Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Roberta Leśniewskiego
W poszukiwaniu śladów przeszłości
Stanisławę Platównę pamiętamy głównie jako autorkę świetnych książek młodzieżowych.
Czytaj dalej „Platówna Stanisława – Cień Czarnej Pani 191/2011”
LINK Recenzja Izy Desperak
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
O tym , jak nadmierna ufność w rozkład jazdy Polskich Kolei Państwowych mordercę zgubiła oraz przed oblicze organów ścigania doprowadziła
Bardzo zwiewnie napisane, można powiedzieć po pensjonarsku zostały „Zakamarki” Stanisławy Platówny. Ta kameralna powiastka rozgrywa się w większości w pensjonacie „Zacisze” lezącym nie wiadomo gdzie, w każdym razie niezbyt daleko od Warszawy. Akcja ogranicza się go grona kilku postaci wypoczywających właśnie w „Zaciszu”. Pewnego dnia jedna z nich – Anna Górska zostaje znaleziona w pobliskim lasku martwa. Krąg podejrzanych to niewielka grupka domowników i gości.
Czytaj dalej „Platówna Stanisława – Zakamarki – Pierwsza seta 67”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
Stanisława Platówna kojarzy się głownie z powieściami dla młodzieży – pamiętam jej „Chłopca na polnej drodze”. Jednak popełniła przynajmniej jeden kryminał: „Zakamarki”, utwór opatrzony podtytułem powieść kryminalna – zapewne by odstręczyć od niej młodzież.
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
Nazwisko Stanisławy Platówny z pewnością nie jest obce wszystkim wiernym szperaczom półek bibliotecznych i antykwarycznych,poszukującym dobrej obyczajowej literatury młodzieżowej złotego okresu lat 60-tych i 70-tych.”Skok przez skórę”,”Chłopiec na polnej drodze”,”W myślach, w sercu…”,a przede wszystkim kilkakrotnie wznawiany”Telefon zaufania” -to najbardziej wartościowe pozycje w dorobku tej przedwcześnie zmarłej wrocławskiej pisarki.Jako autorka powieści kryminalnych Platówna jest nieco mniej znana,co nie dziwi,bowiem wydała je tylko dwie i to na długo przed pełnią rozkwitu właściwego nurtu jej twórczości.
Czytaj dalej „Platówna Stanisława – Cień Czarnej Pani 78/2009”
LINK Recenzja Izy Desperak
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Powieść ta zaczyna się jak klasyczne kryminały Agathy Christie. Cichy pensjonat na obrzeżach miasteczka, ograniczona ilość bohaterów głównych, rodzina, krewni i znajomi królika którzy przyjechali spędzić lato razem.