Kategoria: Recenzje 2024

Wojt Albert – Prawdziwy mężczyzna 148/2024

Posted on by admin
  • Autor: Wojt Albert
  • Tytuł: Prawdziwy mężczyzna
  • Wydawnictwo: Iskry
  • Seria: Klub Srebrnego Klucza
  • Rok wydania: 1988
  • Nakład: 100000
  • Recenzent: Mariusz Młyński

LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego

Dobrze jest wiedzieć, że są na świecie rzeczy niezmienne – człowiek wie wtedy, że dostaje to, czego oczekuje i nie spotka go coś, czego się nie spodziewa. Tak jest z kryminałami Alberta Wojta – biorąc do ręki którykolwiek z nich nie czekamy na jakąś wielopiętrową intrygę, skomplikowane dywagacje czy sugestywne napięcie; ma być przaśnie i jest.

Czytaj dalej „Wojt Albert – Prawdziwy mężczyzna 148/2024”

Pagaczewski Stanisław – Opowieści znad granic 147/2024

Posted on by admin
  • Autor: Pagaczewski Stanisław
  • Tytuł: Opowieści znad granic
  • Wydawca: MON
  • Rok wydania: 1963
  • Nakład: 8250
  • Recenzent: Robert Żebrowski

„Ręce do góry! Tu służba graniczna!”, czyli profesor Gąbka i zielone otoki

Stanisław Pagaczewski (1916-1984) znany jest nam przede wszystkim z szpiegowsko-sensacyjno-przygodowo-podróżniczej czteroczęściowej (!) trylogii „Przygody profesora Baltazara Gąbki”: „Porwanie Baltazara Gąbki” (1966), „Misja Baltazara Gąbki” (1975) i „Gąbka i latające talerze” (1979), dopełnionych przez „Przygodę na Rodos” (1982).

Czytaj dalej „Pagaczewski Stanisław – Opowieści znad granic 147/2024”

Stępień A. – Przedział sypialny nr 13 146/2024

Posted on by admin
  • Autor: Stępień A.
  • Tytuł: Przedział sypialny nr 13
  • Wydawca: Polskie Radio Bydgoszcz
  • Rok wydania: 1968
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Trzeba uważać z kim się jedzie z przedziale

Radiowe słuchowiska kryminalne w PRL to nie tylko „Teatrzyk Zielone Oko”. I tak jest właśnie z recenzowaną pozycją. Niestety nie udało mi się ustalić pełnych danych jej autora. Czas trwania nagrania to 23:52. Akcja toczy się na terenie Wielkiej Brytanii, niestety brak danych uniemożliwia ustalenie jej czasu.

Czytaj dalej „Stępień A. – Przedział sypialny nr 13 146/2024”

Kaczorowski Ryszard – Strach 145/2024

Posted on by admin
  • Autor: Kaczorowski Ryszard
  • Tytuł: Strach
  • Czasopismo: Żołnierz Polski (nr 40/1968 (1061))
  • Wydawca: Czasopisma Wojskowe
  • Rok wydania: 1968 (6 X)
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Do czego kasjerowi może służyć wędka, czyli splątanie działań MO i SB na kierunku UPA i NRF

Czasopismo milicyjne „W służbie narodu” przedstawiłem w recenzji nr 118/2022. Niedawno udało mi się trafić na gościnny występ tejże gazety na łamach magazynu ilustrowanego „Żołnierz Polski” – tygodnika Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego i Zarządu Głównego Ligi Obrony Kraju (wcześniej Ligi Przyjaciół Żołnierza). Chciałbym w paru słowach przedstawić te czasopismo, gdyż mam do niego sentyment – w dzieciństwie (tak, w dzieciństwie, a nie w młodości) chętnie po nie sięgałem z uwagi na kolorowe obrazki i fotografie sprzętu wojskowego. „ŻP” zasługuje również na przedstawienie z uwagi na to, że na jego łamach, poza oczywiście opowiadaniami wojennymi, pojawiały się też, należące do właściwości rzeczowej naszego Klubu, opowiadania sensacyjno-szpiegowskie oraz dotyczące działań WOP-u.

Czytaj dalej „Kaczorowski Ryszard – Strach 145/2024”

Autor nieznany – AG-250 zawodzi 144/2024

Posted on by admin
  • Autor: Nieznany
  • Tytuł: AG-250 zawodzi
  • Czasopismo: Ilustrowany Kurier Polski (numery 156-273)
  • Wydawca: Spółdzielnia „Prasa Demokratyczna – Nowa Epoka”
  • Rok wydania: 1953
  • Nakład: nieznany
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Gorzki smak słodkiej zemsty

„AG-250” jest de facto powieścią rysunkową, tym różniącą się od standardowego komiksu, że mogłaby funkcjonować bez rysunków, które jedynie obrazują treść. W komiksie zaś treść i rysunki wzajemnie się uzupełniają. Autorem ilustracji jest Ed, czyli Edmund Hejdak. Kto napisał scenariusz, pozostaje niewiadomą. Z początku (czyli od dnia 2 lipca 1953 roku) ukazywała się ona codziennie. Później różnie z tym było, zdarzyło się nawet, że nie wydrukowano jej w trzech kolejnych numerach gazety. Udało mi się dotrzeć tylko do 44 pierwszych odcinków. Nie wiem nawet, ile wszystkich było (podejrzewam, że ponad 70).

