Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Waldemara Szatanka
Co tu dużo gadać – każdy szanujący się czytelnik kryminałów powinien znać tę książkę choćby ze słyszenia; okazją do nadrobienia zaległości dla tych, których jej nie znają jest nowe tłumaczenie z 2022 roku.
Rana goi się gorzej po alkoholu
O Bernardzie Brumellu (pseudonim?) wcześniej nie słyszałem i nie mam informacji, o jakiejkolwiek innej jego książce. „Ostatni dzień na północnej plaży” liczy 86 stron, jego cena okładkowa to 5 zł, narracja prowadzona jest w pierwszej osobie czasu przeszłego. Akcja toczy się toczy się w roku 1962 lub 1963.
Czytaj dalej „Brumell Bernard – Ostatni dzień na północnej plaży 215/2023”
„Każdy ma swoje odciski, które go pieką”
Jeden z dwóch niepublikowanych kryminałów Kazimierza Korkozowicza, autora trzech niejako epok. Debiutował bowiem przed wojną „Domem grozy”, pisał intensywnie w epoce PRL-u, tu objawia się nam w nowym ustroju na początku lat 90. „W cieniu przekleństwa” to odnaleziona trzy dekady później, sprawnie napisana, choć operująca wytartymi kliszami i wędrująca po znanych dobrze koleinach, klasyczna opowieść sensacyjna zdradzająca przedwojenny życiorys autora.
Czytaj dalej „Korkozowicz Kazimierz – W cieniu przekleństwa 214/2023”
„Nie bądź za ciekawy, bo kociej mordy dostaniesz!”
Gdy myślimy o elicie autorów kryminału PRL, jawią się nam Sekuła, Edigey, Zeydler-Zborowski, Kłodzińska, zmarły dość wcześnie, bo w 1966 roku, Kostecki. A gdzie miejsce dla Korkozowicza? Urodzony przed pierwszą wojną światową jak Kostecki, zdążył zadebiutować jak i Kostecki tuż przed wybuchem kolejnej. Czytaj dalej „Korkozowicz Kazimierz – Zapach pieczeni 213/2023”
Do kogo ta mowa! Kryminał jak sie patrzy.
Stefan Wiechecki (1896-1979) – ksywa Wiech – to chłop morowy. Z urodzenia, zamieszkania, jak też upodobania – Warsiawiak pełną gębą. Uczuciem najgorętszem pałał on do Pragi. We przedwojniu zamieszkiwał na kwadracie na trzeciem piętrze, na Stalowej pod jedyneczką. Tam też na dole, za dnia, urzędował w sklepie ze wyrobami cukierniczymi od Fuchsa. Po wojnie był w stolycy niekoronowanym królem pióra. „Cafe „Pod Minogą”” (1957), a także „Maniuś Kitajec i jego ferajna” (1960) to najbardziej oblatane jego literatalia. W obu ferajna ta sama, tylko czasy insze.
Czytaj dalej „Wiech – Maniuś Kitajec i jego ferajna 212/2023”
Warszawka na wypoczynku w Gdyni
Książka „Letnia przygoda” Kazimierza Korkozowicza (1907-1996) wydana została w roku 1988, a więc wtedy, gdy jej autor miał już 81 lat. Nie wiem niestety, kiedy została napisana. Pozycja ta liczy 128 stron, a jej cena okładkowa to 200 zł.
Czytaj dalej „Korkozowicz Kazimierz – Letnia przygoda 211/2023”
Prawo pięści i pięść prawa, czyli Dziki Zachód Polski
Wydawnictwo CM jest nam doskonale znane, ale jego seria: Kryminały Ziem Odzyskanych chyba nie bardzo. Może dlatego, że pierwsza w tej serii pozycja, czyli „Na zgliszczach”, wydana w roku 2015, jest – jak do tej pory – także ostatnią. Książka ta jest „białym krukiem”, gdyż nakład jej jest wyczerpany, a jak ustaliłem w wydawnictwie dodruk jej nie jest planowany. Tym bardziej cieszę się, że właśnie w CM udało mi się zakupić jej ostatni egzemplarz. Powieść liczy 242 strony, narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu teraźniejszego. Patronat medialny objął Klub MOrd i Zapomniana Biblioteka.
Ostatnia wola zmarłego
Stanisław Brejdygant (ur. 1936) jest mi zupełnie nieznaną postacią. Napisał tylko jeden kryminał. „Testament” liczy 88 stron, a jego cena okładkowa to 5 zł.
LINK Recenzja Norberta Jeziolowicza
Jak to jest możliwe, że autorska para ukrywająca się pod pseudonimem Krystyn Ziemski w jednym roku potrafiła stworzyć tak ordynarny koszmarek, jak „Tropami cieni”, a w następnym napisała taką perełkę jak „Za wszelką cenę”? Ta książka to prawdziwa petarda i myślę, że nie powstydziłby się jej nawet jakiś zachodni pisarz.
Raz na jakiś czas dobrze jest sięgnąć po klasykę gatunku – dodatkową inspiracją jest wydanie w ostatnim czasie kilku książek Chandlera w nowych tłumaczeniach. Czy jednak te przekłady nie są tylko sztuką dla sztuki? Czy przysporzą pisarzowi nowych czytelników? Szczerze mówiąc – wątpię.