Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
CYKOR ZAKRZYWIA CZASOPRZESTRZEŃ
Panie i Panowie! Chapeau bas! Powieść Jana Lewandowskiego, o dość dziwacznym tytule Stawka na tchórza to nie tylko znakomity kryminał, ale także prawdziwy, literacki majstersztyk, a przede wszystkim kopalnia wiedzy o polskim społeczeństwie.
Czytaj dalej „Lewandowski Jan – Stawka na tchórza – Trzecia seta 64”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
AŻEBY DORWAĆ KRÓLEWNĘ, A DALEJ TO WIADOMO
Czytaliście kiedyś kryminał w pracy? Wspaniała zabawa – jednym okiem czytamy, drugim rozglądamy się za szefem i kolegami, którzy mogliby nas zakapować. Jeśli mamy przed nosem „odpalony” komputer, możemy od razu pisać recenzję, udając, że pracujemy akurat nad bardzo ważnym (strategicznym!) dla rozwoju firmy dokumentem.
Czytaj dalej „Piwowarczyk Andrzej – Królewna?! – Trzecia seta 76”
LINK Recenzja Macieja Muszalskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Jencom góry, jencom panu porucnikowi
Kolejny raz wpadła mi w ręce książka, nad którą z przyjemnością się popastwię. Nie będzie to typowa recenzja, albowiem i recenzować w tym przypadku nie bardzo jest co. Chodzi mianowicie o powieść Macieja Patkowskiego Strzały w schronisku.
Czytaj dalej „Patkowski Maciej – Strzały w schronisku – Druga seta 70”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Oby to było przestrogą dla lekkomyślnych…
Lektura książki Andrzeja Zarzyckiego Ślad prowadzi w przeszłość, mimo ciekawego wątku sensacyjno-szpiegowskiego nie przynosi niestety spodziewanej satysfakcji.
Czytaj dalej „Zarzycki Andrzej – Ślad prowadzi w przeszłość – Druga seta 97”
Czy Robin Hood to przyjaciel milicji?
Sprawa okładek polskich kryminałów niejednokrotnie poruszana w czasie klubowych rozmów, to temat na oddzielną rozprawę. Jednak to, co zrobił Przemysław Bytoński przekracza wszelkie granice.
Czytaj dalej „Bernard Jan Artur – Noc Robin Hooda – Pierwsza seta 3”
LINK Recenzja Adama Sykuły
Kto kogo robi w balona czyli PRL-owskie Archiwum-X
Koniec lat 70-tych był z wielu względów belle époque w socjalistycznej rzeczywistości PRL-u. Boom konsumpcyjny, modernizacja, prześciganie Zachodu (Polska dziesiątą potęgą gospodarczą świata!), spodnie dzwony, Deyna, co karnego Argentynie nie strzelił i nieustające lato, ciepłe, słoneczne napawające optymizmem (dokładnie takie samo jak w filmach Barei).
Czytaj dalej „Lewandowski Jan – Czy pani wierzy w UFO – Pierwsza seta 57”
LINK recenzja Ewy Helleńskiej
LINK recenzja Wiesława Kota
LINK recenzja Moniki Przyguckiej
Kto bije konia, kto posuwa królową czyli socdetektyw rozwiązuje tajemnicę ojczulka Millera
O roli i znaczeniu postaci prywatnego detektywa w klasycznej powieści kryminalnej można by napisać obszerną rozprawę. Od zwykłego, urzędowego stróża porządku odróżniają go przede wszystkim: niekonwencjonalność działania, brak przymusu podporządkowywania się zwierzchnikom, przepisom, regulaminom, itp, oraz większe niż w przypadku milicji, zaufanie społeczne.
Czytaj dalej „Roy Jacek – Czarny koń zabija nocą – Pierwsza seta 69”
W pogoni za klabzdrą ohydną
Buszując w regale z kryminałami podczas mojej ostatniej bytności w PZO, natrafiłem całkiem przypadkowo na powieść Kazimierza Koźniewskiego, Śmierć w trójkącie błędów. Ani autor, ani sam tytuł, ani nawet bura okładka nie zachęcały jakoś specjalnie do lektury. Prezes też nie znał, a z pobieżnej analizy wynikało, że dziełko to jeszcze nie doczekało się swojej recenzji. Może to i lepiej — pomyślałem w duchu – wydepczę swoją ścieżkę w słabo rozpoznanym terenie. Może się pomęczę, ale dla sprawy Klubu watro! Tym bardziej, że ostatnimi czasy miałem bardzo mało czasu na czytanie czegokolwiek, o pisaniu recenzji nawet nie wspominając. Przepełniony duchem obowiązku raczej, aniżeli wewnętrznej ciekawości, zabrałem się zatem za lekturę.
Czytaj dalej „Koźniewski Kazimierz – Śmierć w trójkącie błędów 123/2009”
Złoto dla pazernych
Biżuteria i wszelkie inne „fanty” wykonane z metali szlachetnych to wdzięczny i, śmiem twierdzić, podstawowy motyw zbrodni w polskich kryminałach epoki milicyjnej. Napady na jubilerów, rabunki w mieszkaniach, ciemne interesy prywaciarzy – wszystko to zazwyczaj oscyluje wokół przedmiotów ze złota.
Przez Kcynię do Nakła
Z pewną taką nieśmiałością i dziwnym, niewytłumaczalnym wahaniem sięgnąłem po kryminał Juliusza Grodzińskiego Biała karawana wydany przez „Pojezierze”. Powód był oczywisty – znakomita ekranizacja tej powieści w reżyserii Krzysztofa Szmagiera z roku 1987. Film Zamknąć za sobą drzwi powstał jako 19 odcinek cyklu „07 zgłoś się” i był pełnometrażowy, tzn. przeznaczony do rozpowszechnia kinowego. Premiera miała miejsce latem 1988, jednak z uwagi na polityczne wrzenie w kraju, raczej nie odniósł szczególnie wielkiego sukcesu.