Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Awantura o schedę
Powodowany wrodzonym wygodnictwem, czas jakiś temu przesiadłem się z komunikacji kolejowej na samochód.
Czytaj dalej „Marczyński Antoni – Kłopoty ze spadkiem 202/2010”
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
Porucznikowi Walczakowi nie do śmiechu.
„Direttissima (wł. najkrótsza) – określenie drogi wspinaczkowej poprowadzonej możliwie blisko linii spadku wierzchołka. Droga jeszcze bliższa idealnej linii spadku to superdirettissima.
„Życie nierzadko stawia nas wobec sytuacji trudnych, ale nigdy wobec sytuacji bez wyjścia. Nie znaczy to bynajmniej, ze wyjście prowadzi z reguły w pożądanym przez nas kierunku i zawsze gdzie indziej niż na cmentarz. Naszym ludzkim prawem jest jednak to, by poszukiwać wyjścia właśnie w pożądanym kierunku i – zgodnie z moją własną dewizą – umierać tylko w ostateczności.”
Czytaj dalej „Bogomił Rajnow – Umierać tylko w ostateczności 3/2012”
Pełen dostojeństwa Satyr w srebrzystym Porsche
Alen Baxton to nic innego jak drugi już pseudonim Wiesława Godziemskiego, który, wspólnie z Krystyną Świątecką, pisał książki kryminalne jako Krystyn Ziemski.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Mikołaja Kwaśniewskiego
„Gdzież więc za dnia znajdziesz jaskinię tak ciemną, by mogła oblicze twoje straszne zamaskować?”
Pisarstwo kryminalne Macieja Słomczyńskiego, uprawiane i w celach zarobkowych, i jako ćwiczenie warsztatowe, powstawało zrazu na marginesie twórczości o ambitniejszym kształcie.
Czytaj dalej „Kwaśniewski Kazimierz – Ciemna jaskinia 35/2012”
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
Gra pozorów
W pierwszą „angielską” powieść kryminalną Macieja Słomczyńskiego, Powiem wam jak zginął, wpisana jest Ajschylosowska intryga, zasygnalizowana już w motcie.
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
O jednym takim, co nawet na spotkanie ze Śmiercią potrafił się spóźnić…
Kazimierz Kwaśniewski to nikt inny jak Maciej Słomczyński zakamuflowany na gruncie polskim, ten sam, który na gruncie angielskim był Joe Alexem.
Czytaj dalej „Kwaśniewski Kazimierz – Śmierć i Kowalski 57/2012”
LINK Recenzja Grażyny Głogowskiej
LINK Recenzja Ewy Gryguc
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Trudne ścieżki milicyjnej kariery czyli matura za pasem
Bardzo lubię książki Edigeya, ale muszę przyznać, że jest pisarzem nierównym. Niektóre kryminały są świetne, trzymają w napięciu , akcja goni akcję i zakończenie jest bardzo interesujące , trudne do przewidzenia.
LINK Recenzja Rafała Figla
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
I znowu „chytry dwa razy traci”…
„Bardzo dużo pajacyków” to kolejny klasyk polskiej powieści milicyjnej wznowiony po latach przez Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita” .
Czytaj dalej „Zbych Andrzej – Bardzo dużo pajacyków 70/2012”
LINK Recenzja Jarosława Kiereńskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Okulary ze strzałkami, czyli „słaby punkt rozciągający twardego faceta na ziemi”
Dzisiejsza recenzja będzie trochę inna niż dotychczas przeze mnie napisane z kilku powodów. Nie będę streszczać fabuły, bo, po pierwsze została ona dokładnie przedstawiona przez moich poprzedników ( recenzja Prezesa i kolegi Jarka Kiereńskiego), po drugie , wg mnie cała fabuła da się streścić w kliku zdaniach — ukradł, zabił, uciekł, złapali go.
Czytaj dalej „Nawrocka Barbara, Doński Ryszard – Akcja „Chirurg” 78/2012″