Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Michała Lorka
LINK Recenzja Tomasza Bujaka
„Wilga” nie odpowiada – a dlaczego? Bo wpadła. A dlaczego wpadła? Bo zgubiła ją pazerność. I na tym można by zakończyć recenzję tej beznadziejnej książki; parę słów wypada jednak napisać.
Bochaterzy, Białasy i Bochenkarze, czyli na tropie afery wełnianej i kurnikowej
Żadnej książki Ewy Lach (ur. 1945) wcześniej nie czytałem. Z Wikipedii dowiedziałem się, że – co ważne – uczęszczała ona do liceum ogólnokształcącego w Bielsku-Białej. „Kryptonim …” jest jej czwartą książką, liczy 371 stron, a cena okładkowa to 20 zł.
„Malwa”, ja „Lotka”, granica przerwana!
„Ryzyko” wydane zostało w trzech częściach i są to pierwsze zeszyty w komiksowej serii „Kapitan Żbik”. Autorkami scenariusza byli: Władysław Krupka (wiadomo kto), Krzysztof Pol (prawnik, milicjant oraz konsultant w „milicyjnym” filmie „Cześć kapitanie” z roku 1967 w reżyserii Petelskich) i Romuald Teyszerski (dziennikarz), a zilustrował go Zbigniew Sobala (wcześniej narysował dwa gazetowce, a później cztery zeszyty z tej serii ).
Komisarz udaje się do małej, nadmorskiej miejscowości Étretat; prosi go o to Walentyna Besson, wdowa po założycielu sławnej firmy produkującej kremy. Starsza pani uważa, że jej służąca, Róża Trochu, otruła się arszenikiem, który znajdował się w środku nasennym przeznaczonym dla niej; o wyjaśnienie tej sprawy prosi też za pośrednictwem ministra pasierb Walentyny, Karol Besson, poseł lokalnego okręgu.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Maigret i starsza pani 294/2023”
„Oj – strzelaj, prędzej, strzela – jeeeest”
Odnośnie Stanisława Literskiego udało mi się znaleźć w internecie, że urodził się w roku 1935 i tylko tyle. W BZZ wydał dwie pozycje: „Kto strzelił?” (w roku 1962, ja dysponuję wydaniem II – z ładniejszą okładką – z roku 1968) oraz „Komu opłaca się zbrodnia?” (w roku 1964, jest już jej recenzja w Klubie). Książka liczy 126 stron, a jej cena okładkowa nie zmieniła się przez sześć lat i wynosi 5 zł (w ogóle seria BZZ to książki za „piątaka”). Tytuł jest dwuznaczny, narracja zaś prowadzona jest w trzeciej osobie czasu przeszłego.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Na biurku komisarza Maigreta ląduje anonim, którego autor informuje, że w domu znanego i cenionego introligatora Fransa Steuvelsa spalono w piecu ludzkie zwłoki. Wysłany na miejsce brygadier Lucas odkrywa na dnie pieca dwa zęby i w związku z tym introligator zostaje aresztowany.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Znajoma pani Maigret 282/2023”
LINK Recenzja Marka Malinowskiego
28 sierpnia 1939 roku doszło do zamachu bombowego na dworcu w Tarnowie; materiały wybuchowe zostały przemycone z Niemiec, a zamachowiec przywiózł je w walizce i zdeponował w przechowalni bagażu. Śmierć na miejscu poniosło 20 osób ale ofiar mogło być o wiele więcej – pociąg z Krakowa spóźnił się osiem minut i przez to na dworcu było mniej osób niż się spodziewano. Julitta i Franciszek Bernasiowie w sensacyjnej formie przedstawili okoliczności poprzedzające ten zamach; ciekawe, do jakiego stopnia jest to fantazja literacka.
Czytaj dalej „Bernasiowie Julitta i Franciszek – Piąta bomba 281/2023”
O brytanach spuszczonych z imperialistycznej smyczy, czyli kryminał produkcyjny z nieletnimi w rolach głównych
Seria „Głowy Wawelskie” to kolejna wielka peerelowska seria wydawnicza, tym razem z „Czytelnika”. W latach: 1957 – 1981 ukazało się w niej ponad 50 książek. Zastanawiające jest, że w nazwie serii wymienione są „głowy”, a na okładkach występowała tylko jedna, zawsze ta sama (przez fachowców nazwana głową wojownika).
Czytaj dalej „Koźniewski Kazimierz – Piątka z ulicy Barskiej 166/2023”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Kobieta wzięta z ulicy
Zupełnie przypadkiem przystąpiłem do lektury „Znajomej pani Maigret” Georgesa Simenona, 21 lutego wieczorem. Na stronie 35 trafiłem na zdanie: „- A dwudziestego pierwszego lutego nie napalił”. Jaka była szansa, że akurat 21 lutego sięgnę po tę książkę? Niemal żadna. A jednak się zdarzyło. Podobnie było zresztą z lekturą „Dwóch twarzy Krystyny” Edigeya .
Czytaj dalej „Georges Simenon – Znajoma pani Maigret 133/2023”
Tytułowa śmierć z ręki bardzo precyzyjnego nożownika dopada dwudziestoletnią Hannę Keller w miejscowości Kowalewo na Opolszczyźnie już na czwartej stronie tekstu. Sprawą początkowo zajmuje się milicja; ich pierwsze podejrzenia padają w stronę dwóch mężczyzn, którzy podkochiwali się w denatce.
Czytaj dalej „Majewska Danuta – Śmierć o dwudziestej 28/2023”