Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Małgorzata Kiersztyn, uciekinierka z domu zostaje zamordowana w bramie jednej z kamienic w starym Śródmieściu Warszawy; milicja uważa, że dziewczyna jest trzecią ofiarą grasującego w okolicy mordercy, który zabija kobiety ciosem karate łamiącym kręgi szyjne.
Czytaj dalej „Bogusławski Andrzej – Czerwony alarm 501/2023”
Vater Parteigenosse i jego Tochter z Bund Deutscher Madel
Gazetowiec pt. „Atropina jest moją bronią” ukazał się najpierw w roku 1962 w „Kurierze Szczecińskim”, a potem w 1967 – w „Panoramie”. Przypomnę, że pierwsza książka autora – „Czek dla białego gangu” – wydana została w roku 1963.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Atropina jest moją bronią 500/2023”
Waldek Mostowski, ale nie z „Mostowskich” i Agata Swat, choć być może sama stara panna
W „Serii z Warszawą” zostały wydane dwa „gazetowce” Stefana Miszewskiego: „Świeczniki profesora Łarskiego” i „Pożółkły rękopis”. Obie pozycje nie mają w naszym Klubie recenzji. Dziś przedstawiam recenzję tej pierwszej powieści. Drukowano ją w odcinkach na łamach „Expressu Wieczornego” w roku 1963. Książka liczy 206 stron. Narracja prowadzona jest w trzeciej osobie czasu przeszłego.
Czytaj dalej „Miszewski Stefan – Świeczniki profesora Łarskiego 499/2023”
Fred Kid, Fred Garland, Alfred Murawski, Alfred Bronowski, czyli po prostu Alfred Szklarski
Recenzowana pozycja – jak wynika z napisu na okładce – to pierwsza biografia twórcy przygód Tomka Wilmowskiego, wydana przez Instytut Pamięci Narodowej (w rozwinięciu: Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu). Liczy 399 stron, a jej cena okładkowa to 40 zł. Dlaczego wydawcą jest IPN?
Czytaj dalej „Molenda Jarosław – Alfred Szklarski sprzedawca marzeń 498/2023”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Przenikliwe spojrzenie funkcjonariusza
Ze wszystkich kryminałów milicyjnych najtrudniej pisać o tych, których treścią jest walka MO i SB z tak zwanymi „bandami”. Trudność owa polega na tym, że o tego rodzaju powieściach trudno napisać cokolwiek dobrego. Rażą bowiem pompatycznością, a przede wszystkim – koszmarną wręcz schematycznością, zwłaszcza w konstrukcji bohaterów. Członkowie różnego rodzaju formacji zbrojnych, które w 1945 roku nie złożyli broni i walczyły dalej, wychodząc z założenia, że z nową, symbolicznie władającą od 22 lipca 1944 roku władzą należy walczyć tak samo, jak z Niemcami, bo jest tak samo władzą okupacyjną nie mają do dziś szczęścia, by doczekać się rzetelnego, historycznego opisu swojej działalności. Socjalistyczna Polska wrzucała ich do jednego worka z etykietką „bandyci”.
Kto w PRL mordował księży? Kto wówczas krył zbrodniarzy? Kto nadal ich kryje?
Leszek Szymowski (ur. 1981) należy do czołówki polskich dziennikarzy śledczych. Z uwagi na to, że zajmuje się tematami bardzo niewygodnymi dla wielu polityków, prominentów, funkcjonariuszy dawnej służby bezpieczeństwa oraz tej części społeczeństwa, która ich ślepo lub „widomie” popiera, spotyka się z ich strony z zarzutami oszołomstwa, fantazjowania, mącenia lub działania pod publikę.
Stamtąd, gdzie rosną głowy
Recenzowane przeze mnie opowiadanie pochodzi z powojennego tygodnika „Co tydzień powieść”, ukazującego się w kolejne czwartki. Numer ten liczy 24 strony, a jego cena okładkowa to 10 zł. Zawiera on trzy opowiadania autorstwa G. K. Chestertona (1874-1936), w których występuje detektyw w sutannie, katolicki ksiądz – ojciec Brown, a są to: „Niebieski krzyż”, „Dziwne kroki” i „Tajemniczy ogród”. Autor był sympatykiem Polski i odwiedził nasz kraj w roku 1927, co przysporzyło mu u nas popularności. Nie był jednak popularny w Polsce w czasach PRL-u i żadna z jego książek o ojcu Brownie nie ukazała się w jakiejkolwiek z wielkich serii kryminalnych. Dwa kryminały: „Przygody księdza Browna” i „Człowiek, który był czwartkiem” wydał PAX.
Czytaj dalej „G.K. Chesterton – Tajemniczy ogród (Samobójstwo detektywa) 495/2023”
Stojący w cieniu ziomek Adolf i leżący w hali „S” zakładów „K-12” silnik „M-9-M”
O Annie Kłodzińskiej napisano już w klubowych recenzjach wszystko, co potrzeba. „Nocny gość” swoje pierwsze wydanie miał w roku 1973, w monowskiej serii „Labirynt” (zrecenzował je Klubowicz Tomasz K.).
Zapraszamy do milicyjnej poleczki
Zygmunta Sztaby przedstawiać nie trzeba. „Śmierć lichwiarza” to odgrzane, a może też i liftingowane, jego opowiadanie „Rodrygo miał twarz drapieżną” publikowane w odcinkach w „Kurierze Szczecińskim”, w roku 1961. Liczy ono 40 stron, a cena okładkowa to 6 zł.
„Ruchomy cel” to książka, którą można uznać za debiut Rossa MacDonalda napisany jeszcze pod pseudonimem John MacDonald – co prawda wcześniej opublikował pod swoim prawdziwym nazwiskiem (Kenneth Millar) dwa tytuły, ale, nie oszukujmy się, były to dość naiwne, pospolite sensacje, a nie czarne kryminały; poza tym nie było tam Lew Archera, postaci, która będzie towarzyszyła MacDonaldowi przez prawie 30 lat.