Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
NIE LEKCEWAŻMY WRÓŻB!
„Kabała” Zygmunta Zeydlera Zborowskiego zaczyna się od scen przypominających powieści obyczajowe lub romanse w stylu Courths-Mahlerowej.
LINK Recenzja Norberta Jeziolowicza
„W Augustowie, tam nad Neckiem, w białe dnie…”
A na imię miała właśnie Agnieszka. Piękne imię muszę przyznać… Ale co z tego, skoro kobiecie całkiem przewróciło się w głowie i zostawiła redaktora Wrońskiego (ale nie tego Wrońskiego, przed nim byli i inni dziennikarze Wrońscy) dla ledwo poznanego Argentyńczyka. Nie mnie, prostakowi, oceniać, ale od tego miejsca fabuła biegnie porywiście i się mieni, co tak w ogóle rzadkie, choć nie u Zeydlera-Zborowskiego.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Tajemniczy pamiętnik 49/2013”
Doktor Kostrzewa podszywa się pod prostego marynarza
Tadeusz Kostecki jest jednym z pierwszych i jednym z najbardziej interesujących twórców polskiej powieści kryminalnej. Twórczość swoją Kostecki zapoczątkował w 1938 r. pod pseudonimem Krystyna T.Wanda powieściami przygodowymi, tzw. „westernami”: „Krwawy szlak pogranicza” i „Żółtodziób”, a następnie w 1939r. – „Czerwony diabeł” i „Kanion Słonej Rzeki”, znanej zapewne większości „klubowiczów” z serii Klubu Srebrnego Klucza). W 1946 r. powstał kolejny „western” pt.”Niesamowita farma”.
Czytaj dalej „Kostecki Tadeusz – Cień na pokładzie – Druga seta 52”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
„Piegi to jego największe nieszczęście. Ale poza tym chłopak ma dobrze w głowie”
„Morderca szuka drogi” jest jedną z pięciu powieści Edigeya, które nie zostały wydane w formie książki. Kryminał ten drukowany był jedynie w odcinkach (łącznie 148 !) w dzienniku związków zawodowych „Głos Pracy”, w roku 1976.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Morderca szuka drogi – Pierwsza seta 19”
LINK Recenzja Piotra Kitrasiewicza
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Kto manekin, kto morderca
„Pięć manekinów” to druga chyba wydana w latach 50-ych milicyjna powieść Edmunda Niziurskiego, autora, który potem zwekslował w zupełnie inne rejony literatury, niestety. Jak zawsze czytelnik rechocze na skutek talentu słowotwórczego Niziurskiego, zwłaszcza w dziedzinie nazwisk ofiar, podejrzanych, milicjantów i… mordercy oczywiście.
Czytaj dalej „Niziurski Edmund – Pięć manekinów – Pierwsza seta 65”
Reedycja utworu Kosteckiego wydanego w 1959 roku pod pseudonimem Christine jest dziś niestety straszną ramotą którą wydano zapewne by miłośników ramot zaspokoić. Utwór ten trąci myszką, niestety nie nabrał jeszcze, jak to się zdarza młodemu winu, szlachetności.
Czytaj dalej „Kostecki Tadeusz (W. T. Christine) – Kaliber 6-35 61/2009”
LINK Recenzja Moniki Przyguckiej
LINK Recenzja Doroty Samborskiej
LINK Recenzja Wiesława Kota
„SZLAFROK BARONA BOYSTA” CZYLI JAMES BOND W POLSKIM WYDANIU
Wydawnictwo LTW wydało właśnie „Szlafrok barona Boysta” Zygmunta Zeydlera– Zborowskiego i jest to pierwsze wydanie książkowe powieści, którą opublikowano wcześniej jedynie na łamach „Kuriera Polskiego” w latach 1958-1959. Jak zapewnia wydawca, ta obecna pierwsza edycja książkowa jest nieco obszerniejsza niż wersja gazetowa i została przygotowana na podstawie maszynopisu autora.
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Szlafrok barona Boysta 92/2009”
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Doroty Samborskiej
LINK Recenzja Wiesława Kota
Szybkie kobiety w wiśniowym obłoku
Jakkolwiek wiem, że Klubowiczka Helleńska popełniła już recenzję „Szlafroka…” (która mnie dodatkowo zachęciła do czytania), nie mogłam sobie odmówić….
Odkrycie ! Eureka ! Myślałam, że już wszystkie „Zeydlery” wyczytane, opisane, przeanalizowane od przodu i od tyłu, na pamięć znane, a tu – dzięki Prezesowi – taki smakowity kąsek!
Czytaj dalej „Zeydler-Zborowski Zygmunt – Szlafrok barona Boysta 97/2009”
LINK Recenzja Doroty Samborskiej
Narkotykowe obrazy
Kolejne nowe – pierwsze – książkowe wydanie powieści Zeydlera – Zborowskiego to „Wernisaż”. Może nie czyta się go tak świetnie jak „Szlafroka”, a klimatem (włoskim) przypomina trochę „Alicję nr 3”, ale i tak zdecydowanie warto… Dlaczego?