Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Dolar jako fundament Peerelu
Gdyby ktoś przeczytał tylko jedną powieść milicyjna i trafił przy tym na „Wysoką gorączkę”, to niewątpliwie uznałby Klub MOrd za stowarzyszenie masochistów, którzy uwielbiają się katować czytaniem złych książek.
Czytaj dalej „Nakonieczny Ryszard – Wysoka gorączka 117/2011”
Chronologicznie ujmując jest to trzecia z powieści napisanych przez tę autorkę. Już sam tytuł określa nam rodzaj zagadki kryminalnej i miejsce popełnienia przestępczego czynu. Morderstwo, podwójne, a o mały włos potrójne (nie liczę oczywiście zastrzelonych w czasie tej imprezy zwierząt, jako, że wtedy moglibyśmy z pewnością mówić o mordzie masowym) jest poprzedzone sprytną kradzieżą cennej biżuterii, co staje się zaczątkiem całej intrygi.
Czytaj dalej „Elspeth Huxley – Morderstwo na safari 125/2011”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Długi czas nie czytałam zagranicznych kryminałów, koncentrując się na klasyce kryminału milicyjnego. Aż tu pewnego dnia, po długiej przerwie, postanowiłam coś przeczytać. Sięgnęłam na chybił trafił i po chwili czytałam tytuł:”Tajemnica komisarza Maigret”. Nie byłam zadowolona, komisarz zazwyczaj mnie nudził i budził swego rodzaju zniecierpliwienie. Tak było przed laty. Po przeczytaniu tej książki stwierdziłam, że niektórzy autorzy są wieczni, a czasy, wbrew pozorom, wcale się tak nie zmieniły.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Tajemnica komisarza Maigret 129/2011”
To kultowa powieść amerykańskiej literatury kobiecej, często zaliczana do gatunku czarnego kryminału (noir), najpierw była publikowana w odcinkach, następnie jako książka, a już rok później (1944) sfilmowana z sukcesem.
Kto ma w głowie olej ten idzie na kolej
Spośród wszystkich rodzimych twórców powieści milicyjnej Jerzy Edigey należy do moich zdecydowanych faworytów. Był pisarzem o ciekawym rodowodzie, biegle posługującym się piórem, pełnym różnorodnych i oryginalnych pomysłów. Stworzył swój własny niepowtarzalny styl, który zjednał mu rzesze czytelników. Na poletku kryminalnym Jerzy Edigey poruszał się jak ryba w wodzie, nie bał się żadnych wyzwań. W mistrzowski sposób potrafił pisać nie tylko o krwawych zbrodniach, ale i o przestępstwach lżejszego kalibru. Ze zręcznością magika poruszał się w zawiłych meandrach spraw gospodarczych, ale nieobcy był mu również tajemny świat szpiegów.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Wagon pocztowy Gm 38552 139/2011”
KTO ZABIŁ DYREKTORA GESSINGA?
Wilhelmina Skulska jest autorką tylko trzech powieści kryminalnych — są to „Sylwester kapitana Rogosza”, „O włos od prawdy” i „Słowo inspektora”. Czytaj dalej „Skulska Wilhelmina – O włos od prawdy 148/2011”
Najładniejsze dziewczyny idą do „LOT-u”
Każdy, kto czytał moje dotychczasowe recenzje bez wielkiego wysiłku zauważy, że jestem wielkim admiratorem twórczości Zygmunta Zeydlera Zborowskiego. Nie za bardzo sobie wyobrażam napisanie negatywnej recenzji na temat jego książek — i właśnie takie podejście będę kontynuował także w przypadku „Testamentu Julii”.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Sekret Julii 152/2011”
LINK Recenzja Wiesława Kota
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
KONIEC ŚWIATA!
Niedawno sięgnęłam po raz pierwszy po zapomniany nieco i mniej znany kryminał Aleksandra Rowińskiego „Świat się kończy”.
Czytaj dalej „Rowiński Aleksander – Świat się kończy 163/2011”
Kobieca intuicja kontra policja
Kolejny sympatyczny kryminałek retro, tym razem jednak bardzo kobiecy. Prawdziwe nazwisko autorki to Krystyna Kuliczkowska ( Jaroszyńska to nazwisko panieńskie ). Pani Krystyna żyła w latach 1912 — 1986, była historykiem sztuki i krytykiem literackim, profesorem UW.
Czytaj dalej „Jaroszyńska Krystyna – Tajemnica polisy Nr 1111 177/2011”
Dom, który umarł czyli tajemnica rodu Bellamych
„Rezydencja Bellamych, okazała trzypiętrowa kamienica, zajmowała reprezentacyjny narożnik Marlborough Street w dzielnicy Back Bay w Bostonie (….) Czytaj dalej „Josephine Eckert Gill – Wymarły dom 184/2011”