Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Numer dziewczyny w dżinsowych błękitach
Lot numer 979, trasa Paryż – Warszawa. Na pokładzie wśród pasażerów Jan Kowalewski, doradca handlowy spółki ”Corex” w Paryżu. Wraca na urlop do kraju. Tak zaczyna się ta historia z narkotykami Paryżem i miłością w tle.
Czytaj dalej „Barcz Andrzej – Rendez-Vous w hotelu „Royal” 166/2009”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Myśl główeczko, kupię ci czapeczkę
Kiedy wpadła mi w rękę książka Denisa Tarasienki pt: „Kastet z dębowym listkiem” pomyślałem, że to dobra okazja, aby zapoznać się z literaturą, która powinna być swego rodzaju wzorcem, dla naszej powieści milicyjnej. Bo to przecież u naszego Wielkiego Brata debiutowali na łamach książek dzielni stróże prawa, dla których podstawowym nakazem była tzw.: sprawiedliwość społeczna, która tak ma się do sprawiedliwości, jak demokracja ludowa do demokracji.
Czytaj dalej „Dmitrij Tarasienkow – Kastet z dębowym listkiem 6/2008”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
MILICJANT TEŻ CZŁOWIEK CZYLI TAJEMNICA STAREGO KOŚCIÓŁKA
Jest taka bardzo stara anegdota, pochodząca z czasów tuż przed wybuchem I wojny światowej. Cesarz Franciszek Józef odwiedził Kraków i po jego wizycie pismo „Czas”, organ arystokracji i galicyjskich konserwatystów, lojalny wobec monarchii, umieścił na pierwszej stronie portret cesarza, pod którym znalazła się notatka tej treści: Najjaśniejszy Pan znowu wśród nas. Przyjazd cesarza powitało 40000 ludzi, którzy zebrali się na Rynku Mariackim”. Niestety, zadziałał jakiś chochlik drukarski, który w słowie zebrali zastąpił literę b literą s. Ów numer „Czasu” poszedł w świat z błędem, a przecież tekst czytał zecer, potem redaktor techniczny i redaktor dyżurny, korektor i dwóch cenzorów. Nikt nie zauważył niefortunnego błędu.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Tajemnica starego kościółka 9/2008”
STRZEŻ SIĘ FAŁSZYWEJ GOŹDZIKOWEJ CZYLI JAK UNIKNĄĆ ŚMIERCI W SAMOLOCIE
Zygmunt Zeydler – Zborowski napisał kiedyś kryminał „Alicja numer 3”, w którym jedna z bohaterek została otruta na pokładzie samolotu PLL Lot. Jeśli dobrze pamiętam, dziewczynie dosypano trucizny do kawy, którą piła. Podobne zdarzenie ma miejsce w kryminale „Śmierć w samolocie” Jana Jerzego Koprowskiego.
Czytaj dalej „Koprowski Jan Jerzy – Śmierć w samolocie 18/2008”
W pogoni za zwłokami chemika
Stefan Kisielewski, człowiek iście renesansowy, publicysta i muzyk, napisał kilka powieści. Niektóre z nich, utrzymane w konwencji political fiction, ukazywały się za granicą pod pseudonimem Tomasz Staliński. Żadna z nich, nawet ta o obiecującym tytule „Śledztwo” (1974), nie ma nic wspólnego z powieścią milicyjną. Natomiast „Zbrodnia w dzielnicy północnej”, pierwszy raz wydana w 1948 r., mieści się przynajmniej w formule kryminału. Uwagę czytelnika przyciąga już dedykacja autora: „Czesławowi Miłoszowi, który zwrócił mi uwagę na możliwości artystyczne zawarte w formie powieści kryminalnej”. Nie ma wątpliwości, że takie możliwości są, można natomiast postawić pytanie, czy Kisiel umiał je w pełni wykorzystać. I czy w ogóle mógł.
