- Autor: Kostecki Tadeusz
- Tytuł: Wilk w: Wilk
- Wydawnictwo: Epoka
- Seria: Wystrzałowa
- Rok wydania: 1988
- Nakład: 100000 egz.
- Recenzent: Robert Żebrowski
Nosił wilk razy kilka…
Tadeusz Kostecki jest w naszym Klubie zrecenzowany bardzo solidnie. Recenzje posiadają nie tylko jego kryminały, ale też westerny i przygodówki. Właśnie przyszedł czas, by do tej grupy dołączyć trylogię sensacyjno-przygodową „Wilk”. Składają się na nią następujące powieści: „Wilk”, „Białe piekło” i „Cień wilka”. Pierwsze swoje wydanie miały one w roku 1946, w wydawnictwie „Awir” z Katowic, a autor wystąpił pod pseudonimem Krystyn T. Wand.
Kolejne było dopiero 42 lata później w „Epoce”, i to w jednym tomie, w ramach serii „Wystrzałowej” (seria ta ukazywała się w latach 1988-1990, a wydano w niej 8 książek). Natomiast „Awir” również w 1946 roku wydał kryminał – tym razem napisany przez Kosteckiego pod pseudonimem „W.T. Christine” – „Waza z epoki Ming”. Co ciekawe, również w Katowicach, ale w trzech innych wydawnictwach, w latach 1946-1947 wydano pięć westernów i jeden kryminał tego autora: „Kanion słonej rzeki” i „Krwawy szlak pogranicza” („Uniwersum”), „Żółtodziób” i „Niesamowita farma” („Oficyna Wydawnicza”) oraz „Droga powrotna płowego Jima” i „Dom cichej śmierci” („Przyszłość”).
Cały tom liczy 400 stron, a jego cena okładkowa to 420 złotych. Powieść „Wilk” zajmuje w nim 137 stron.
Akcja toczy się w USA – na Alasce, przede wszystkim w Fairbanks, w pierwszej połowie XX wieku.
Od około dwóch lat zbrojna grupa przestępcza pod przywództwem mężczyzny nazywanego Wilkiem, dokonywała napadów rabunkowych, grabieży i zabójstw. Ostatnio ich „ofiarą” był kolejowy ambulans pocztowy, w którym przewożono pieniądze do Banku Federacyjnego [Federalnego?] oraz kosztowności. Pociąg, w którego składzie był ten wagon, zatrzymano niedaleko Hurrigan Gulch i Honolulu, drzwi ambulansu wysadzono dynamitem a osoby chroniące przesyłkę wystrzelano. W napadzie tym główną rolę odegrał „Wilk”, który ucharakteryzowany najął się jako pomocnik maszynisty, na dwieście dziewięćdziesiątej mili szlaku kolejowego sterroryzował go bronią i zmusił do zatrzymania lokomotywy.
Śledztwo w sprawie działalności „Wilka” prowadził inspektor Mac Dufty, a jego pomocnikiem był niejaki Herst. Jako wywiadowcę inspektor zatrudniał Metysa Salambo.
Już od samego początku książki wiadomo, kto był główną osobą podejrzaną: młody, elegancki i pracowity Harry Coss, syn polskiego emigranta – Stanisława Kosa, wdowca, pioniera i farmera, który przed kilku laty zmarł. Młodzieniec ostatnimi czasy bardzo się wzbogacił i kupił sobie ekstrawagancki samochód, a mianowicie Forda Colonial (?!), który zamiast tylnych kół miał gąsienice. Za narzeczoną miał Meg Barton, córkę dyrektora zrzeszenia kopalń, do której cholewki smalił też inspektor Dufty.
W sprawie nastąpił przełom, gdy Salambo ustalił, że w czasie, kiedy dochodzi do napadów bandy „Wilka”, Coss znikał z Fairbanks. W związku z tym inspektor zwrócił się do prokuratora Wilmersa z wnioskiem o wydanie nakazu aresztowania. Ten jednak odmówił, żądając od policji twardych dowodów, a nie samych poszlak. W celu zwiększenia skuteczności działań policji, gubernator Alaski skierował do Fairbanks świetnego detektywa, jakim był James Cliffton. Od razu wziął na celownik Harry’ego. Spotkał się z nim pod przybranym nazwiskiem, jednak mistyfikacja nie powiodła się, gdyż okazało się, że obaj dżentelmeni przed laty studiowali na jednej uczelni. Coss domyślił się powodów przybycia Clifftona i pozwolił mu … zamieszkać u siebie. Detektyw odkrył w domu skrytkę, a w niej pewne bardzo interesujące przedmioty ….
Powieść ta jest bardzo porządna i nie zmienia mej opinii to, że nie występuje w niej doktor Kostrzewa. Fabuła w niej jest intrygująca, ale należy pamiętać, że Kostecki to mistrz kamuflażu. Cała trylogia „Wilk” stanowi łagodne i bardzo naturalne przejście jej autora od westernu do kryminału. Pierwsza jej część została „skomiksowana” i wydana w takiej formie pod tytułem „Wilcze imperium”.
PS Autografy Tadeusza Kosteckiego występującego jako W.T. Christine oraz Krystyn T. Wand.
