- Autor: Szmagier Krzysztof
- Tytuł: Strzał na dancingu
- Wydawnictwo: Agoy.pl Piotr Cholewiński
- Seria: 07 zgłoś się (tom 13)
- Rok wydania: 2011
- Recenzent: Robert Żebrowski
Borewicz i bormaszyna
Trzynasty odcinek serialu „07 zgłoś się” nosi tytuł: „Strzał na dancingu”. Scenariusz powstał na podstawie powieści o tym samym tytule autorstwa Jerzego Edigeya, wydanej w 1975 roku w „Różowej okładce”. Powieści tej nie czytałem, ale ma ona recenzję w naszym Klubie. Recenzowana przez mnie książka liczy 103 strony, jej cena okładkowa to 7,99 zł.
Akcja dzieje się w Warszawie, Gdańsku (Sąd Wojewódzki i restauracja/night club „Maxim” w Gdyni-Orłowo, znana z piosenki zespołu „Lady Pank”) oraz Sopocie („Grand Hotel”). Sławek Borewicz zaprosił na kolację z dansingiem swoją znajomą dentystkę – Hannę. W restauracji (niewymienionej z nazwy) występował zespół, w którym śpiewaczką była „Maria Anna” Kowalewicz. Zaśpiewała tam m.in. piosenkę pt. „Między nocą a mgłą”. Gdy skończyła śpiewać muzyk zaczął improwizować na trąbce. Kiedy w pewnym momencie trąbka skiksowała, rozległ się głuchy, głośny trzask. W chwilę potem na parkiet upadł jeden z tańczących tam mężczyzn. Okazało się, że został zastrzelony. Był to Mieczysław Romski, który miał przy sobie bardzo dużą kwotę pieniędzy, bo – jak się później okazało – szantażował wszystkich dookoła. Porucznik od razu wziął się do roboty, a na miejsce wezwani zostali inni milicjanci. W toku wykonywanych czynności odnaleziono narzędzie zbrodni tj. pistolet Browning, który schowany był w kontrabasie.
Sprawa była naprawdę dziwna. Borewicza, prowadzącego śledztwo wspólnie z Zubkiem i Olszańską, próbowano przekupić, a gdy się to nie udało – zastraszano go. Były to działania światka przestępczego, który swoje wtyki miał też w Komendzie. Przestępcom nie zależało na wykryciu sprawcy zabójstwa, bo ono ich bardzo ucieszyło, ale na odnalezieniu (i to przez nich, a nie milicję) żółtej teczki Romskiego, w której miał zgromadzone kompromitujące materiały na różne osoby. W książce pojawiły się też postacie z poprzednich części serii: kieszonkowiec (były) – Edward Gabor oraz prokurator (aktualna) Zofia Ołdakowska. Kto dokonał zabójstwa? Czy zginie ktoś jeszcze? Gdzie była teczka? Co takiego, w niej było?
Fabuła jest ciekawa i nie ma się co dziwić, bo na podstawie Edigeya. W opowiadaniu poznajemy kolejny szczegół z życia Borewicza, a mianowicie adres jego zamieszkania: Warszawa, ul. Sobieskiego 70 m. 59 (Stegny). Ciekawostką jest fakt, że w filmie „Strzał na dancingu” – po raz pierwszy i ostatni w całym serialu – pojawiła się piosenka Alicji Majewskiej – z roku 1981 – pt. „Między nocą a dniem” (słowa Zbigniew Stawecki), wykonana przez Lidię Wettę. Muzyka z tej piosenki, melancholijna i jazzująca, skomponowana przez Włodzimierza Korcza, towarzyszy serialowi w każdym odcinku. Znana jest jako „Ballada 07”, która utkwiła w pamięci przede wszystkim z uwagi na wokalizę Grzegorza Markowskiego, nieznanego jeszcze wówczas refrenistę z warszawskiego Teatru na Targówku, oraz partię na saksofon autorstwa Henryka Miśkiewicza.
Cytat:
„Nazywam się pan Borewicz. Porucznik milicji, Komenda Stołeczna”.