Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Bilety w jedną stronę, a do tego bez pokrycia
Recenzowany scenopis czytałem w warszawskiej Bibliotece Narodowej. Liczy 230 stron, rozpisany jest na 459 ujęć, a wydano go w 77 egzemplarzach. Powstał na podstawie powieści Joe Alexa (Kazimierza Kwaśniewskiego), czyli Macieja Słomczyńskiego z roku 1962.
„Zwłoki w lesie”
„Strzały o świcie” są zbiorem 20 opowiadań, które wyróżniono w konkursie zorganizowanym przez MSW dla funkcjonariuszy MO, UBP i KBW na wspomnienia ze służby. Pozycja ta liczy 327 stron, a jej cena okładkowa 16 zł.
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Marka Okońskiego
Wczesna twórczość Edmunda Niziurskiego to poszukiwanie właściwego rodzaju. Czuje się, że autor miotał się miedzy kryminałem a powieścią młodzieżowo – przygodową. O pociągu do kryminału świadczy nie tylko Pięć manekinów z 1959, ale i Przystań eskulapa. O pociągu do powieści młodzieżowej świadczy nie tylko dalszy rozwój pisarski Niziurskiego, ale poniektóre fragmenty Przystani… Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Przystań Eskulapa 82/2025”
Śladów było za dużo, czyli Kozioł kozłem ofiarnym
„Horyzonty Techniki” to miesięcznik naukowo-techniczny wydawany w latach: 1948-1990. W numerze styczniowym z roku 1962 ogłoszono konkurs na dopisanie zakończenia technicznego opowiadania kryminalnego (słowo „technicznego” odnosi się do opowiadania, a nie do zakończenia).
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Tajemniczy turysta 295/2024”
Enerefowska propaganda i dywersja społeczna
Bolesław Mrówczyński (1910-1982) był jednym z popularniejszych peerelowskich pisarzy powieści dla młodzieży. Jego książkami, które doczekały się największej liczby wydań są: „Cień Montezumy” oraz „Plama na Złotej Puszczy”. Ta druga – wydana w roku 1958 – ma recenzję w naszym Klubie. „Leśna drużyna” – trzecia w klasyfikacji liczby wydań – jest jej kontynuacją (akcja toczy się cztery lata później).
Czytaj dalej „Mrówczyński Bolesław – Leśna drużyna 258/2024”
Pan z milicji lub z czegoś koło tego
Andrzej Waligórski (1926-1992) związany był z Polskim Radiem Wrocław. Niestety nie udało mi się ustalić, czy poza „Aferą” był on też autorem jakiegoś innego słuchowiska sensacyjnego lub kryminalnego.
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
LINK Recenzja Grzegorza Musiałowicza
Jan Szel, redaktor działu zagranicznego „Trybuny Wrocławskiej” wyjeżdża do Frankfurtu – oficjalnie po to, by napisać reportaż o rozwoju ekonomicznym NRF, a bardziej, żeby w miejscowości Grosswiesen odwiedzić Leona Traube, który przed dwoma miesiącami przysłał mu niepokojący list.
Na drodze do konfrontacji z mistrzostwem bojowym ZSRR
Sięgnąłem po tę książkę nie wiedząc, czy jest to pozycja historyczna czy opowiadanie szpiegowsko-dywersyjne. Już na wstępie zorientowałem się, że jednak to pierwsze.
Czytaj dalej „Zarząd Propagandy Głównego Zarządu Politycznego – Uwaga! Bundeswehra 60/2024”
Cyryl, milicjant Orzeszko i nieletni z Wołomina
Edmunda Niziurskiego przedstawiać nie trzeba. „Wielka heca” – licząca 47 stron – jest opowiadaniem dla młodzieży o zabarwieniu sensacyjnym. Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie czasu przeszłego.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Vater Parteigenosse i jego Tochter z Bund Deutscher Madel
Gazetowiec pt. „Atropina jest moją bronią” ukazał się najpierw w roku 1962 w „Kurierze Szczecińskim”, a potem w 1967 – w „Panoramie”. Przypomnę, że pierwsza książka autora – „Czek dla białego gangu” – wydana została w roku 1963.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Atropina jest moją bronią 500/2023”