Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
W mojej wyprawie do „Labiryntu” zapuściłem się w rejony, kiedy książki z tej serii były wydawane w trochę większym formacie niż przed 1971 rokiem; na pierwszy ogień poszła jedyna pozycja w bibliografii Sylwestra Matta czyli autora będącego dla mnie absolutną enigmą – podejrzewam, że jest to pseudonim ale pytanie: czyj?
„Kwiatek był dobrym psem milicyjnym. (…)wolałem z nim pełnić służbie niż z niejednym milicjantem…”
Jerzy Grzymkowski dość płodny autor książek głównie wojennych opowiadających o walkach z bandami czy jak byśmy ich dziś nazwali „żołnierzami wyklętymi” po swej chwalebnej służbie w KBW zaczął pełnić funkcje w MO.
Czytaj dalej „Grzymkowski Jerzy – Dzielnicowy z Targówka 87/2011”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
Koliberek w torebce
Złotowłosa, błękitnooka piękność, wręcz żywa legenda w swojej specjalności, wielka artystka, opromieniona międzynarodową sławą, kobieta dojrzała, świadoma swojej wartości oraz talentu, umiejętnie operująca wspaniałym ciałem oraz urokiem osobistym, nie znająca trosk materialnych, spełniona: matka udanego syna, żona wybitnego lekarza obdarzonego przyjemną aparycją, inteligencją, charyzmą, kulturą oraz wrażliwością na sztukę…
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Naszyjnik z hebanu 105/2011”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Doroty Wizner
OPOWIEŚĆ Z ŻYCIA SFER ARTYSTYCZNYCH CZYLI „NASZYJNIK Z HEBANU” HELENY SEKUŁY
Teatr może być wspaniałym miejscem akcji powieści kryminalnej. Artyści to ludzie wrażliwi, łatwo ulegający emocjom, żądni sławy i sukcesu, ludzie, którym zależy na uznaniu krytyki i popularności wśród widzów.
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Doroty Wizner
Major Korosz kontra mężczyzna w zielonym lodenie
„Naszyjnik z hebanu” jest chronologicznie cztwartą powieścią Heleny Sekuły i już tu widzimy, że autorce nie wystarcza sama intryga kryminalna, że ciągie Sekułę ku psychologii i sprawom obyczajowym, a sama materia kryminalna schodzi na dalszy plan.
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
Wróćmy na jeziora
Kryminał paternalistyczny. „Umrzesz jak mężczyzna”, co Jerzy Edigey opublikował w 1967 roku. Oto miasteczko Wisajny (komputer sam z siebie poprawia na Wiżajny), rzucone na brzeg klimatycznego jeziora w pobliżu Ełku.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Umrzesz jak mężczyzna 200/2010”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
„Gdzież więc za dnia znajdziesz jaskinię tak ciemną, by mogła oblicze twoje straszne zamaskować?”
Pisarstwo kryminalne Macieja Słomczyńskiego, uprawiane i w celach zarobkowych, i jako ćwiczenie warsztatowe, powstawało zrazu na marginesie twórczości o ambitniejszym kształcie.
Czytaj dalej „Kwaśniewski Kazimierz – Ciemna jaskinia 35/2012”
LINK Recenzja Bartosza Brzózki
Incognito inspektora Horteksu
Było w „07 zgłoś się”, ale i tak przeczytaliśmy. Jest badylarz, nazwiskiem – tfu! – Salamucha. I on sobie siedzi za kułaczym stołem z rodziną i ktoś do niego strzela siedem razy przez otwarte okno.
GDY GOLIBRODZIE GINIE BRZYTWA
Nie będzie to opowieść o operze Mozarta, ani rozbiór krytyczny komedii Pierra Beaumarchais „Wesele figara”. Te parę stron dotyczy Jerzego Edigeya – tym razem w roli epigona Johanna Wolfganga Goethego.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Na ostrzu brzytwy – Trzecia seta 18”
LINK Recenzja Jacka Getnera
MORDERCZE AWIZO
Powieści detektywistyczne Barbary Gordon, obejmujące zarówno klasyczne powieści milicyjne z Chmurą w roli głównej jak i wzorowane na amerykańskim kryminale sądowym przygody mecenasa Ruszyńskiego podzielić można także na małomiasteczkowe sielanki i wielkomiejskie horrory.
Czytaj dalej „Gordon Barbara – Adresat nieznany – Trzecia seta 27”