Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Cyryl, milicjant Orzeszko i nieletni z Wołomina
Edmunda Niziurskiego przedstawiać nie trzeba. „Wielka heca” – licząca 47 stron – jest opowiadaniem dla młodzieży o zabarwieniu sensacyjnym. Narracja prowadzona jest w pierwszej osobie czasu przeszłego.
LINK Recenzja Izy Desperak
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
Edmund Niziurski to pisarz znany przede wszystkim jako autor przygodowych książek dla młodzieży, wystarczy wspomnieć chociażby „Klub włóczykijów”, „Siódme wtajemniczenie” czy „Niewiarygodne przygody Marka Piegusa”. W jego twórczości znalazło się też jednak miejsce dla kilku książek dla dorosłych, wśród których są dwa kryminały – jeden z nich to właśnie „Pięć manekinów”.
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja NN – brak
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Marka Okońskiego
Ktoś strzelał do profesora Szymona Mistrala, światowej sławy hematologa; nabój przebił okno i utkwił w podręczniku o leukemii, a huk wystrzału został zagłuszony przez transmisję meczu żużlowego Polska – Szwecja.
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Przystań Eskulapa 268/2023”
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja NN – brak
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Kapitan Trepka – pierwszy polski profiler!
Wszędzie ostatnio festiwale, konkursy, nowe wydania kryminałów, czy retro kryminałów … Jestem w tym raczej na bieżąco i może dlatego na przekór, sięgnąłem do starych wzorców, jakie zresztą są w sferze zainteresowania– mojego i chyba wszystkich członków Klubu MO-rd …
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Przystań Eskulapa 267/2023”
Chłopcy w krótkich majtkach, szpiedzy, osty i dziki, czyli alarm w kwadracie KS
Edmunda Nizurskiego (1925-2013) przedstawiać nie trzeba. Opowiadanie „Fałszywy trop” (z ilustracjami Bohdana Wróblewskiego) po raz pierwszy wydał on w roku 1962, w Wydawnictwie „Ruch”. W 1998 roku książka ta została wydana ponownie, ale po „liftingu”. Choć pierwszego wydania nie czytałem, to można przypuszczać, że najważniejszą zmianą było zastąpienie WOP-u Strażą Graniczną, a poza tym zmieniono tylko kilka innych drobiazgów: dawny (już) PGR, kasety video oraz helikopter „Huzar”.
Saga rodu Momotów
Człowiek całe życie się uczy i co raz dowiaduje nowych rzeczy. Ostatnio – z recenzji opowiadania „Szkielet” autorstwa duetu Grzegorz Cielecki – Edmund Niziurski (pierwszy to autor recenzji, a drugi – książki) – dowiedziałem się, że ten ostatni zainspirował tego pierwszego do powołania Klubu MO-rd, i że gdyby nie Towarzysz E.N. to Obywatel G.C. prawdopodobnie nigdy by naszego Klubu nie założył. Czytając to jeszcze bardziej polubiłem Niziurskiego, choć w dzieciństwie bardziej ceniłem Szklarskiego, Bahdaja i Nienackiego.
Praksa, Trzynoga, Kurta, Pędzelkiewicz i reszta ferajny
Edmund Niziurski był mistrzem mojej młodości. I zapewne mistrzem młodości wielu czytelników będących dziś w okolicach pięćdziesiątki. W moim osobistym rankingu autorów piszących dla młodzieży najpierw był Niziurski, a potem długo długo nic. Oczywiście czytało się Nienackiego, Szklarskiego, Bahdaja, Siesicką i innych autorów, a w drugiej kolejności.
Lucidum intervallum
Powieści Niziurskiego: „Śmierć Lawrence’a”, „Przystań Eskulapa”, „Pięć manekinów”, „Gorące dni” – to wszystko mieści się w ramach naszego Klubu. A „Awantura w Niekłaju”? Też! Choć to książka przygodowa dla młodzieży, to jednak w wyraźnym wątkiem kryminalnym.
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Awantura w Niekłaju 190/2022”
Biszkopt i Jęczyk na fałszywym tropie, czyli żołnierskie, ofiarne serce podporucznika Groźniaka
Wczesne lata sześćdziesiąte to zdecydowany zwrot w twórczości Niziurskiego w kierunku powieści i opowiadań młodzieżowych. Coraz mniej książek tylko dla dorosłych, coraz więcej tematyki harcerskiej, młodzieżowej i szkolnej. Dobrym tego przykładem jest opowiadanie „Fałszywy trop” wydane w 1962 (wznawiane w późniejszych wydaniach zbioru opowiadań „Jutro klasówka”).
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Fałszywy trop 31/2011”
„Na koloniach fajnie jest…”
Wiecie jak to jest z czytaniem książek. Niby nie jesteś w stanie przeczytać choć raz wszystkiego co powinieneś lub chciałbyś a z jakiegoś powodu tracisz czas na wracanie do lektur już Ci znanych.
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Trzynasty Występek 120/2011”