Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
Choć nie trująca i nie ta cholerna, ale na pewno bardzo gęsta mgła
Tadeusz Ostaszewski (1929-2017) jest autorem 9 kryminałów, z których 8 wydanych zostało przez „Pojezierze”, a w 7 z nich głównym bohaterem jest porucznik / kapitan Rajski. Wszystkie powieści tego autora są zrecenzowane w naszym Klubie.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Klubowa Księgarnia
Zagrożony X57773, a tu porucznik bez majora jak niemowlę bez matki
Chronologia:
– 1905: Stanisław Sachnowski (w przyszłości: Jacek Wołowski) przychodzi na świat
– 1969: Wydawnictwo „Iskry” w serii „Ewa wzywa 07” jako zeszyt nr 4 wydaje powieść Jacka W. pt. „Anastazja lubi reklamę” (50 stron)
– 2009: 40-letni Grzegorz C. z Klubu MOrd, w 40 lat od wydania, sporządza recenzję „Anastazji”, oświadczając m.in., że ma poważny problem z tym utworem,
– 2019: 50-letni już Grzegorz C. z Wydawnictwa Wielki Sen wydaje „Anastazję” w „Serii z Warszawą” jako wolumin nr 121 (108 stron)
– 2023: w 54 lata od pierwszego wydania, w 14 lat od pierwszej recenzji i 4 lata od wydania klubowego, pojawia się druga recenzja „Anastazji”.
Czytaj dalej „Wołowski Jacek – Anastazja lubi reklamę 317/2023”
Na skrzyżowaniu dwóch ulic dochodzi do wypadku w wyniku którego młody człowiek ma złamane biodro. Paul Drake zamieszcza w prasie ogłoszenie, że zapłaci sto dolarów osobie, która przyczyni się do zidentyfikowania sprawcy zdarzenia. Wkrótce nadchodzi odpowiedź – ktoś podpisujący się „Przyjaciel” informuje, że świadkiem wypadku była Lucille Barton oraz mężczyzna, który zmieniał koło w jej samochodzie; kobieta zanotowała w skórzanym notesie numer rejestracyjny samochodu, który spowodował wypadek.
Czytaj dalej „Erle Stanley Gardner – Zalotna rozwódka 316/2023”
Książka Julitty Bernaś to napisana w sensacyjnej formie historia zlikwidowania w sierpniu 1939 roku działającej w miejscowości Nowopolna w okolicach Łodzi organizacji dywersyjnej. Akcja powieści rozgrywa się 25 sierpnia; wtedy na pocztę przyszła depesza z Wrocławia o treści: „matka umiera, szykujcie wieńce” – był to sygnał do postawienia w stan gotowości komórek dywersyjnych i oznaczał wybuch wojny za 24 godziny. Spiskowcy nie wiedzieli jednak, że Hitler przesunął termin ataku na 1 września; dzięki temu polski wywiad wojskowy mógł zatrzymać dywersantów wywodzących się z licznej mniejszości niemieckiej i odkryć przygotowaną przez nich i zmagazynowaną broń.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
15 kwietnia 1913 roku o wpół do drugiej w nocy do dzielnicowego komisariatu policji w Saint-Georges przychodzi Justin Minard, młody flecista wracający z pracy i mówiący, że przechodząc obok pewnej rezydencji widział w oknie kobietę wzywającą pomocy, a następnie słyszał strzał. Zgłoszenie przyjmuje Jules Maigret, sekretarz komisarza, lat 26, w policji od czterech lat, od pięciu miesięcy żonaty – i w ten sposób rozpoczyna swoje pierwsze śledztwo.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Pierwsze śledztwo Maigreta 314/2023”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
„Wyższym funkcjonariuszom policji angielskiej znana jest reputacja Maigreta i ciekawią ich jego metody” – i dlatego Scotland Yard przysyła do Paryża inspektora Pyke’a. Anglik od trzech dni obserwuje komisarza, podąża za nim, zawsze dyskretnie i nie rzucając się w oczy, ale Maigreta ta jego nieskazitelna poprawność zaczyna już trochę drażnić, gdyż boi się, że w pewnym momencie skompromituje się w oczach angielskiego kolegi.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Mój przyjaciel Maigret 313/2023”
Melissa Foster, żona dziennikarza Guya Fostera, udaje się na przyjęcie do kierowcy rajdowego Dona Page’a; mąż od wyjścia z domu wymawia się bólem głowy ale wieczorem, po telefonie od Melissy, postanawia do niej pojechać.
Czytaj dalej „Francis Durbridge – Moja żona Melissa 312/2023”
W 1943 roku, po „Tajemnicy jeziora” Raymonda Chandlera zauważyło Hollywood; Billy Wilder postanowił współpracować z nim przy pisaniu scenariusza „Podwójnego ubezpieczenia”. Współpraca z Fabryką Snów trwała ponad trzy lata, Chandler szybko dał się poznać jako „lekarz dialogów”, a scenariusz do „Ubezpieczenia” został nominowany do Oscara. Już w trakcie współpracy z Paramountem pisarz zaczął pisać „Siostrzyczkę” ale przerwał ją i długo nie był w stanie jej kontynuować; pisząc ją przez cały cały czas był w podłym nastroju ze względu na pogarszający stan zdrowia żony. „Siostrzyczka” została w końcu wydana w 1949 roku i osobiście uważam ją za najlepszą książkę Chandlera.
LINK Recenzja Jana Bielickiego
LINK Recenzja Adama Sykuły
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Tomasza Lady
Makiwara, psychedryna, cylert i ciągły brak dziadźków
„Za progiem mroku” należy do ostatniego okresu twórczości Anny Kłodzińskiej. Są późne lata osiemdziesiąte Warszawa przeżarta do cna narkomanami i handlarzami narkotyków. Producenci i dilerzy – Morwa, Karniak i Kulawiec, działają pod Bladym. Blady twardą ręka trzyma swój rewir nie pozwoli sobie nikomu wejść w paradę. Produkcję ulokował na północnopraskich peryferiach, gdzie działa w piwnicy małego zakładu prowadzącego legalną działalność na odcinku wyrobów polistyrenowych
„Malwa”, ja „Lotka”, granica przerwana!
„Ryzyko” wydane zostało w trzech częściach i są to pierwsze zeszyty w komiksowej serii „Kapitan Żbik”. Autorkami scenariusza byli: Władysław Krupka (wiadomo kto), Krzysztof Pol (prawnik, milicjant oraz konsultant w „milicyjnym” filmie „Cześć kapitanie” z roku 1967 w reżyserii Petelskich) i Romuald Teyszerski (dziennikarz), a zilustrował go Zbigniew Sobala (wcześniej narysował dwa gazetowce, a później cztery zeszyty z tej serii ).