Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Sprawę prowadzi sędzia Hanna Blankień
Bogusław Kuczyński (1907-1974) był mi wcześniej nieznany. O tym, że istnieje „Hiszpaneczka” dowiedziałem się z rewelacyjnego artykułu – z roku 2023 – o opowiadaniach kryminalnych drukowanych w tygodniku „Przyjaciółka” autorstwa Katarzyny Wodniak https://czasopisma.uni.lodz.pl/polonica/article/view/14611/18484
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Moniki Przyguckiej
Powieść została wyróżniona przez Komendę Główną Milicji Obywatelskiej
(i wydawnictwo „Iskry”) z okazji XXV-lecia MO, i to niestety widać. Myślę, że gdyby stanęła do konkursu „Archetyp powieści milicyjnej PRL” też miałaby spore szanse na sukces, bo PRL-owskie cechy i tropy widać tu na każdym kroku.
Czytaj dalej „Głowacki Jerzy – Testament królowej Nefertite 100/2024”
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
LINK Recenzja Iwony Mejzy
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Pięć razy morderstwo czyli cyrkonie jak brylanty
Pięć razy morderstwo. Intrygujący tytuł., zwłaszcza jeżeli chodzi o kryminał. Za tytułem i za samą książką stoi nie kto inny jak Jerzy Kwiryn Siewierski herbu Ogończyk. Autor dobrze znany fanom Peerelowskich kryminałów, posługujący się czasami pseudonimem George Quiryn.
Czytaj dalej „Siewierski Jerzy – Pięć razy morderstwo 92/2024”
Stanisław Krupski, dociekliwa gwiazda dziennikarstwa interwencyjnego, zostaje znaleziony martwy we własnym mieszkaniu. Prokurator nie ma żadnych wątpliwości, że morderstwa dokonał inżynier Adam Jankowiak, dyrektor Stołecznych Zakładów Metalowych i dlatego żąda kary śmierci: w piersi denata tkwił mauretański sztylet z odciskami palców oskarżonego, Jankowiak w kieszeni miał portfel Krupskiego, a na rękach jego krew; poza tym Krupski zaczął spotykać się z doktor Ewą Jankowiak, żoną oskarżonego i dogrzebał się nieprawidłowości w zakładach metalowych.
Wehrwolf to niby zbrojny wilk, choć de facto wilk obronny, a Werwolf to Kto[ś]-wilk, czyli Wilkołak
Żadnego z autorów tej książki nie znam. Podobno Wiącek to były wopista, a potem przewodnik sudecki. Pozycja liczy 320 stron i podzielona jest na trzy części: „Pierwsza ofiara”, „Córka grabarza” i „Skarby starego grafa”. Jej cena okładkowa to 16 zł. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu przeszłego.
Czytaj dalej „Ruszczyński Jerzy, Wiącek Aleksander – Wilki na granicy 62/2024”
Ross MacDonald był pisarzem, którego książki można albo polubić od pierwszego przeczytania albo zlekceważyć i przejść obok nich obojętnie. Tych, którzy je polubili, do przeczytania „Lewych pieniędzy” nie muszę zapraszać, ale tych, których taka literatura nie przekonuje, zachęcam: krytycy uważają ją jeśli nie za najlepszą, to na pewno za najbardziej dojrzałą w twórczości MacDonalda; sam autor uważał ją za swoją najdojrzalszą książkę.
Tajemnica starej willi, czyli zaginięcie Letnika-wynalazcy
Anatolij Aleksin (1924-2017) – pisarz radziecki, rosyjski i izraelski – w Polsce pojawił się w roku 1951, książką – młodzieżowym „produkcyjniakiem” – pt. „31 dni”. „Bardzo straszną historię (czyli powieść detektywistyczną, którą napisał Alik Detkin)” wydał w roku 1968. W Polsce ukazała się ona dwa lata później. Co ciekawe, oryginalny tytuł tej książki, w polskiej transkrypcji, brzmi: „Oczeń strasznaja istorija”, a w polskim wydaniu podany jest jako „Oczeń strannaja istoria”, czyli „Bardzo dziwna historia”. Nomem omen, bardzo dziwna jest ta historia z tłumaczeniem tytułu.
Czytaj dalej „Anatolij Aleksin – Bardzo straszna historia 546/2023”
Lew Archer zostaje zatrudniony przez emerytowanego pułkownika Marka Blackwella, który chce, by detektyw dostarczył mu dowodów na to, że Burke Damis to „jeden z oszustów, którzy robią karierę żeniąc się z głupimi kobietami” – tą „głupią kobietą” jest jego córka, Harriet. Archer nie jest przekonany do tej pracy, gdyż uważa, że Harriet po prostu chce uwolnić się spod opieki ojca, ponieważ „ma dwadzieścia cztery lata, a ojciec traktuje ją jakby miała cztery”.
Georges Simenon to nie tylko komisarz Maigret – bibliografia tego pisarza obejmuje ponad 120 „nie Maigretów”. W Polsce wydano kilka tych książek, niektóre nawet jeszcze przed wojną ale nigdy nie osiągnęły one takiej popularności jak kryminały o komisarzu. „Bracia Rico” to jedna z takich powieści.
Lew Archer zostaje zatrudniony przez doktora Spontiego, dyrektora szkoły dla trudnej młodzieży – z placówki uciekł przyjęty tydzień wcześniej siedemnastoletni Tom Hillman. Niebawem z ojcem Toma kontaktują się porywacze, którzy żądają od niego dwudziestu pięciu tysięcy dolarów okupu.
Czytaj dalej „Ross MacDonald – Z tamtej strony dolara 528/2023”