Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Seria „Złota Podkowa” jest przedziwna, bo to tematyczny miszmasz. Tak też jest z książką „Śmierć boksera”. W sumie liczy ona 87 stron, a jej cena okładkowa to 4 zł. Zawiera cztery opowiadania, czterech różnych autorów, w tym tylko jednego Polaka.
„Droga na Glockner” – po „Labiryntowych” doświadczeniach spodziewałem się po takim tytule historii szpiegowskiego pojedynku w górskiej scenerii, może nawet czegoś w stylu wczesnego Alistaira MacLeana; gdy jednak już na pierwszej stronie tekstu przeczytałem o etapie kolarskiego wyścigu dokoła Austrii mającym metę w Zell am See położonym niedaleko słynnej Großglocknerstraße pomyślałem, że będzie to fabuła o jakiejś antysocjalistycznej zmowie w peletonie. Nic z tego – zarówno góry, jak i kolarze są tylko dodatkiem do historii udaremnienia przemytu narkotyków.
Czytaj dalej „Bartelski Lesław Marian – Droga na Glockner 283/2022”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Szczęście szczęściarza Szczęsnego Szczęsnego
Anny Kłodzińskiej przedstawiać nie trzeba. „Srebrzysta śmierć” to czwarta jej książka, a trzeci kryminał i jednocześnie trzecia część przygód oficera MO – Szczęsnego.
Książka liczy 187 stron. Tytuł w pełni nawiązuje do fabuły. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu przeszłego. Cena okładkowa to 12 zł.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Czy ktoś widział Irenę K. ?
Jacek Wołowski (1905-1978) to pseudonim literacki Stanisława Sachnowskiego. W czasach PRL-u, w formie książkowej, wydano tylko pięć jego kryminałów. Ale Wydawnictwo „Wielki Sen” nie próżnowało i nadrobiło zaległości przerabiając jego osiem „gazetowców” na sześć książek wydanych w ramach „Serii z Warszawą”. Warto dodać, że Wołowski był też współscenarzystą filmu „Pożegnanie z diabłem” z 1956 roku (dramat obyczajowo/sensacyjno/kryminalny, uff …) . W Klubie zrecenzowano dopiero jego dwie książki, co uważam za duże zaniedbanie. Ale i to też można nadrobić.
MO dedykuje towarzyszom walki (z NSZ, WIN, UPA i innym faszystami), czyli ORMO, UB, KBW, LWP, radzieckim pogranicznikom i czerwonoarmiejcom.
Trudno jest zrecenzować książkę, której się całej nie przeczytało, ale spróbuję. Ktoś zapyta: a co ona ma wspólnego z powieścią milicyjną, czy w ogóle z kryminałem? Moja odpowiedź brzmi: pewnie nic, bo nic nie wnosi do meritum, ale jednak ukazuje (w jakim świetle, to już inna kwestia) sprawy „kryminalne” (ściganie sprawców zabójstw „politycznych”) i daje pewne tło – nie tylko – ideologiczne. W ramach moich rozszerzonych „badań” nad powieścią milicyjną postanowiłem sięgnąć po kilka pozycji dotyczących wspomnień funkcjonariuszy MO i ta jest właśnie jedną z nich. Zawiera ona 50 opowiadań milicjantów. Książka liczy 312 stron, a jej cena okładkowa to 5 zł. Znajdują się w niej liczne fotografie. „Towarzyszom walki MO” została wydana w roku 1959 z okazji 15-ej rocznicy istnienia Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa. „Powstała w okolicznościach dość niezwykłych. Brak szerszych materiałów dokumentalnych w znacznym stopniu utrudniał autorom pracę. Milicja nie miała swojego kronikarza, jej historię odtwarzają nieliczne dokumenty oraz wspomnienia żyjących uczestników” (cytat z okładki).
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Targowa w oku cyklonu
Z ulic prawobrzeżnej Warszawy najbardziej w polskich powieściach kryminalnych została zapewne utrwalona Targowa. Trudno jednak doszukać się jej dokładnego opisu. Targowa występuje raczej jako symbol swoistego folkloru. Jest znakiem, punktem odniesienia, skrótową informacją sugerująca, iż znajdujemy się w… najciekawszej części stolicy. Nie inaczej jest w powieści Jacka Wołowskiego „Porwano dziecko”, wydanej w 1958 roku w słynnej serii Labirynt. Głównym motywem jest tu kidnaping. Przy okazji autor wprowadza nieco Czytelnika w życie półświatka.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Waldemara Szatanka
„Szakale” to książka pod wieloma względami zaskakująca – już sama tematyka lekko szokuje, gdyż jest to chyba pierwsza książka mówiąca o dewastacji niemieckich cmentarzy na początku lat 50. na Ziemiach Odzyskanych. Powieść jest krótka, zaledwie 122 strony tekstu, więc intryga nie jest skomplikowana: milicja zastawia sidła na hieny cmentarne nazywane tutaj szakalami; po drodze mamy samobójstwo jednego z nich oraz zwłoki kobiety zakopane w ogrodzie jego domu; jest też gorzkawy romans kierującego sprawą kapitana i lekarki z miejscowego szpitala, jest finałowa strzelanina.
LINK Recenzja Doroty Samborskiej
Morderstwo według Ajschylosa
Oto przed nami kolejna odsłona przygód Joe Aleksa. Tło rozgrywających się wydarzeń jest w zasadzie typowe dla książek Aleksa ( z małymi wyjątkami ). Rozległa piękna rezydencja starego angielskiego rodu, położona w pobliżu nadmorskiej miejscowości, z dużym , zadbanym parkiem staje się tym razem miejscem wyjątkowo wyrafinowanej zbrodni.
Kilka słów o tym, jak zgubne może być kolekcjonowanie starej biżuterii…
Rozmyślając o kolejnej recenzji dla Klubu zdecydowałam się na „Donoszę ci, Luizo…” Noela Randona (czyli Tadeusza Kwiatkowskiego), kolejny tytuł z serii moich „francuskich” kryminałów.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Szakale czyli Hieny
Przestępstwo stare jak świat – okradanie grobów. Kapitan Jerzy Moczarski prowadzący śledztwo to zaś nietypowy milicjant, miękki, refleksyjny nawet koledzy mówią o nim „że lubi hamletyzować”. Ale fachowiec, który ma kilku zaufanych kolegów. Oczywiście jeszcze z partyzantki.
Czytaj dalej „Szczerba Ryszard – Szakale 86/2010”