Czytaj dalej „Autor nieznany – AG-250 zawodzi 144/2024”

Edigey Jerzy – Mister MacAreck i jego interesy 143/2024

Posted on by admin
  • Autor: Edigey Jerzy
  • Tytuł: Mister MacAreck i jego interesy
  • Wydawca: Teatr Polskiego Radia
  • Cykl: Teatrzyk Zielone Oko
  • Rok wydania: 1986 (29 XI)
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Henry MacAreck i jego biznes

O książce Jerzego Edigeya „Mister MacAreck i jego business” napisałem przy okazji recenzji słuchowiska „Zielony diament”. Słuchowisko „Mister MacAreck i jego interesy” – w adaptacji Grażyny Gronczewskiej – wyreżyserował Andrzej Zakrzewski. Czas trwania: 45:59.

Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Mister MacAreck i jego interesy 143/2024”

Pudysz Zbigniew – Zabójstwo z premedytacją 142/2024

Posted on by admin
  • Autor: Pudysz Zbigniew
  • Tytuł: Zabójstwo z premedytacją
  • Wydawnictwo: Książka i Wiedza
  • Rok wydania: 1987
  • Nakład: 70000
  • Recenzent: Mariusz Młyński

O autorze tej książki, generale brygady Służby Bezpieczeństwa Zbigniewie Pudyszu (1931 – 2010) dość dużo informacji można znaleźć w internecie; ja ograniczę się do informacji, że nadzorował śledztwa w sprawie zamordowania księdza Jerzego Popiełuszki oraz pobicia Grzegorza Przemyka – tłumacząc z polskiego na nasze: nadzorował czyli pilnował, żeby wyniki tych dochodzeń były poprawne politycznie. Jaki był jego udział w śledztwie w sprawie zamordowania Jana Gerharda?

Czytaj dalej „Pudysz Zbigniew – Zabójstwo z premedytacją 142/2024”

Edigey Jerzy – Zielony diament 141/2024

Posted on by admin
  • Autor: Edigey Jerzy
  • Tytuł: Zielony diament
  • Wydawca: Teatr Polskiego Radia
  • Cykl: Teatrzyk Zielone Oko
  • Rok wydania: 1986
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Henio Makarek i jego sposób na życie

Jedną z pierwszych książek wydanych przez Jerzego Edigeya była powieść „Mister MacAreck i jego business” z roku 1964. Jej recenzję – autorstwa niezapomnianej Ani Lewandowskiej – mamy już w naszym Klubie. Wynika z niej, że drugie wydanie tej książki (z roku 1970) różni się od pierwszego – zostało zmienione i uzupełnione. W 2012 roku powieść wydano po raz kolejny – tym razem nie przez Czytelnik w „Jamniku”, lecz przez LTW w „Kryminale” – ale nie wiem, czy na podstawie pierwszego, czy drugiego wydania.

Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Zielony diament 141/2024”

Sekuła Helena – Otwarte okno 140/2024

Posted on by admin
  • Autor: Sekuła Helena
  • Tytuł: Otwarte okno
  • Wydawca: Teatr Polskiego Radia
  • Cykl: Teatrzyk Zielone Oko
  • Rok wydania: 1972 (28 VI)
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Chłopak z Nowego Bródna się broni, a kapitan Wysocki z Pałacu Mostowskich kontratakuje

To drugi (i niestety ostatni) spektakl radiowy autorstwa Heleny Sekuły, jaki udało mi się odnaleźć w sieci (ten pierwszy nosi tytuł „Mleko”). Wyreżyserowała go Zofia Rakowiecka, a trwa 28:55.

Czytaj dalej „Sekuła Helena – Otwarte okno 140/2024”

Sławek Gertruda R. – Portret bez twarzy 139/2024

Posted on by admin
  • Autor: Sławek Gertruda R.
  • Tytuł: Portret bez twarzy
  • Wydawnictwo: MON
  • Seria: seria Labirynt
  • Rok wydania: 1979
  • Nakład: 120333
  • Recenzent: Grzegorz Cielecki

LINK Recenzja Tomasza Bujaka
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej 
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego

O niebezpieczeństwach płynących z oglądania pociągów towarowych

Twórczość Gertrudy R. Sławek nie ma raczej w Klubie Mord dobrego odbioru. Postanowiłem osobiście sprawdzić, czy jest aż tak źle i natchniony przez Klubowicza Mariusza Młyńskiego, który był łaskaw napisać o powieści „Portret bez twarzy”: Ta książka to po prostu czarna rozpacz” (recenzja 472/2023). A ponieważ miałem ten tytuł właśnie w ręku, to niezwłocznie oddałem się lekturze. Mamy także dwie inne recenzje – Tomasza Bujaka i Ewy Helleńskiej. Bujak gromi, Helleńska zwraca uwagę na dydaktyzm. „Twarz” w tytule przywodzi oczywiście na myśl takie pozycje, jak „Twarz szpiega”, „Ukradzione twarze”, czy „Zwracam panu twarz”. Kłania się tu wspólna konstatacja, że twarz ma się tylko jedną oraz, że oddając się szpiegostwu można stracić twarz, a nawet dużo więcej.

Czytaj dalej „Sławek Gertruda R. – Portret bez twarzy 139/2024”