Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Życiowa rola inspicjenta
Jerzy Pawelski zastrzelił kochanka żony. I to jej rękami. Zrobił to nie tylko na oczach licznej widowni, przy podniesionej kurtynie. Zrobił to rękami żony. Strzeliła w pierś rywala i trafiła w samo serce.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Przy podniesionej kurtynie – Druga seta 19”
LINK Recenzja Ewy Adamczewskiej
Przypowieść o podartych rajstopach
Jolka, córka Mewy to drugi tom planowanej – i jak dotąd chyba niezrealizowanej – trylogii. Spotykamy tu bohaterów Mew kilkanaście lat później. To tytułowa Jolka, jej matka, ongiś portowa mewka i Kostek, jej ojciec. Właściwie nie wiadomo, skąd się wzięła Jolka, bo zakończenie Mew nie wspomina nawet o potencjalnym związku jej rodziców, ale pal diabli.
Czytaj dalej „Goszczurny Stanisław – Jolka córka Mewy – Druga seta 37”
motto:
O, superman…
Laurie Anderson
Na fali wspomnień po-borewiczowskich (kolejna powtórka serialu „07”) przeczytałam sobie „Dlaczego pan zabił moja mamę?”. Utwór ten, napisany przez mało znanego – a może skrywającego się pod pseudonimem – autora, bije na głowę inne zekranizowane „Ewy”. Otóż, o ile w serialu mamy do czynienia z jednym zazwyczaj supermanem, to tak jak w książkowej serii ze Szczęsnym czy Downarem w roli głównej, w „Dlaczego pan zabił moja mamę?” mamy supermanów dwóch!
Czytaj dalej „Hauert Adam – Dlaczego pan zabił moją mamę? – Druga seta 38”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Stan wojenny i „Trybuna Ludu”
Aż nie chce się wierzyć, że uwadze recenzentów umknął utwór Anny Kłodzińskiej zatytułowany „ W pogardzie prawa”. Nie jest to najwybitniejsza może fabuła ze Szczęsnym w roli głównej, kudy jej (cytując Fidybusa) do „A potem przychodzi ktoś inny”, gdzie Szczęsny przechodzi sam siebie i wciela się nieboszczyka.
Czytaj dalej „Kłodzińska Anna – W pogardzie prawa – Druga seta 44”
Superman, Szczęsny i Borewicz w jednym
Utwór Tadeusza Kraszewskiego pod tytułem Skradziony gwóźdź nie rzuca wprawdzie na kolana, a jego okładka nawet nie mówi nic o milicyjnym charakterze tej małej książeczki, mimo to wart jest kilku ciepłych słów.
Czytaj dalej „Kraszewski Tadeusz – Skradziony gwóźdź – Druga seta 55”
Czytaliście kiedyś miesięcznik „997 zgłoś się…”? Nie? Nie macie czego żałować. Numer, który wpadł mi w ręce, zatytułowany malowniczo „Podwójna pułapka”, jest piramidalną bzdurą. W dodatku, choć tytuł odwołuje się do znanego programu, bohaterami nie są dzielni współcześni policjanci, ale wciąż jeszcze milicja! Choć na okładce obok nyski z logo pogotowia ratunkowego jak wół stoi pojazd nieokreślonej marki z napisem „policja”. Czyli utwór jest takim sobie świadkiem mijającego czasu – pokazuje trudne początki naszej transformacji.
Czytaj dalej „Lis-Kukliński Marcin – Podwójna pułapka – Druga seta 59”
Niezłomny koniak gruziński i nagły tłuczek do mięsa
Pierścień z krwawnikiem jest pozycją, która wywarła nie tylko wrażenie na mnie jako czytelniczce, ale wywarła wpływ na resztę mojego życia. Jako osoba bardzo młoda odwiedzałam dziadka w szpitalu.
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Pierścień z krwawnikiem – Druga seta 82”
Tajemnica spreparowanych adidasów
Ten utwór trudno jest nazwać kryminałem, choć są w nim przestępcy, przestępstwa i nawet dwa trupy. Nie jest to też Bildungsroman, choć czytelnik towarzyszy bohaterce w procesie dorastania – który w tym przypadku jest niezwykle bolesny.
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Siedem domów Kuny – Druga seta 83”
Morderca uciekł na rowerze
Barbara Gordon wciąż jest czytana, o czym świadczy wznowienie (będące trzecim już wydaniem) „Spotkania pod zegarem” przez Wydawnictwo Poznańskie w 1991 roku. Niestety wydanie to rozpada się dużo szybciej niż te wydane za komuny. Książki Gordon były tłumaczone na języki obce – sama jestem szczęśliwą posiadaczką wersji słowackiej tej powieści, pod uroczym tytułem „Stretnutie pod hodinami”.
Czytaj dalej „Gordon Barbara – Spotkanie pod zegarem – Pierwsza seta 32”
LINK Recenzja Grażyny Głogowskiej
LINK Recenzja Tomasza Lady
OSTATNIA GRA KAPITANA
„Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię” to tytuł z lekkim zadęciem – czarnym bohaterem jest złodziej, który zbrodni nie ukradł, jedynie plan hold-upu, czyli napadu na kierownika sklepu, niosącego teczkę z utargiem, i zbrodniarzem stał się nieco później.
Czytaj dalej „Kąkolewski Krzysztof – Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię – Pierwsza seta 41”