Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Gorący czas na Ziemiach Odzyskanych
Jeśli wykładnikiem aktywności pisarza jest ilość aktualnie obecnych na rynku jego książek, to niewątpliwie rok 1957 był szczególny dla Tadeusza Kosteckiego. Czytaj dalej „Starostecki Tadeusz – Plan Wilka 65/2010”
Nie każdy może pisać jak Agatha Christie…
Już w trakcie czytania tej książki odniosłam niejasne wrażenie , że coś mi to wszystko przypomina… Myślałam, myślałam i przypomniałam sobie niedawno czytaną recenzję książki Artura Moreny „Umrzesz o północy” pióra samego Prezesa. No tak, praktycznie cały wstęp recenzji Prezesa, z drobnymi przeróbkami, można odnieść do „Wenus z brązu”.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
KTO BRYZGA JADOWITĄ ŚLINĄ?
Historia opowiedziana w powieści Tadeusza Kosteckiego „Zaułek mroków”, zaczyna się od zabójstwa dziennikarza Józefa Lebiody.
Czytaj dalej „Kostecki Tadeusz – Zaułek mroków – Trzecia seta 59”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
AŻEBY DORWAĆ KRÓLEWNĘ, A DALEJ TO WIADOMO
Czytaliście kiedyś kryminał w pracy? Wspaniała zabawa – jednym okiem czytamy, drugim rozglądamy się za szefem i kolegami, którzy mogliby nas zakapować. Jeśli mamy przed nosem „odpalony” komputer, możemy od razu pisać recenzję, udając, że pracujemy akurat nad bardzo ważnym (strategicznym!) dla rozwoju firmy dokumentem.
Czytaj dalej „Piwowarczyk Andrzej – Królewna?! – Trzecia seta 76”
TRUPOSZ W POCIĄGU DO SZEPIETOWA
Od lat trwają dyskusje nad tym, kto może uchodzić za ojca polskiej powieści milicyjnej. Nie chodzi tu bowiem o to, kto ewentualnie napisał pierwszą powieść utrzymaną w tym gatunku, tylko kto utrwalił się w pamięci Czytelników i czyja twórczość przetrwała próbę czasu. Tropy wiodą do dwóch autorów – Tadeusza Kosteckiego i Andrzeja Piwowarczyka. Tu zajmiemy się tym drugim.
Czytaj dalej „Piwowarczyk Andrzej – Stary zegar – Trzecia seta 78”
Ale tego opisać się nie da…
„… Są to różnice w sprawności rzemieślnika i artysty, kółek mechanizmu i żywej inteligencji, różnice nieporównywalne” – mówi doktor Lipiński, który „obdarzył zaufaniem wielkie mocarstwo atlantyckie”. Swe słowa Lipiński kieruje do „polskiego Lawrence’a”. Kunsztowi szpiega przeciwstawia wopistów strzegących granic polski. Głupich, naiwnych „Jasiów z Wołomina”. Pozornie jednak głupich i naiwnych. Maestria oficera obcego wywiadu szybko zostaje zdemaskowana i ośmieszona.
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Śmierć Lawrence’a – Druga seta 65”
O trudach w kładzeniu podwalin
Niedawno do biblioteki Klubu trafiła dość oryginalna pozycja: wydany przez Biblioteczkę Pisma Żołnierza WOP „Granica” w niewielkim nakładzie zbiór opowiadań z 1956 roku.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Tomasza Lady
Żurkiewicz, Zajączek i Columbo
albo
Mąka i dolary
„Walter nr 45771” to bardzo wdzięczny tytuł jak na powieść milicyjną . Zważywszy rok wydania – 1956, mamy z całą pewnością do czynienia ze wzorcem (czytaj: archetypem) wykorzystywanym potem, bardzo chętnie przez wielu autorów. Wystarczy wspomnieć tylko „Tajemnica polisy 1111” Elżbiety Jaroszyńskiej, „Wagon pocztowy GM 38552” Jerzego Edigeya czy też „Alicję nr 3” Zygmunta Zeydlera-Zborowskiego. Nie zdarzyło się natomiast, żeby tytułem był numer buta , stanika czy też rozmiar kąpielówek. A szkoda. Swoją drogą warto prześledzić wszystkie tytuły numerowe i ich etymologię. To już jednak temat na osobny tekścik, który być może kiedyś popełnię.
Czytaj dalej „Wołowski Jacek – Walter nr 45771 – Pierwsza seta 91”
Wielki podryw
Wszyscy doskonale wiemy, że nasz Prezes jest z wykształcenia psychologiem, a więc meandry ludzkiego umysłu nie mają przed nim tajemnic i doskonale wie, jak nakłonić kobietę, żeby… napisała recenzję. Wystarczy jej po prostu podetknąć dobrą książkę, a palce same polecą do klawiatury.
Czytaj dalej „Żukowski Jerzy – Porachunek z cieniem – Pierwsza seta 99”
LINK Recenzja Jarosława Kiereńskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Podwinięte rzęsy palonych orzechów
Elegancja minionych czasów: elegancki język, maniery bohaterów, a nawet ich dowcip. To pierwsze, co przychodzi na myśl już po pierwszych kilku stronach „Rozgrywki na Krzywym Kole” Jerzego Żukowskiego. Nawet gniew i złośliwości mają tu elegancką, wręcz wytworną formę.
Czytaj dalej „Żukowski Jerzy – Rozgrywka na Krzywym Kole – Pierwsza seta 100”