Christa Janusz, Rafałowski Tadeusz – Skarby starego zamczyska 325/2023

  • Autor: Christa Janusz, Rafałowski Tadeusz
  • Tytuł: Skarby starego zamczyska w: Kajtek, Koko i inni
  • Wydawnictwo: Egmont
  • Seria: Klub Świata Komiksu (album nr 359)
  • Podseria: Klasyka Polskiego Komiksu
  • Rok wydania: 2004
  • Nakład: nieznany
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Milicja w komiksie dydaktycznym

„Skarby starego zamczyska” wydane zostały po raz pierwszy w „Głosie Wybrzeża” w okresie od 8 lutego do 22 marca 1958. Autorem rysunków jest Janusz Christa (1934-2008), a scenariusza „TEER”, czyli Tadeusz Rafałowski, jeden z redaktorów „GW”. W wydaniu egmontowskim komiks ma format B5, liczy cztery strony, tak jak w oryginale – czarno-białe, a cena okładkowa albumu to 39,90 zł.

Czytaj dalej „Christa Janusz, Rafałowski Tadeusz – Skarby starego zamczyska 325/2023”

Georges Simenon – Maigret i trup bez głowy 199/2023

  • Autor: Georges Simenon
  • Tytuł: Maigret i trup bez głowy
  • Wydawnictwo: Czytelnik, Wydawnictwo Dolnośląskie
  • Seria: Seria z Gawronem
  • Cykl: Komisarz Maigret (tom 47)
  • Rok wydania: 1993, 2004
  • Przekład: Anna Mencwel (1. wydanie) / Monika Szymańska (2. wydanie)
  • Recenzent: Mariusz Młyński

Barka przewożąca kamienie kanałem Saint-Martin zakopuje się w mule przed wejściem do śluzy; marynarz próbujący oczyścić śrubę wyciąga bosakiem z wody męską rękę, a wkrótce ściągnięty nurek wydobywa na powierzchnię nogę i korpus. Komisarz Maigret wracając znad kanału wstępuje do małego i dość ponurego baru, w którym niezwykle małomówna właścicielka, Alina Calas, mówi, że jej mąż, Omer Calas, przed kilkoma dniami wyjechał na wieś, żeby zamówić nową partię wina. Małomówność kobiety sprawia, że śledztwo nie posuwa się do przodu; komisarz „nie potrafił jej zaszeregować do żadnej kategorii”. Kluczowy dla sprawy okazuje się telefon komisarza do wsi z której pochodzi Alina Calas; dzięki niemu Maigret nawiązuje kontakt z tamtejszym notariuszem.

Czytaj dalej „Georges Simenon – Maigret i trup bez głowy 199/2023”

Nienacki Zbigniew – Sztuki teatralne 141/2023

  • Autor: Nienacki Zbigniew
  • Tytuł: Sztuki teatralne
  • Wydawnictwo: Rzecz Kultowa
  • Rok wydania: 2004
  • Nakład: nieznany
  • Recenzent: Robert Żebrowski

Sztuczki niespektakularne

Zbigniewa Nienackiego (1929-1994) dobrze znamy, ale rzadko kto, zna jego sztuki teatralne z lat 60. Czytelnikom postanowiło je przybliżyć wydawnictwo „Rzecz Kultowa”, które w swojej historii wydało poza tym, jeszcze tylko wydanie zbiorcze „Kwapiszona i tajemniczej szkatułki”.

Czytaj dalej „Nienacki Zbigniew – Sztuki teatralne 141/2023”

Chmielewska Joanna – Kocie worki 144/2010

  • Autor: Chmielewska Joanna
  • Tytuł: Kocie worki
  • Wydawnictwo: Wydawnictwo KOBRA
  • Rok wydania: 2004
  • Recenzent: Iwona Mejza

LINK Recenzja Anny Lewandowskiej

Kocie sprawy

Tajemnica kocich worków, czyli co może być wśród rzeczy znalezionych?
Książka” Kocie worki „została wydana w 2004 roku,  po  dziesięciu latach od opublikowania  przez panią Joannę Chmielewską Autobiografii.

Czytaj dalej „Chmielewska Joanna – Kocie worki 144/2010”

Sekuła Helena – Ślad węża – Druga seta 84

  • Autor: Sekuła Helena
  • Tytuł: Ślad węża
  • Wydawnictwo: ANTA
  • Rok wydania: 2004
  • Recenzent: Anna Niklewska
  • Broń tej serii: Druga seta

Stało się, po 4 latach milczenia wróciła do nas Helena Sekuła. Z wielkim wzruszeniem biorę do ręki egzemplarz dostarczony do domu przez samego Prezesa (chwała wiekuista mu za to – niech nam panuje przez wieki).
Będę się starała pisać recenzję w takt czytania książki.
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Ślad węża – Druga seta 84”

Makowiecki Andrzej – Piotrkowska 147 16/2008

  • Autor: Makowiecki Andrzej
  • Tytuł: Piotrkowska 147
  • Wydawnictwo: Cyklop
  • Seria:
  • Rok wydania: 2004
  • Nakład:
  • Recenzent: Iza Desperak

Cygara milionerów a redaktor Kołczan

Prozą Andrzeja Makowieckiego postanowiłam się zając z pobudek patriotycznych, to jest patriotyzmu lokalnego. O ile warszawiacy na kartach ulubionych książek odnajdują znane ulice i lokale, solidaryzują się z bohaterem, który do pracy w komendzie dojeżdża tym samym autobusem co czytelnik, i mogą wstąpić do knajpki gdzie biesiadował denat zanim został denatem – czytelnik łódzki może się co najwyżej ponapawać nielicznymi smaczkami lokalnymi w „Strzale na dancingu” Edigeya lub wątkami lokalnymi w wydawanych współcześnie, nieudolnych najczęście,j próbach literackich współmieszkańców. Andrzej Makowiecki stanowi wyjątek od tej reguły – pisze o Łodzi, tu umieszcza centrum wydarzeń, i bohaterami swych utworów czyni osoby znane łodzianom.

Czytaj dalej „Makowiecki Andrzej – Piotrkowska 147 16/2008”