- Autor: Alfred Hitchcock / Minkowski Aleksander
- Tytuł: Władca fortuny
- Wydawnictwo: Siedmioróg
- Seria: Nowe Przygody Trzech Detektywów
- Rok wydania: 2000
- Nakład: nieznany
- Recenzent: Robert Żebrowski
Po kiszonych ogórkach z Polski, lepiej się prowadzi dochodzenie
Seria „Trzej Detektywi” – „The Three Investigators” (w Polsce „Przygody Trzech Detektywów”) wydawana była w USA w latach: 1964-1987 i liczy 43 pozycje. Jej pomysłodawcą i autorem części książek był Robert Arthur (1909-1969), który podpisywał się w nich jako Andy Chandler.
Pierwsza książka nosiła tytuł „Alfred Hitchcock i Trzej Detektywi” (w Polsce pod tytułem „Tajemnica zamku grozy”). Hitchcock (1899-1980) miał w tej serii swój udział, ale czy ograniczył się on tylko do sygnowania książek swoim nazwiskiem (za zgodą spadkobierców również po jego śmierci), czy też był pomysłodawcą i współautorem części książek – tego nie wiadomo. W każdym bądź razie faktycznych autorów było kilku, ale nie było wśród nich Polaków.
W naszym kraju komplet „Przygód Trzech Detektywów” wydało – już w III RP – Wydawnictwo Siedmioróg, a następnie kontynuację tej serii – liczącą 19 pozycji – pt. „Nowe Przygody Trzech Detektywów. Wśród kilku autorów sequeli było dwoje Polaków: Krystyna Boglar (1931-2019) – znana z młodzieżowego kryminału „Gdzie jest zegar mistrza Kukułki?”, która napisała 7 opowiadań oraz Aleksander Minkowski (1933-2016) – znany z kryminałów „Kiedy wracają umarli” i – pod ps. Marcin Dor – „Major opóźnia akcję”, a także książek z wątkami kryminalnymi (m.in. „Gruby” i „Szaleństwo Majki Skowron”), który napisał 4 opowiadania.
Do zespołu Trzech Detektywów należą: Jupiter Jupi Jones (Pierwszy Detektyw) – mózg grupy, inteligentny, elokwentny i otyły, Peter Pete Crenshaw (Drugi Detektyw) – silny, wysportowany, o wyglądzie kulturysty, Robert Bob Andrews (Dokumentacja) – zdolny informatyk, a to tego bardzo przystojny.
„Władca fortuny” liczy 80 stron. Jako autor podany jest – nieżyjący już od 40 lat – Hitchcock, a Aleksander Minkowski jest wymieniony jedynie jako twórca wersji polskiej. Mimo „autora” zagranicznego, nie ma podanego … oryginalnego tytułu.
Trzej Detektywi przyjechali z Rocky Beach (koło Hollywood) do Las Vegas. Zatrudnił ich dyrektor hotelu „Princess” – Bert Collins, w którym mieściło się kasyno. Składało się ono z trzech salonów: z maszynami typu „jednoręki bandyta”, ze stolikami do kart oraz ruletą. Dyrektor miał ogromny problem, którego nie mógł rozwiązać hotelowy detektyw – Aron Stock. Otóż od jakiegoś czasu, co dwa – trzy dni, w kasynie pojawiał się tajemniczy Di Morte pochodzący z Rumunii. Schemat zdarzenie był zawsze ten sam. Grał w ruletę, ale bez olśniewających wyników. Potem, po północy pojawiał się jego syn – Dymitr, by powiedzieć mu „dobranoc”. Ojciec pytał go, kogo chciałby dziś uszczęśliwić. Chłopak rozglądał się po ludziach zgromadzonych przy rulecie. Następnie Di Morte nachylał się do Dymitra, aby usłyszeć co powie, po czym wskazywał wybraną przez syna osobę i zachęcał ją do postawienia wszystkich sztonów na dowolny numer. Szczęśliwiec obstawiał – zadziwiająco dużą liczbą sztonów o najwyższych nominałach – jakąś liczbę. Ruleta szła w ruch, a kulka zawsze zatrzymywała się na wskazanej liczbie. Kasynu groziło bankructwo. Młodzieńcy z zaangażowaniem zabrali się do pracy, a była to robota niełatwa i bardzo niebezpieczna, bo w sprawę zaangażowana była mafia …
Cytat: „Przepadał za kiszonymi ogórkami z jakiś tajemniczych „Pudliszek”, made in Poland. Były pyszne: z koprem, czosnkiem i cebulką oraz listkami wiśni pływającymi w aromatycznym sosiku, niezbyt kwaśne i leciuteńko słodkawe, chrupiące”.
Opowiadanie czyta się szybko i przyjemnie. Choć jest to książka przeznaczona dla młodzieży, to może spodobać się także dorosłym.