Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Kloszard mieszkający pod jednym z paryskich mostów i nazywany przez kolegów Doktorem zostaje uderzony jakimś narzędziem w głowę, a następnie zawleczony na brzeg Sekwany i wrzucony do wody.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Maigret i kloszard 107/2023”
Redaktor Maj zostaje wysłany do Tupanaki, stolicy południowoamerykańskiej republiki Guademurca; jego zadanie to „taktownie, delikatnie, nie drażniąc nikogo” załagodzić konflikt między dwoma grupami ludzi: Polacy budują tam elektrownię wodną, tamę i sztuczne jezioro, a amerykańska ekspedycja archeologiczna przenosi w inne miejsce indiańską piramidę chroniąc ją przed zalaniem wodą i chcąc wydłużyć czas budowy uszkadzają jedną z maszyn.
Jacques Boissant, najemny pilot transportowy, oraz jego mechanik François Berner na zlecenie Charlesa de Suzanneta przewożą samolotem z Marsylii do Republiki Górnego Wybrzeża części maszyn rolniczych. Po awaryjnym lądowaniu na starej, wyboistej drodze okazuje się, że w beczkach zamiast oleju znajduje się broń dla rebeliantów.
I znów poczułem się jak Philip Marlowe – w opowiadaniu Raymonda Chandlera „Ołówek” detektyw jest na siebie zły, bo zamiast przeczytać coś wartościowego, na przykład „Braci Karamazow”, zmarnował spory kawał czasu na przeczytanie jakiegoś barachła. Ze mną było wczoraj tak samo – po dwóch godzinach stwierdziłem, że szkoda moich oczu na ten koszmarek i zadałem sobie pytanie: a może lepiej poświęcić te oczy na biografię Kornela Filipowicza? a może na wydane niedawno „Wiersze wszystkie” Wisławy Szymborskiej? a może na systematycznie wydawane „Dzieła zebrane” Stanisława Rembeka? a może, skoro już przypomniał mi się Chandler, na nowe tłumaczenia jego klasyków? Tyle książek czeka na mnie na półce i wszystko inne jest lepsze od tej, o której powiedzieć „koszmarna”, to jeszcze ją pochwalić.
LINK Recenzja Adama Salińskiego
W cztery następujące po sobie czwartki morderca o pseudonimie „Esteta” zabija w Paryżu mężczyzn o podobnym wyglądzie – wszyscy są wysocy, barczyści i w jednakowym wieku, a przede wszystkim są rudzi. Śledztwo prowadzi inspektor Merville, a pomaga mu kapitan Redlina, polski milicjant przebywający na kongresie Interpolu.
Czytaj dalej „Sztaba Zygmunt – Co czwartek ginie człowiek 103/2023”
Głęboko w Bydgoskiem czyli w zasadzie wszędzie
Przystępując do lektury drugiego tomu „Z archiwów MO” Tadeusza Żołnierowicza, czułem pewien niepokój. Obawiałem się mianowicie, że trafię na zbiór tekstów bardzo zbliżonych do tych, które poznałem w tomie pierwszym. Nic bardziej błędnego. Bo tak naprawdę każdy z tych kilkustronicowych reportaży to odrędny świat, do którego wkraczamy na ledwie chwilę, by rychło gnać dalej. Tu kradzież, tam włamaniue, ówdzie zaś morderstwo wnet. Do tego charakterystyczne dla autora scenki rodzajowe i obrazki obyczajowe.
Czytaj dalej „Żołnierowicz Tadeusz – Z archiwów MO (2) 102/2023”
Recepta na zbrodnię: zapić, zabić, zagrabić, czyli major S. opowiada jak był podporucznikiem.
Znakiem charakterystycznym prężnie działającego Wydawnictwa „Wielki Sen” jest „Seria z Warszawą”. Jak obliczyłem jest to najaktywniejsza w historii seria wydawnicza peerelowskich kryminałów. Przez 16 lat wydała ich 131, co daje średnią na rok: 8,2. Dla porównania druga w tym zestawieniu seria: „Ewa wzywa 07” ma średnią 6,9, a trzecia – „Różowa Okładka” – 6,3 („Jamnik” – 5,5, „Kciuk” -5,3, „Klub Srebrnego Klucza” – 4,9, „Labirynt” – 4,4, „Kryminał” Wydawnictwa LTW – 4,4, „Najlepsze Kryminały PRL” Wydawnictwa CM – 3,8).
Czytaj dalej „Żołnierowicz Tadeusz – Z archiwów MO (5) 101/2023”
Od przemytu poprzez nielegalne posiadanie broni, amunicji i materiałów wybuchowych do zamachu, czyli wycinek sagi rodu Pasterników, Pastenreichów i Pasternique’ów
Emisję serialu „Blisko, coraz bliżej” w reżyserii Zbigniewa Chmielewskiego, Telewizja Polska rozpoczęła w dniu 14 maja 1983 roku, a zakończyła trzy lata później. Zrealizowano 19 odcinków w dwóch sezonach. Film (niezapomniana rola Franciszka Pieczki) opowiadał o losach polskiej rodziny Pasterników z Górnego Śląska, na przestrzeni lat: 1863-1945. Autorem scenariusza był Albin Siekierski (1920-1989). W rok po zakończeniu emisji tj. w roku 1987 wydał on książkę pod tym samym tytułem.
Czytaj dalej „Siekierski Albin – Niespokojna granica / Ważne zadanie 100/2023”
Najpierw kropnąć, a potem zgrandzić
„Kabała” to jedna z ostatnich powieści Zygmunta-Zeydlera Zborowskiego. Prawdopodobnie powstała w końcu lat 80. Publikacja książkowa nastąpiła w roku 2012, staraniem wydawnictwa LTW, na podstawie maszynopisu autorskiego. Niestety nie był datowany.Powieść ta daje znakomity przegląd zarówno dobrych, jaj i złych cech twórczość tego niewątpliwego mistrza powieści milicyjnej.
Kto jest kim, czyli tak to się zaczęło
Georges Simenon (1903-1989) to belgijski pisarz piszący po francusku, głównie o francuskim policjancie, którym był komisarz Jules Maigret (Belgom na pocieszenie zostaje to, że Angielka – Agatha Christie – choć po angielsku – to głównie pisała o belgijskim policjancie i detektywie, którym był Herkules Poirot). Napisał ponad 450 powieści i opowiadań – zdecydowana większość z nich to kryminały, ale były też na jego koncie książki biograficzne i psychologiczne. Cykl poświęcony Maigretowi składa się z 75 powieści i 28 opowiadań (czyli w sumie 103 historie), napisanych w latach: 1929-1972.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Maigret i goście z Europy Wschodniej 98/2023”