Czytaj dalej „Kisielewski Stefan – Zbrodnia w Dzielnicy Północnej 48/2008”
LINK Recenzja Anny Raczyckiej
LINK Recenzja Wiesława Kota
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
GDZIE MILICJA NIE MOŻE, TAM BABĘ POŚLE
Mamy lata sześćdziesiąte XX wieku. W kawiarni szczecińskiego zamku w każdą niedzielę spotyka się grupa młodych ludzi. Kiedyś byli uczniami tej samej klasy jednego z liceów, potem rozpierzchli się po różnych uczelniach i wydziałach, ale przyjaźń z lat szkolnych przetrwała. Kawiarniane spotkania stały się okazją do plotek, opowiadania o swoich sukcesach i porażkach, można tu było przedstawić swoich chłopaków czy dziewczyny, opowiedzieć o wynikach egzaminów lub innych sprawach. Personel kawiarni lubił te niedzielne spotkania młodych ludzi. Wprawdzie goście ci nie pozostawiali w lokalu dużych sum pieniędzy, ale ich młodzieńczy optymizm i beztroska udzielały się kelnerkom. Było wesoło.
Kapitan, denat, jego żona i kochanka
„Twarze” to kryminał nietypowy, może dlatego że jedyny w dorobku literackim Danuty-Ścibor-Rylskiej. Jest to bardziej kameralna opowieść psychologiczno-egzystencjalna. Książka nie przestaje być przez to jednotrupowym milicyjniakiem. Pierszoosobowy narrator – bezimienny kapitan MO okazuje się bohaterem nader wrażliwym i skłonnym do egzaltowanych monologów wewnętrznych.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Udręka i ekstaza komendanta posterunku w Topolewie…
Przedmiotem niniejszej recenzji jest zeszyt nr 114 z serii Ewa wzywa 07 … pt „Dolina nocy” Barbary Gordon , i jak większość wytworów Pani Barbary Gordon ( właściwie Larysy Mitzner ) jest to rzecz zaangażowana społecznie i ogólnie pojęte problemy Polskiej prowincji przełomu lat 70 i 80 tych XX wieku są tu dominujące. Rzecz dzieje się w fikcyjnej mazowieckiej miejscowości Topolewo ,kiedyś była to miejscowość letniskowo-wypoczynkowa ( kiedyś to znaczy przed wojną ), po wojnie elemety zasobniejsze przemieszały się z przyjezdnymi i egzystowały sobie grupy biedniaków i bogaczy jakoś razem – biedniejsi pili i się degenerowali bogatsi byli bogaci i drżący o swój stan posiadania ( troska ta dotyczyła, magnetofonów wielościeżkowych,kto miał stare srebra to miał się także bać o nie, no i oczywiście dolarów …).
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
„CHIRURG” z Politechniki czyli jak łatwo młodzieży zejść …
Powieść Milicyjna dwojga autorów Barbary Nawrockiej i Ryszarda Dońskiego jest typowa,a może nie typowa bo nagrodzona na Konkursie Komendy Głównej MO i „Iskier” no i na pierwszejstronie mamy swego rodzaju dedykację i podziękowanie dla majora W. Krupki …czyli wstęp jest mocny a potem bywa różnie … Niejaki Andrzej Lechoń przyszedł z jedną Panienką na studniówkę a wyszedł z inną niby nic takiego, każdemu się może zdarzyć … ale to wydarzenie opisane tak lakonicznie niesie w sobie uczucie i to uczucie złe ,niedobre i co najważniejsze o podłożu materialistycznym, bo gdy Andrzej poznał Katarzynę – ta jak przystało na miejscu kobiety – co do , której młodzieniec żywi uczucia , winna ulec mu po „walce” osłonowej ,ta mówi że tak, że owszem ale jak zabierze ją do Paryża na wycieczkę albo gdzieś na zachód.
Czytaj dalej „Nawrocka Barbara, Doński Ryszard – Akcja „Chirurg” 57/2008″
Pan Dyrektor i dwa Szatany czyli jak zarządzać Przedsiębiorstwem Socjalistycznym …
Albert Wojt jest autorem 129 – tego zeszytu z serii Ewa wzywa 07, tym razem w skromnych ramach niebieskiego zeszytu poruszono temat nadużyć gospodarczych.
Czytaj dalej „Wojt Albert – Pan dyrektor jest zajęty 60/2008”