Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Głowy w gablotkach, czyli strzeżcie się naukowców !
Do lektury „Skradzionych głów” zasiadłam z przekonaniem, że jest to powieść kryminalna – w końcu to przecież sam Prezes zwrócił moją uwagę na tę książkę.
Czytaj dalej „Unkiewicz Tadeusz – Skradzione głowy – Druga seta 94”
Trop wiedzie na Radzymińską
Twórcy wydawanych w czasie PRL-u polskich powieści kryminalnych z lubością umieszczali przynajmniej wycinek akcji swoich utworów na Pradze. Dzielnica ta zawsze miała i ma do dziś swój specyficzny koloryt stanowiący znakomite tło dla literatury. Zapewne tego zdania był także Antoni Armand pisząc „Człowieka z lustra”. Książeczka ta wydana została w 1958 roku w serii Labirynt.
Czytaj dalej „Armand Antoni – Człowiek z lustra – Pierwsza seta 2”
Śmierć w dobrym towarzystwie
Lekturę każdej książki rozpoczynam od przejrzenia spisu treści, który podobnie jak restauracyjne menu zaostrza apetyt i umila oczekiwanie na „danie główne”. Spis treści powieści „Wszystko zdarza się wieczorem” autora ukrywającego się pod pseudonimem Wawrzyniec Hauser1 znakomicie pobudza wyobraźnię i zachęca do czytania.
Czytaj dalej „Hauser Wawrzyniec – Wszystko zdarza się wieczorem – Pierwsza seta 36”
Smutne refleksje nad wynalazczością w PRL
„Vestę” (która nie zna litości) zakupiłem zupełnie przypadkowo, szybko przeczytałem, gdyż wciągnął mnie nienerwowy styl narracji Profesora i zapragnąłem niezwłocznie zapoznać się z drugim dziełem jego autorstwa w interesującym nas gatunku, a mianowicie „Tajemniczym obiektywem”.
Czytaj dalej „Kozakiewicz Mikołaj – Tajemniczy obiektyw – Pierwsza seta 50”
LINK Recenzja Izy Desperak
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
O tym , jak nadmierna ufność w rozkład jazdy Polskich Kolei Państwowych mordercę zgubiła oraz przed oblicze organów ścigania doprowadziła
Bardzo zwiewnie napisane, można powiedzieć po pensjonarsku zostały „Zakamarki” Stanisławy Platówny. Ta kameralna powiastka rozgrywa się w większości w pensjonacie „Zacisze” lezącym nie wiadomo gdzie, w każdym razie niezbyt daleko od Warszawy. Akcja ogranicza się go grona kilku postaci wypoczywających właśnie w „Zaciszu”. Pewnego dnia jedna z nich – Anna Górska zostaje znaleziona w pobliskim lasku martwa. Krąg podejrzanych to niewielka grupka domowników i gości.
Czytaj dalej „Platówna Stanisława – Zakamarki – Pierwsza seta 67”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
Stanisława Platówna kojarzy się głownie z powieściami dla młodzieży – pamiętam jej „Chłopca na polnej drodze”. Jednak popełniła przynajmniej jeden kryminał: „Zakamarki”, utwór opatrzony podtytułem powieść kryminalna – zapewne by odstręczyć od niej młodzież.
LINK Recenzja Izy Desperak
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Powieść ta zaczyna się jak klasyczne kryminały Agathy Christie. Cichy pensjonat na obrzeżach miasteczka, ograniczona ilość bohaterów głównych, rodzina, krewni i znajomi królika którzy przyjechali spędzić lato razem.
LINK Recenzja Grzegorza Pełczyńskiego
Milicjant i pensjonarka czyli o takiej jednej z Wałbrzycha.
Miasto Wałbrzych święci obecnie triumfy za sprawą filmu „Sztuczki”. Wałbrzych jest słoneczny niczym Toskania a stare domy, gołębniki i tnąca miasto linia kolejowa tworzą niemal mityczną krainę. Taki zapewne musiał być też Wałbrzych w chwili, gdy Wanda Balicka pisała „Druga śmierć Barbary”, choć to niestety kiepski kryminał. Dlatego książkę można ratować się jedynie motywami pozakryminalnymi. Szukam ich uparcie.
Uduszona obornikiem
Dziełko Tadeusza Freya „Wiatr o północy” Dziennik Zachodni reklamował zdecydowanie na wyrost jako powieść – było to bowiem po prostu opowiadanie kryminalne, którego treść zawarła się w dziesięciu drukowanych na łamach tej gazety odcinkach. Ale pomimo tej szczupłości utwór ten jest swoistym cymesikiem – zwłaszcza jeśli idzie o absolutnie niekonwencjonalny, absolutnie niespotykany (nawet w literaturze milicyjnej) sposób dokonania zbrodni.