Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Iwony Mejzy
Trzy kobiety Lesia
Lesio jest artystą. Pracuje wprawdzie jako architekt w biurze projektów, bo z malowania obrazów wyżyć się nie da, ale praca ta jest mu kamieniem u szyi.
48 godzin śledztwa
Nasz Prezes jest człowiekiem niezwykle miłym i uczynnym, o czym chyba nikogo nie muszę przekonywać. Otóż jakiś czas temu przyznałam Mu się, że bardzo lubię kryminały Henryka Podlaskiego, a mam zaledwie dwa („Śmierć nie miewa urlopu” i „Pejzaż z nieboszczykiem”) i nawet nie wiem, czy wydał ich więcej. No i wyobraźcie sobie, że kilka dni temu Prezes osobiście doręczył mi trzecią książkę Podlaskiego – „Spółka z nieograniczoną odpowiedzialnością”.
Czytaj dalej „Podlaski Henryk – Spółka z nieograniczoną odpowiedzialnością – Pierwsza seta 68”
Na pohybel artystom!
Kiedy Prezes osobiście zachęcał mnie do przeczytania tej książki, zdumiałam się okrutnie: nieznany autor, nieznane wydawnictwo, na co On mnie napuszcza? Już pierwszych kilkanaście stron przekonało mnie, że miałam rację podchodząc nieufnie do tego „dzieła”.
Czytaj dalej „Siatecki Alfred – Gość z volkswagena – Pierwsza seta 74”
Na tropie szpiega czyli uśmiechnięta Temida
Długo zastanawiałam się, którą książkę wziąć „na warsztat”, bo kolekcję mam przebogatą; w końcu zdecydowałam się na ostatni nabytek – „Fatalną zapalniczkę” duetu Krystyna Świątecka i Bohdan Rudnicki. Tę książkę Krystyna Świątecka wyjątkowo podpisała własnym imieniem i nazwiskiem, bo przeważnie występowała pod pseudonimem Krystyn Ziemski.
Czytaj dalej „Świątecka Krystyna, Rudnicki Bohdan – Fatalna zapalniczka – Pierwsza seta 85”
Wielki podryw
Wszyscy doskonale wiemy, że nasz Prezes jest z wykształcenia psychologiem, a więc meandry ludzkiego umysłu nie mają przed nim tajemnic i doskonale wie, jak nakłonić kobietę, żeby… napisała recenzję. Wystarczy jej po prostu podetknąć dobrą książkę, a palce same polecą do klawiatury.
Czytaj dalej „Żukowski Jerzy – Porachunek z cieniem – Pierwsza seta 99”
LINK Recenzja Wiesława Kota
Z pamiętnika młodego milicjanta czyli zabójcze listy
Powieść Jerzego Edigeya „Umrzesz jak mężczyzna” z pewnością można uznać za kryminał najbardziej milicyjny z milicyjnych. Wystylizowana na pamiętnik milicjanta jest niejako hymnem na cześć milicji.
Kobiety wisielca czyli pan komisarz się nudził
Książkę „Miłość i spadek” Jolanty Spis z pewnością możemy uznać za tzw. kryminał kobiecy. Nie jest to gatunek nowy, ale w ostatnim czasie nastąpił prawdziwy wysyp dzieł w tej kategorii: Marta Obuch, Irena Matuszkiewicz, duet Gacek & Szczepańska, Maja Kotarska. Z dawniejszych przedstawicielek można wymienić Joannę Chmielewską, Barbarę Gordon czy Klarę S. Meraldę. Anna Kłodzińska i Helena Sekuła już się do tej kategorii nie „łapią”, bowiem nie spełniają poniższych warunków:
Kłopoty z dużym ptakiem
W powieści Mai Kotarskiej „Strusie jajo” po raz drugi wkraczają do akcji bohaterki jej poprzedniej książki „Dracena przerywa milczenie”, w której na własną rękę prowadziły śledztwo w sprawie morderstwa, czego jedna z nich omal nie przypłaciła życiem.
LINK Recenzja Anny Niklewskiej
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Adama Sykuły
„Merdolone” życie
„Szlak Tamerlana” Heleny Sekuły to wielowątkowa powieść obyczajowa, opowieść o ludziach, o ich przeszłości i drodze którą przebyli, żeby się spotkać. Nie, nie jest to romans, chociaż gdzieś tam, na dalszym planie, majaczy ledwie zarysowany wątek miłosny, ale zostaje porzucony przez autorkę na rzecz opowieści o dwóch mężczyznach, którzy urodzili się i wychowali w odmiennych warunkach, wybrali inne drogi życiowe, i przypadkiem te ich drogi splotły się. Krótko stali po jednej stronie bariery, aby później znaleźć się po przeciwnych stronach.
„Miśki suszą na dwie strony” czyli podwójny remake
Nikogo nie muszę przekonywać, że „07 zgłoś się” to najlepszy polski serial kryminalny. Krzysztof Szmagier wykorzystał utwory najlepszych pisarzy „milicyjniaków”, uzupełnił własną inwencją, wyjątkowo trafnie obsadził – i powstały filmy, którym, zdaje się, nie dorównają już żadne. I nawet ci, którzy się podśmiewają z niektórych dość naiwnych chwytów, oglądają te filmy z dużą przyjemnością.
Czytaj dalej „Szmagier Krzysztof – Komisarz Borewicz 54/2009”