Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Chaber, Cygan, mrówki, dziki i hieny
Joanny Chmielewskiej przedstawiać nie trzeba, ale napomknę jedynie, że wielokrotnie przebywała ona w Piaskach (dawna Nowa Karczma) i były to kilkumiesięczne pobyty. Tam też jest ulica i część szlaku jej imienia.
MILICJANCI KONTRA OSZUKAŃCY I PRZEBIERAŃCY
Ryszard Kraśko jest autorem serii kryminałów z nieoficjalnego cyklu „Romanowski i Sawoś”. Powieść „Zasłona dymna” jest czwartą książką tego cyklu po „Spółce z nieograniczoną odpowiedzialnością”, „Szyderczym uśmiechu fortuny” i „Śmierci, która nie miewa urlopu” (te trzy książki napisał pod pseudonimem Henryk Podlaski).
Cena okładkowa książki to 70 zł, a ja kupiłem ją za 6 zł. Liczy ona 326 stron. Autor ukończył ją w Augustowie (może z tego biorą się odwołania do tamtejszej słynnej restauracji „Albatros”, uwiecznionej w piosence Janusza Laskowskiego pt. „Beata z Albatrosa”) w sierpniu 1978 roku. Jej tytuł przynajmniej w trzech momentach jest bardzo adekwatny do sytuacji w niej opisywanych. Okładka przedstawia jakiegoś drapieżnika z rodziny kotowatych z rozdziawioną paszczą, w której widać ludzką głowę. Nie udało mi się rozszyfrować jaki związek ma ten rysunek z treścią kryminału.
LINK Recenzja Wiesława Kota
Konkurenci Waldemara Batury
Po przeczytaniu opowiadania Pana Stanisława Heleńskiego miałem jedną refleksję: czy jest w ogóle możliwe napisanie powieści milicyjnej, której akcja rozgrywa się w Peerelu prawie bez udziału milicjantów ? Bowiem ten co najwyżej przeciętny produkt literatury popularnej tamtych czasów jest pod tym względem absolutnie nietypowy. Pierwszy wymieniony z nazwiska milicjant pojawia się dopiero na 32 stronie (na 39 łącznie), ale nawet końcówka „Anonimu” nie koncentruje się na pracy funkcjonariuszy MO. To oczekiwanie na pierwszego milicjanta stanowiło najbardziej interesujący aspekt mojej lektury.
LINK Recenzja Wiesława Kota
Najładniejsze dziewczyny idą do „LOT-u”
Każdy, kto czytał moje dotychczasowe recenzje bez wielkiego wysiłku zauważy, że jestem wielkim admiratorem twórczości Zygmunta Zeydlera Zborowskiego. Nie za bardzo sobie wyobrażam napisanie negatywnej recenzji na temat jego książek — i właśnie takie podejście będę kontynuował także w przypadku „Testamentu Julii”.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Sekret Julii 152/2011”
Dlaczego upadła gospodarka realnego socjalizmu?
Wypada zaznaczyć szczerze, że mieszana płciowo spółka autorska skrywająca się pod pseudonimem Krystyn Ziemski należała do relatywnie płodnych pisarzy powieści milicyjnej (w sumie kilkanaście powieści w ciągu 20 lat), ale też chyba nie ma w naszym Klubie nikogo, kto uznawałby jej twórczość za znaczącą w jakimkolwiek aspekcie.
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
Kto przelewa krew człowieka, przez człowieka zostanie przelana jego własna krew?
W niewyjaśnionych okolicznościach, z niewiadomego powodu zostaje brutalnie zamordowana trzyletnia dziewczynka.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Ostatnie życzenie Anny Teresy 32/2012”
LINK Recenzja Norberta Jeziolowicza
„Uruchomię naszych chłopaków z ZOMO”
Fabułka gnieździ się w niewielkim dolnośląskim miasteczku. Standard: niewielu ma tu forsę, zwłaszcza koloru sałaty. A jak już ma, to się staje ofiarą. Są tajemnicze bliźniaczki — sprawczynie wszelkiego zła. A w finale jeszcze wątek lesbijski — czyli pełnia satysfakcji.
Czytaj dalej „Gabrusiewicz Aleksander – Kwadratura trójkąta 80/2012”
LINK Recenzja Norberta Jeziolowicza
Te fatalne kapcie
Dramat ocierający się o sfery fałszerzy dzieł sztuki, ich manszardów, ich złodziei, ich gangsterów i naszą milicję, która w tej „Ewie…” wyjątkowo zgłasza się dopiero na gaszenie świec. Sfery te są wytworne, zamożne, w dodatku polsko-austriackie. Na okazanie czego noszą na przykład „pikowane tużurki”.
LINK Recenza Jarosława Kiereńskiego
PCW w willi dyrektora
Powieść „Grzęzawisko” Anny Kłodzińskiej wypożyczyłem z biblioteki UW tuż przed wakacjami. W czasie wizyty w tym dostojnym gmachu poczułem chęć przeczytania powieści milicyjnej.
Czytaj dalej „Kłodzińska Anna „Grzęzawisko” – Pierwsza seta 43”
LINK Recenzja Adama Sykuły
Kto kogo robi w balona czyli PRL-owskie Archiwum-X
Koniec lat 70-tych był z wielu względów belle époque w socjalistycznej rzeczywistości PRL-u. Boom konsumpcyjny, modernizacja, prześciganie Zachodu (Polska dziesiątą potęgą gospodarczą świata!), spodnie dzwony, Deyna, co karnego Argentynie nie strzelił i nieustające lato, ciepłe, słoneczne napawające optymizmem (dokładnie takie samo jak w filmach Barei).
Czytaj dalej „Lewandowski Jan „Czy pani wierzy w UFO” – Pierwsza seta 57”