- Autor: Małcużyński Karol, Wiernik Bronisław
- Tytuł: Józef Pehm-Mindszenty. Szpieg w kardynalskiej purpurze
- Wydawnictwo: Książka i Wiedza
- Rok wydania: 1949
- Nakład: 25370
- Recenzent: Robert Żebrowski
Sędziowie w czerwonych togach
O ludziach piszących takie bzdury powinno się milczeć – niech pamięć o nich zanika. Recenzowana pozycja liczy 122 strony.
„Dnia 29 grudnia 1948 roku węgierskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ogłosiło komunikat zawiadamiający o aresztowaniu przez władze bezpieczeństwa prymasa Węgier, arcybiskupa Esztergom, kardynała Józefa Mindszenty’ego pod zarzutem zdrady głównej, zamachu na bezpieczeństwo republiki, szpiegostwa i nielegalnego handlu walutami. Około sześciu tygodni przedtem aresztowano osobistego sekretarza kardynała, ks. Andrasa Zakara, pod analogicznymi zarzutami. Zeznania księdza Zakara naprowadziły władze bezpieczeństwa na ślad tajnego archiwum prymasa”. Znaleziono w nim bruliony listów pisanych przez kardynała do przedstawicieli obcych mocarstw, w tym raporty o sytuacji politycznej, gospodarczej i wojskowej na Węgrzech. „Z dokumentów tych wynikało, że Mindszenty zorganizował i stał na czele podziemnej organizacji mającej na celu obalenie republiki i przywrócenie na Węgrzech monarchii. To właśnie tajne archiwum kardynała stało się podstawą aktu oskarżenia przed Trybunałem Ludowym”.
Dnia 3 lutego 1949 roku rozpoczął się proces kardynała i jego sześciu towarzyszy. Z wyjaśnień złożonych przez głównego oskarżonego na piśmie wynika, że jego celem było utworzenie królestwa federalnego Europy Centralnej, jednoczącego pod berłem Ottona Habsburga Węgry z Austrią poprzez unię personalną, do której przyłączyły by się ewentualnie również i inne państwa katolickie, przede wszystkim Bawaria. Mogłoby to nastąpić jedynie po obaleniu Republiki Węgierskiej, dokonanym przy pomocy z zewnątrz, przede wszystkim ze strony amerykańskiej. Uważał, że restauracja monarchii dokonana może być dopiero po trzeciej wojnie światowej, zakończonej zwycięstwem Amerykanów. Na okres przejściowy kardynał sprawowałby władzę tymczasowego szefa państwa do czasu koronacji przez niego Ottona Habsburga.
Oskarżonemu zarzucano też handel amerykańskimi dolarami. Przedstawiono go jako przeciwnika reformy rolnej i nacjonalizacji przemysłu. Zarzucano mu też, że zabiegał o to, by władze amerykańskie nie wydały obecnemu rządowi Węgier – skradzionej przez Niemców, a odzyskanej w roku 1945 – „Świętej Korony” z roku 1000. Przypomniano jego podróż do Ameryki na kongres kościelny w Ottawie i spotkanie z Ottonem Habsburgiem w Chicago. Skazano go na karę dożywotniego więzienia.
W książce przedstawiono część korespondencji pomiędzy kardynałem a przedstawicielami Zachodu, a pod koniec opisano relację państwo – kościół na Węgrzech.
Zamiast tego gniota lepiej przeczytać artykuł na Wikipedii: