- Autor: Letki Wojciech
- Tytuł: Zbrodnia prawie doskonała
- Wydawnictwo: Iskry
- Seria: Ewa wzywa 07 (Powieść co miesiąc nr 76)
- Rok wydania: 1975
- Nakład: 100275
- Recenzent: Robert Żebrowski
Kto znaczkami handluje, ten przez znaczki ginie
Wojciech Letki jest autorem kilku książek, ale tylko jednego kryminału. „Zbrodnia prawie doskonała” liczy 39 stron. Akcja toczy się w Warszawie i Zambrowie w roku 1973.
Andrzej Zamiarowicz lat 59, kolekcjoner znaczków pocztowych, został znaleziony w swoim mieszkaniu martwy. Obrażeń zewnętrznych nie posiadał. Sekcja zwłok wykazała zatrucie akonityną (C34H47NO11) – jedną z najsilniejszych trucizn roślinnych, zwaną też arszenikiem roślinnym. Śledztwo w tej sprawie prowadzili dwaj kapitanowie MO: Andrzej Jacyna i Jerzy Antosiewicz, regularnie pomagał im sierżant Pawlak, swoje „trzy grosze” wtrącił też porucznik Marcinkiewicz, a z doskoku wykorzystywani byli wywiadowcy: Pszczółka, Bielak, Bigosiński i Lisiewicz.
Osobami podejrzanymi byli: żona denata – Irena, która w czasie zgonu przebywała w sanatorium, siostrzeniec żony – Krzysztof Adamiak, z którym Zamiarowicz był skonfliktowany oraz filatelista z Zambrowa – Sławomir Kluczyński, z którym wymieniał się znaczkami. Po powrocie do domu pani Zamiarowicz stwierdziła, że z mieszkania skradziono tylko jeden z klaserów ze znaczkami, ale akurat z tymi, które w sumie miały wartość … polskiego Fiata. Okazało się, że denat za życia i … po śmierci szantażowany był przez osobę podpisującą się „Mściciel”. Trop tego wątku wiódł w przeszłość, a konkretnie do czasów okupacji hitlerowskiej.
„Zbrodnia prawie doskonała” to typowy peerelowski kryminałek. Czyta się go szybko, lekko i przyjemnie. Dużym plusem opowiadania jest to, że zawiera sporo PRL-ogizmów:
kino „Palladium” (ul. Złota 7/9, istniało do końca lat 90.), cukiernia u Bliklego na Nowym Świecie (nie wiadomo, czy ta spod nr 33 – z lat 20. XX w., czy ta spod nr … 35 z lat 70. … XIX w.), restauracja „Kaukaska” (w Domach Centrum), klub „Stodoła” (Centralny Klub Studentów Politechniki Warszawskiej, z siedzibą – od roku 1972 – przy ul. Batorego 10), Dom Towarowy Sezam (ul. Marszałkowska 126/134, funkcjonował w latach: 1969-2014), uczelnia SGPiS (Szkoła Główna Planowania i Statystyki, funkcjonowała w latach: 1949-1991, obecnie – Szkoła Główna Handlowa), gazety – „Życie Warszawy”, „Filatelista” i „Boks”, papierosy – „Carmen” (rarytasy), „Klubowe” (standard) i „Winston” (te lepsze), książeczka oszczędnościowa PKO (wciąż funkcjonują, jednak od roku 2017 nie są już wydawane), ul. Rutkowskiego (istniała w latach: 1950-1990 jako część ul. Chmielnej).
Ciekawostka: jako najatrakcyjniejsze znaczki wymienione są te z kolonii hiszpańskich np. Sahara Hiszpańska.