiej Mariana Butryma.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Czyta się to świetnie. Zawrotne tempo, zwroty akcji, trup ściele się gęsto. Jednak – chociaż już pojawiają się sygnały, że coś tu jest od czapy – z wysokiej klasy tekstem mamy do czynienia tylko w pierwszej części. Później, choć akcja wciąż pędzi z prędkością rozpędzonej warszawy, jeszcze w pierwotnej wersji – fastback, coraz bardziej widoczny jest brak fabularnej logiki.
Czytaj dalej „Wołowski Jacek – Oset pleni się w mroku 68/2025”
LINK Recenzja Norberta Jeziolowicza
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Wiesława Kota
Esencja gierkowskiej rozrywki. Miało być światowo. Pod każdym względem. A więc nocne kluby, seks, przemoc w każdym odcieniu, zbrodnia i stróże porządku, nie różniący się niczym od kolegów z sensacyjnej popkultury kapitalistycznego świata – przystojni, elokwentni, wyszczekani i błyskotliwi indywidualiści nie bojący się śmiało wyrażać swoich, często niepopularnych wśród przełożonych, opinii; biegający po mieście z bronią w kaburze pod pachą i nie stroniący od walk wręcz.
Czytaj dalej „Butrym Marian – Umarłym wstęp wzbroniony 67/2025”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Ależ to jest napisane. Surowy, pozbawiony ozdobników i nadwyżki przymiotników, lapidarny język nadaje tej powieści klimat chłodnej relacji. Żadnych westchnień, krzyków i tym podobnych emocjonalnych wykwitów. Na dodatek wszystko w czasie teraźniejszym. Autor/słowa jest/są naszym obiektywem, przez który przyglądamy się intrydze. Widać, że Jacek Wołowski, a tak naprawdę Stanisław Sachnowski (1905–1978), były powstaniec warszawski, był wziętym dziennikarzem i reportażystą. Litery stawiał po mistrzowsku.
Czytaj dalej „Wołowski Jacek – Kryptonim „Proszek do prania” 66/2025”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Kamień węgielny nowoczesnej polskiej literatury sensacyjnej. Zresztą nie tylko. Ta powieść jest także dowodem na, że nawet w mrocznych czasach wczesnego, tuż postalinowskiego, komunizmu, można było uprawiać inteligentne dziennikarstwo. Dziennikarstwo, choć fakty są tu pokryte cienką warstwą fikcji. Ufabularyzowane, jak nazywają takie zabiegi klasycy „polskiej szkoły reportażu”. Tyle, że przy ich podkręcaniach rzeczywistości, udający fikcję „Walther 45777” to szczyty realizmu.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Bezimienny nie był tu pierwszy. Oczywiście nie sądzę, by Wojciech Chmielarz, zerżnął pomysł na jednego ze swoich bohaterów z „Akcji Jaśmin” Jacka Wołowskiego. Ta powieść, nie dość, że starsza od niego o osiemnaście lat, dopiero niedawno doczekała się wydania książkowego. Wcześniej można ją było znaleźć tylko w przepastnych archiwach naszych największych bibliotek, w zakurzonych zszywkach z Życiem Warszawy z 1966 roku. Była tam wtedy drukowana w odcinkach.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Jak śpiewało Mazowsze „Nad Wisłą wstaje Warszawski dzień”. Gliniarze mkną ulicami na czechosłowackich motocyklach marki Jawa. Źli ludzie pędzą w enerdowskich czarnych Wartburgach. Czasem kogoś w nich zastrzelą, a trupa wyrzucą do rowu na Sadybie, czasem będą usiłowali przejechać głównego śledczego na skrzyżowaniu Brackiej i Nowogrodzkiej.
LINK Recenzja Pawła Duńskiego
LINK Recenzja Wiesława Kota
LINK Recenzja Grzegorza Musiałowicza
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
W kategorii: literatura kryminalna/sensacyjna mamy tu do czynienia z absolutnym kuriozum. I to nawet jak na zawsze mocno zaniżane standardy PRL –owskiej powieści milicyjnej. Oto dzielni, wyjątkowo sprawni intelektualnie i technicznie funkcjonariusze rozwiązują zagadkę, do której zabierają się zanim pojawi się jakaś podstawa prawna.
LINK Recenzja Jana Bielickiego
LINK Recenzja Adama Sykuły
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Moherowe noir. Agatha Christie powieści milicyjnej znów pluska się w wielkomiejskim bagnie. Jej Poirot z Pałacu Mostowskich – (już dochrapał się stopnia majora) Szczęsny, tym razem rozwiązuje zagadkę morderstwa i wraz z całym zastępem pomocników tropi gang zajmujący się produkcją i obrotem polską heroiną – kompotem. Oczywiście o tym, że te sprawy jakoś się kleją przekonują go nie twarde fakty, a – właściwe semi geniuszom – przeczucie i ponadprzeciętna inteligencja.
Czytaj dalej „Kłodzińska Anna – Za progiem mroku 61/2025”