Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Kolejny pseudonim, a pod nim ukrywający się kolejny znany autor powieści dla dzieci i młodzieży, dodatkowo próbujący swoich sił w literaturze kryminalnej.
Adam Bahdaj (bo o nim mowa) pod pseudonimem jak wyżej napisał 4 powieści sensacyjne.
LINK Recenzja Jana Mola
LINK Recenzja Rafała Figla
Tęsknota za holenderskim kakao
Holenderscy hodowcy orchidei nie mają w Warszawie łatwego życia. Oto niejaki Arvid Van der Maneer zostaje napadnięty na ulicy Szkarłatnej w Warszawie. Wśród bandytów jest siedemnastoletnia dziewczyna służąca za przynętę. Sprawcy skradli z samochodu… 60 kg kakao w metalowych puszkach.
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Orchidee z ulicy Szkarłatnej 35/2010”
Już z pierwszych stronic książki bucha płomień żarliwego (tylko chwilowo) i namiętnego uczucia, poznajemy bowiem XIX-wieczną,romantyczną historie miłości dwojga młodych ludzi, których dzieliło pochodzenie.
Czytaj dalej „Chmielewska Joanna – Studnie przodków 60/2010”
Nie matura lecz chęć szczera…
Borzęcin – fikcyjne, senne nie duże miasteczko gdzieś na ścianie wschodniej. Akcja powieści dzieje się tuż po wojnie.
Czytaj dalej „Safjan Zbigniew – Wiosna przychodzi jesienią 80/2010”
Książki Jerzego Edigeya to klasa sama w sobie. Co jakiś czas wracam do mojej ulubionej to jest „Błękitnego szafiru”, opowieści o Kryście co chciała być wielką panią i skończyła marnie.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Błękitny szafir 83/2010”
LINK Recenzja Wiesława Kota
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Nie taki strach straszny jak go malują
Anna Kormik to pseudonim Ireny Szymańskiej, polskiej tłumaczki literatury pięknej, pisarki, wydawcy. Po tym nazwiskiem Irena Szymańska napisała dwie powieści kryminalne – „Kto się bał Stefana Szaleja” ( zrecenzowana na potrzeby Klubu prze kolegę Bartosza Brzózkę ) i właśnie „Cichą śmierć”.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Ewy Gryguc
LINK Recenzja Tomasza Kornasia
LINK Recenzja Adama Sykuły
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Jak ukraść dziesięć milionów
„Trzy płaskie klucze” Jerzego Edigeya to ciągle jeden z najbardziej poszukiwanych milicyjniaków. Zapewne dlatego, że wydany był przed laty w niewielkim jak na owe czasy nakładzie (1965 r., 20 tys. egz.). Myślę jednak, że i temat, i sposób poprowadzenia akcji też się przyczyniły do jego poczytności.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Trzy płaskie klucze 132/2010”
Śmierć w ruinach czyli młody ZMP-owiec na tropie
„Ruiny” Jerzego Łaniewskiego to mikra książeczka ( mały format, mała pojemność), którą możemy od biedy zakwalifikować do kryminałów, chociaż nie milicyjnych, raczej prokuratorskich. Czytaj dalej „Łaniewski Jerzy – Ruiny 138/2010”
Klimaty Agaty
Nie wiem jak inni Klubowicze, ale ja uwielbiam klimaty książek Agaty Christie. Te angielskie posiadłości, zamki, zameczki, z zadbanymi ogrodami, kominkami, olbrzymią biblioteką, gdzie wielopokoleniowa rodzina sączyła brandy i kawę po kolacji, masa wujków, ciotek, stryjów i kuzynów, powiązanych ze sobą różnymi więzami pokrewieństwa i powinowactwa. I te małe miasteczka, rozłożone wokół owych posiadłości, z centralnie położoną plebanią, pocztą i garażem, gdzie można było wypożyczyć samochód.
Czytaj dalej „Jocelyn i Kester Brent – Przeciw sobie samym 182/2010”
HRABIA MONTE CHRISTO NASZYCH CZASÓW
„Przeklęta parafia” Ewy Rychter to kryminał dość niezwykły, i to z kilku powodów. Niezwykłe jest na przykład miejsce akcji i jego mieszkańcy (miejsca, nie akcji).