- Autor: Agatha Christie
- Tytuł: Zagadka kobiet-sępów
- Wydawnictwo: Lektura (Rzym)
- Seria: Najciekawsze Opowieści
- Rok wydania: 1946 (kwiecień)
- Nakład: nieznany
- Recenzent: Robert Żebrowski
Najciekawsze Opowieści, czyli polska seria kryminalna drukowana w powojennej Italii
Agathy Christie przedstawiać nie trzeba. Trzeba za to koniecznie przedstawić odkrytą przez mnie w Bibliotece Narodowej nieznaną polską powojenną serię kryminalną, którą należy umieścić w nowym klubowym katalogu.. Nosi ona nazwę „Najciekawsze Opowieści”, a drukowana była na obczyźnie, we Włoszech, a konkretnie w Rzymie, w roku 1946, przez nasze wydawnictwo „Lektura” dla żołnierzy 2 Korpusu.
Seria liczy trzy pozycje: 1. „Alibi” (Julius Long) 2. „Największy skąpiec Europy” (Roy Vickers) i „Dr. Hyde – detektyw i zagadka Białego Domu” (G.K. Chesterton) – wydane w jednym tomiku 3. „Zagadka kobiet-sępów” (Agatha Christie) i „Wino na pustyni” (Max Brand) – wydane łącznie. „Zagadka …” to nic innego jak „Ptaki stymfalijskie” – jedno z opowiadań z serii „Dwanaście prac Herkulesa”. Opowiadania te ukazały się w „The Strand Magazine” w latach: 1939-1940. Recenzowana pozycja liczy 32 strony.
Akcja „Zagadki …” toczy się na Słowacji, nad jeziorem Stompka, ale nie można ustalić kiedy. Do małego hotelu przybył na wakacyjny wypoczynek brytyjski podsekretarz stanu – 30-letni Harold Waring. W tym samy czasie przebywały tam dwie Angielki – dystyngowana pani Rice z dorosłą i zamężną już córką – Elsie Clayton, a także paru Niemców i kilku Włochów. Elsie była bardzo nieszczęśliwa, gdyż miała zaborczego, zazdrosnego, agresywnego i nadużywającego alkoholu męża – Filipa, który nie tolerował jakichkolwiek jej znajomości i kontaktów z mężczyznami. Waring dużo rozmawiał z dziewczyną i szczerze jej współczuł. Tymczasem do hotelu przybyły dwie nowe osoby, kobiety, bliźniaczki, Polki, niezbyt jednak wielkiej urody, gdyż wyglądem przypominały Haroldowi harpie lub sępy.
Sielankę zepsuło nagłe pojawienie się w hotelu rozwścieczonego Filipa Claytona. Doszło do nieoczekiwanych i tragicznych wydarzeń. W obronie własnej Elsie rzuciła w niego ciężkim przyciskiem do papieru, trafiając go w skroń. Ten upadając uderzył jeszcze głową o kratę kominka. Zginął na miejscu. Sytuacja stała się dramatyczna. Elsie z ofiary stała się sprawcą. Sprawą zajęła się miejscowa policja. Jednak dopiero pojawienie się Herkulesa Poirota wywróciło wszystko do góry nogami i wyjaśniło tę zagadkę – zagadkę kobiet-sępów.
Opowiadanie jest dość ciekawe, szczególnie z uwagi na niesamowity zwrot akcji.
Drugim opowiadaniem w tym tomiku jest „Wino na pustyni”, którego autorem jest Max Brand. Jest ono w konwencji westernowej. Toczy się na Pustyni Apaszów, nie można jednak określić kiedy. Pozostawiając za sobą trupa dziewczyny, uciekając przed pościgiem sprawiedliwych, Dick Durante trafił na ulokowane w samym środku pustyni rancho swojego dobrego znajomego – Toniego. Ten – zmęczonego, zgłodniałego i spragnionego Dicka – ugościł po królewsku. Niestety Durant, nie odpłacił mu się za to, a wręcz przeciwnie – skrzywdził go niemiłosiernie. Pogoń tym czasem była coraz bliżej.
I to opowiadanie jest interesujące, przede wszystkim z uwagi na niespodziewane postepowanie głównego bohatera, jak i samo zakończenie.
Podsumowując: książeczka jest krótka, ale za to szybka i miła w czytaniu, lekka w odbiorze i zapadająca w pamięć. Polecam!