- Autor: W. J. Burley
- Tytuł: Wycliffe i ostatnia posługa
- Wydawnictwo: Czytelnik
- Seria: z Jamnikiem
- Rok wydania: 1996
- Recenzent: Adam Sykuła
Wycliffe i ostatnia posługa czyli śmierć w kościele
Mieszkańcy pewnej kornwalijskiej wioski byli bardzo zdziwieni gdy w Niedziele Wielkanocną zastali drzwi kościoła zamknięte na głucho. Ich zdziwienie było jeszcze większe, gdy okazało się że w świątyni poprzedniego wieczoru popełniono morderstwo.
Ofiara, kobieta, mówiąc oględnie, bardzo lubiła mężczyzn, przez co była na językach całego hrabstwa oraz miała na pieńku z tubylczą brygadą moherowych beretów (głownie za nieprzystojne prowadzenie się).
Inspektor Charles Wycliffe i jego podwładni mają trudny orzech do zgryzienia. W toku śledztwa okazuje się że zamordowana otrzymywała anonimy piętnujące jej rozwiązłość (wg mniemania nadawcy). Po jakimś czasie okazuje się że prawie każdy ze wsi ma coś do ukrycia (z pastorem na czele) Wicliffe i jego ekipa zaczynają podejrzewać że motyw morderstwa ma źródło w przeszłości ofiary. Tymczasem następuje kolejne morderstwo.
‘Ostatnia posługa, jest standardowym brytyjskim kryminałem. Tak standardowym że aż trochę mdłym i nijakim. Nie ma tu bohaterów czy wydarzeń, opisów które wyróżniały by tą książkę wśród tuzina innych. Książce daleko niestety do utworów Królowej Kryminałów Agaty Christie. Przy minimalnym retuszu i teksty akcja mogłaby się dziać gdziekolwiek czyli nigdzie. Muszę niestety zaliczyć książkę Jednak, akurat to trzeba przyznać autorowi: akcja i wywód dotyczący zbrodni poprowadzony jest z konsekwentnie i zgodnie z prawidłami logiki. Żadnego deux ex machina.
W. J. Burley a właściwie William John Burley był brytyjskim pisarzem urodzonym w Kornwalii. Cykl o Inspektorze Wycliffe liczy 22 ukończone ksiązki. Tworzenie 23 tomu przerwała śmierć autora w 2003 roku. Pierwsza książka z cyklu ukazała się w 1968 roku.
Polscy czytelnicy mieli okazje zapoznać się z 3 tomami przygód Charlesa Wicliffe’a wydanymi właśnie przez Czytelnika (pozostałe: Wycliffe i cztery walety, Wycliffe i Baelowie).
Mimo że nie jest to typowy kryminał milicyjny, warto na niego zwrócić uwagę ponieważ jest jednym z ostatnich kryminałów który został wydany przez ‘Czytelnika, pod szyldem ,Jamnika’. W sumie można powiedzieć że seria jamnnikowa zakończyła się w 1991 roku a później tylko efemerycznie wracano do niej. Konkretnie w 1993 roku – 2 pozycje (chociaż wydawnictwo reklamowało jeszcze jedną pozycje tego typu: Ingrid Noll, Kogut nie żyje., ale nie spotkałem nigdy tej pozycji w sprzedaży) oraz w 1996 roku -3 pozycje.