Bohaterowie powieści milicyjnych

Oficer Dochodzeniowy – zazwyczaj Kapitan; najczęściej właśnie wybiera się na zasłużony urlop, ale niestety, poźno w nocy dzwoni telefon, i nasz Kapitan musi zrezygnować z urlopu i podjąć dochodzenie. Inteligentny i przystojny, posiada wykształcenie uniwersyteckie, robi nieodparte wrażenie na kobietach. Pali papierosy, i zawsze częstuje nimi podejrzanych. Ma nosa.

Oficer Pomocniczy – zazwyczaj Porucznik; kwapliwy, zachowanie wskazuje na wiejskie pochodzenie, rumieni się często i bez powodu. Nie ma nosa, ale jest bardzo dokładny i pracowity.

Szef – surowy, ale sprawiedliwy. Mówi podwładnym na „ty”, prywatnie jest na stopie przyjacielskiej z Oficerem Dochodzeniowym. Popularnie znany jako „Stary”. Był w Ludowej Partyzantce.

Przestępca gospodarczy – kradnie armaturę łazienkową z placu budowy, albo nielegalnie produkuje majonez, lub przetwory owocowe, posiada Zielone. Marnie kończy.

Przestępca polityczny – inżynier albo naukowiec na kluczowym stanowisku, wyjeżdza do Niemiec Zachodnich (tak, był kiedyś taki kraj…) i wpada w sieci agentów CIA, Gehlena, albo obu organizacji na raz. Wraca do kraju, donosi wrogowi o tajemnicach gospodarczych i wojskowych, dostaje dużo Zielonych, (Co najmniej $100, niekiedy nawet więcej za informacje nadzwyczajnej wagi). Marnie kończy.

Młode Kobiety – piękne, ubrane gustownie w Pewexie, dziennikarki, rzeźbiarki, malarki, rzadziej ze świata medycyny. Posiadają kawalerki umeblowane też gustownie w nowoczesne mebelki z Desy, zawsze częstują Oficera Dochodzeniowego kawą albo MOCNĄ herbata, sardynkami, i koniakiem.. Zapalają papierosa zanim coś powiedzą. Jeśli są ubrane krzykliwie w Pewexie, to są to niestety kobiety z przeszłością, trudniące się prostytucja, ale tylko w najdroższych lokalach, za dewizy.

Dojrzale Kobiety – doktorowe, mecenasowe, eleganckie, przebiegłe, też piekne, albo przynajmniej ciągle noszące ślady Minionej Piękności, jeśli są naprawde stare, czyli po 40tce. Mieszkają w willach.

Kobiety inne – zazwyczaj sąsiadki podejrzanych, gadatliwe plotkary, raczej szpetne i grube, w poplamionych sukienkach produkcji krajowej. Oficer Dochodzeniowy dowiaduje się od nich wszystkiego, czasem nawet więcej, ale jest zniesmaczony ich marną aparycją i gadulstwem.

Robotnicy – prostolinijni, pracowici mężczyźni, na których ich ojcowie, też robotnicy, nie żałowali pasa i przez to oni wyszli na ludzi. Uwaga: w powieściach z czasów schyłkowego Gierka robotnicy są rozgoryczeni i wyznają, choć niechętnie, że źle się dzieje w Polsce pod obecnym kierownictwem, bo są tacy działacze społeczni i partyjni, którzy się bezkarnie bogacą, kradną i budują wille z materiałow przeznaczonych na osiedla dla tychże robotników.

Samochody – przestępcy posiadają tylko zagraniczne, bardzo szybkie. Volvo cenione jest wyżej niż Mercedes. Milicjanci mają albo służbowe, albo w latach 70tych już własne, wysłużone, choć ciągle dobre, tylko krajowe albo z Demoludow.

Josef R. Mankowski

 

 

Autorstwa tego Klubowicza również Edgar Wallace – „The Ringer”