- Autor: Wróblewski Jerzy
- Tytuł: Na szlaku bezprawia
- Seria: Binio Bill (część 2)
- Wydawnictwo: Kultura Gniewu Krótkie Gatki
- Rok wydania: 2018
- Nakład: nieznany
- Recenzent: Robert Żebrowski
Rozpracowanie operacyjne grupy przestępczej
„Binio Bill” to wydawana w czasach PRL seria westernowych (z wątkami sensacyjno-kryminalnymi) komiksów, których autorem, zarówno scenariusza, jak i grafiki, był Jerzy Wróblewski. Zasłynął on z tego, że zilustrował aż 24 „Żbiki”. Seria ta składa się z dziewięciu części: „Rio Klawo” (po raz pierwszy wydane w „Świecie Młodych” w roku 1980), „Na szlaku bezprawia” (ŚM 1980), „Binio Bill i 100 karabinów” (ŚM 1981), „Binio Bill kontra Trojaczki Benneta” (ŚM 1982), „Binio Bill kręci western i … w kosmos” (ŚM 1983), „Binio Bill i ciocia Patty” (ŚM 1984), „Śladami Kida Walkera” (ŚM 1986),”Binio Bill i skarb Pajutów” (KAW 1990), „Binio Bill i szalony Heronimo” (BB Team 2009).
„Na szlaku bezprawia” to druga część serii. Liczy 12 kolorowych stron. W ŚM ukazywał się w okresie: grudzień 1980r. – styczeń 1981r. (drugie wydanie w tej gazecie miało miejsce w roku 1988). Wydanie, które recenzuję, pochodzi ze zbiorczego albumu pod tytułem „Rio Klawo”, zawierającego jeszcze dwie inne historie. Materiały do tej edycji zeskanowano ze „Świata Młodych” i poddano starannej obróbce, polegającej m.in. na odtworzeniu na nowo kreski i kolorów. Zabiegi te przyniosły wspaniałe efekty.
Szeryf miasteczka Rio Klawo w Nevadzie – Polak, Zbigniew Bilecki alias Binio Bill, telegraficznie został wezwany do Dakoty (spory kawałek od Nevady), by tam złapać Jane Klamotę (jasne nawiązanie do amerykańskiej rewolwerowiec – Calamity Jane), która na czele gangu dokonywała napadów na banki i dyliżanse. Szeryf – oczywiście incognito – dotarł tam, po kilku tygodniach jazdy. Po spotkaniu z Jane (wzorowana na aktorce Doris Day, grającą tytułową postać w filmie „Calamity Jane” z roku 1958) w saloonie Starego Bobra, został włączony do jej bandy. Poza nimi byli w niej jeszcze: Pete, Ben, Jeff i Tom. W niedługo potem napadli na bank w Old River. Następny miał być bank w Scradle City. Billowi udało się porozumieć z tamtejszym szeryfem i urządzić zasadzkę …
Ta część „Binio Billa” – jeśli chodzi o fabułę – jest bardzo przeciętna. Rysunki natomiast są super, a postać Jane Klamoty przedstawiona wręcz rewelacyjnie! Z przestępstw – w komiksie – mamy bójkę i rozboje, przy czym bójka w tamtych czasach i na tamtym terenie nie była ścigana z urzędu. Uważam, że nazwisko Klamota (stary, niepotrzebny przedmiot) nijak nie przystaje do postaci Jane. Wróblewski chcąc nawiązać do postaci Calamity Jane, mógł postaci komiksowej nadać lepszą nazwę, ot choćby Dynamity Jane.