Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Grzegorza Musiałowicza
Powojenny angielski „Duplantis” z fałszywym rekordem świata na 4,65 m.
Tadeusz Kostecki (1905-1966) należy do ścisłej czołówki moich ulubionych „kryminalistów”. Długo polowałem na tę jego książkę wydaną przez LTW. W wydawnictwie jest ona nie do zdobycia, a na aukcjach internetowych pojawia się ekstremalnie rzadko.
Pogotowie krawieckie, straż ogniowa i zwykła milicja
Jacka Wołowskiego przedstawiać nie trzeba, bo było to już zrobione we wcześniejszych recenzjach jego książek. „Krzyżyk i Kreska” po raz pierwszy ukazało się w roku 1965 w „Życiu Warszawy”, a pozycja nr 41 w „Warszawie” to pierwsze wydanie książkowe. Powieść liczy 109 stron. Obrazek na okładce – kreska przebijająca krzyżyk – to bardzo inteligentne nawiązanie do fabuły. Okładkę projektował – jak zwykle w tej serii – Rafał Bartlet. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu teraźniejszego.
Tajemniczy pasażer do Wąwelna
Tytułowi milicjanci, czyli porucznik Altar i kapitan Sieniuć z tomu „Kapitan Sieniuć i porucznik Altar na tropie (1)”, autorstwa Tadeusza Żołnierowicza, to bohaterowie liniowi bez reszty oddający się służbie i znający swoje miejsce w szeregu. Nie wysuwają się zatem na pierwszy plan. Stanowią tło, a jednocześnie spoiwo opisywanych wydarzeń. Książka bowiem składa się z minipowieści „Zbrodniarz myli tropy” oraz ośmiu opowiadań.
Czytaj dalej „Żołnierowicz Tadeusz – Kapitan Sieniuć i porucznik Altar na tropie (1) 49/2023”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Ścigali go do imentu
Legendarna dziś, a wydawana aż do przykręcenia stalinowskiej śruby poczytna „Co tydzień powieść” kultywowała swoje, przedwojenne jeszcze (1933-1939), tradycje w latach 1946-1948. Niektóre numery tego łódzkiego do 1939 roku tygodnika można znaleźć zeskanowane w sieci.
Podryw z klasą, czyli na schab i żytnią
Przez Warszawę przetacza się fala samobójstw starszych samotnych mężczyzn. Uwagę milicja zwraca uwagę fakt, że wszyscy pozostawiają zbliżonej treści listy pożegnalne, w których informują, że podjęli decyzję samodzielnie i żeby nikogo nie winić.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Proszę nikogo nie winić 233/2022”
Inspektor Żbik i przegrany zakład
Adam Nasielski (1911-2009) wraz z Antonim Marczyńskim i Markiem Romańskim zaliczany jest do „wielkiej trójki” polskich przedwojennych pisarzy powieści kryminalnych. Do 1939 roku napisał ponad 45 kryminałów, co stanowi rekord w II RP. W czasach PRL jego książki nie były wznawiane.
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
O tym jak porucznik Chudy nie przekwalifikował się z milicjanta na magazyniera
Porucznik Chudy poważnie się komuś naraził. W przeciwym razie nie strzelano by do niego podczas, gdy stróż prawa spokojnie czytał sobie gazetę w oczekiwaniu na obiad i uśmiech sznownej małżonki. Całe szczęście sąsiad wezwał milicję, a porucznik zdążył w międzyczasie skonsumować posiłek. Mniemy, że Chudy jadał regularnie.
Czytaj dalej „Wołowski Jacek – Kariera porucznika Chudego 94/2022”
Jaśmin, jaśminiowiec, czy jaśminek?
Jacek Wołowski to pseudonim literacki Stanisława Sachnowskiego (dziennikarza, reportażysty, pisarza). „Akcję „Jaśmin”” po raz pierwszy wydrukowano (w odcinkach) w „Życiu Warszawy” w 1966 roku. Książka jest 44 tomem „Serii z Warszawą”. Liczy 115 stron. Tytuł jest kryptonimem akcji milicyjnej, a obrazek na okładce jest powiązany tematycznie z fabułą. Narracja – co jest chyba normą u Wołowskiego – prowadzona jest w trzeciej osobie czasu teraźniejszego. Ceny okładkowej brak, ale książkę można nabyć w Wydawnictwie za 25 zł.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Ciapek, Ciapcio, Ciapulek, Ciapucha, Ciapuńcia, Ciapcik, Ciapuleniek rozrabia
Jacek Wołowski to pseudonim literacki Stanisława Sachnowskiego (dziennikarza, reportażysty, pisarza). Recenzowana mini-powieść ukazała się, wraz z inną tegoż autora – „Kariera porucznika Chudego”, w tomie nr 39 „Serii z Warszawą”. Całość liczy 156 stron, z czego na „Uwaga wszystkie radiowozy” przypada ich 56. Jej tytuł pojawia się w treści. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu teraźniejszego. Ceny okładkowej brak, ale w Wydawnictwie dostępna jest za 25 zł.
Czytaj dalej „Wołowski Jacek – Uwaga wszystkie radiowozy 89/2022”
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Suchy, Chudy i Spokojny
Zgodnie z sugestią Prezesa przystępuję do recenzowania „dzieł wybranych” Jacka Wołowskiego. Pod tym pseudonimem pisał kryminały Stanisław Sachnowski, o którym tak naprawdę to bardzo niewiele wiadomo. Postanowiłem sobie, że recenzując jego powieści (te, które posiadam), będę się starał robić to chronologicznie, czyli zgodnie z kolejnością ukazywania się ich na rynku, czy to w formie gazetowej, czy też książkowej. No i tu od razu pojawił się problem. „Kariera porucznika Chudego”, wg informacji Wydawnictwa Wielki Sen, po raz pierwszy drukowana była w „Życiu Warszawy” w 1961 roku i miał to być sequel powieści „Oset pleni się w mroku”. Ta zaś powieść wydana była nie tak dawno przez Wydawnictwo CM z informacją, że pochodzi ona z roku 1963 (?!). Czy CM popełniło pomyłkę, jeśli chodzi o rok pierwszego wydania „Ostu …”, czy też wydając książkę oparło się nie na pierwszym, ale jakimś kolejnym wydaniu, a może jednak „Kariera…” wyszła wcześniej, a „Oset” jest jej prequelem ? Nie potrafię niestety odpowiedzieć na te pytania.
Czytaj dalej „Wołowski Jacek – Kariera porucznika Chudego 88/2022”