Edigey Jerzy – Mister MacAreck i jego interesy 143/2024

  • Autor: Edigey Jerzy
  • Tytuł: Mister MacAreck i jego interesy
  • Wydawca: Teatr Polskiego Radia
  • Cykl: Teatrzyk Zielone Oko
  • Rok wydania: 1986 (29 XI)
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Henry MacAreck i jego biznes

O książce Jerzego Edigeya „Mister MacAreck i jego business” napisałem przy okazji recenzji słuchowiska „Zielony diament”. Słuchowisko „Mister MacAreck i jego interesy” – w adaptacji Grażyny Gronczewskiej – wyreżyserował Andrzej Zakrzewski. Czas trwania: 45:59.

Akcja toczy się gdzieś w Polsce, w Wielkiej Brytanii i NRF, nie wcześniej niż w roku 1973.

Jerzy [Stefan Knothe] i Heniek [Wacław Szklarski] – koledzy szkolni i przyjaciele – spotkali się po latach przypadkowo na ulicy. W restauracji, do której się udali, Heniek opisał Jurkowi swoją drogę, którą doszedł do zdobycia fortuny. Określił się jako „hochsztapler w wysokim stylu”, który swoich oszustw dokonuje tylko na osobach ludzi nieuczciwych.

Pierwsze z opisanych zdarzeń miało miejsce w Londynie, a ofiarą Heńka padł niejaki Tomlison prowadzący sklepik z papeterią, a nieoficjalnie lichwiarz współpracujący ze światem podziemnym. Do przestępstwa wykorzystano skrzypce i fakt pobytu w Londynie amerykańskiego wirtuoza skrzypiec – Yehudi’ego Menuhina.

Drugie z oszustw dotyczyło fabrykanta z Hamburga, podróżującego pociągiem do Lubeki, a wykorzystano do jego dokonania walizkę ze stu tysiącami marek.

Trzeba przyznać, że pani adaptatorka powieści Jerzego Edigeya popisała się i napisała dwie całkiem nowe i ciekawe historie z udziałem Mister MacArecka (trzecią taką stworzyła w „Zielonym diamencie”). Miło się tego słucha i można przy tym odpocząć. Zwraca uwagę ciekawa muzyka w tle, w tym m.in. piosenka w stylu italo disco – „Bambina” z roku 1985 w wykonaniu Davida Lyme’a. Słuchowisko przywiodło mi wspomnienia cyklu filmowego „Parada oszustów” z roku 1977, w reżyserii Grzegorza Lasoty oraz spektaklu telewizyjnego teatru „Kobra” pt. „Selekcja II. Skorpion” z roku 1985, w reżyserii Tadeusza Kijańskiego.

PRL-ogizmy: samochody – Fiat 126p. (produkowany od roku 1973) oraz Mercedes nieustalonego typu.

Lista słuchowisk „Teatrzyku Zielone Oko” znajduje się na stronie internetowej: http://sluchowiska.ugu.pl/index.php?c=katalog&kategoria=TZO&p=1

Ps. Na zdjęciu radioodbiornik „Promyk”.