Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
„Powikłane ślady” to poprawny kryminałek, który niczym się nie wyróżnia – i może to dobrze, literacka wirtuozeria to nie jest ale też kaca po nim nie ma. Tylko w takim razie po co go czytać, skoro na przeczytanie czekają tysiące innych?
LINK Klubowa Księgarnia
LINK Recenzja Ewy Helleńskiej
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Porównanie samych tylko stopek redakcyjnych dwóch książek Anny Kłodzińskiej, których wydanie dzieli zaledwie osiem miesięcy pokazuje w jak odmiennych rzeczywistościach ukazały się na rynku: „Śmierć za karę” ze stycznia 1990 roku miała nakład 160 000 egzemplarzy, kosztowała 2100 złotych, a skontrolował ją cenzor A-96; wydana w lipcu „Zemsta ››Wilka‹‹” miała już nakład o 100 000 mniejszy, żaden cenzor jej nie przejrzał i nie wiadomo, ile kosztowała. Takie były realia transformacji ustrojowej; treść „Zemsty ››Wilka‹‹” również stara się za tą transformacją nadążyć ale udaje się to jej tylko częściowo.
LINK Rcenzja Grzegorza Cieleckiego
LINK Recenzja Grzegorza Musiałowicza
Autorska para ukrywająca się pod pseudonimem Krystyn Ziemski swojego ulubionego patetyczno-antyniemieckiego konika dosiada błyskawicznie: już w dwudziestej linijce major Bieżan wspomina Powstanie Warszawskie, w dwudziestej ósmej przypomina sobie dlaczego podjął pracę w kontrwywiadzie, a w czterdziestej drugiej pułkownik Ziętara informuje go, że „w finansowaniu szpiegowskiej roboty na terenie naszego kraju uczestniczy niejaka Anna Kok” – i od razu ciekawostka: ta powieść pierwotnie drukowana była w 1971 roku w „Gazecie Robotniczej” właśnie pod tytułem „Kim jest Anna Kok?”.
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
To mogła być naprawdę dobra książka – połączenie Desmonda Bagleya z Alistairem MacLeanem czyli awanturnicza przygoda z wartką akcją i sensacyjną intrygą w egzotycznej scenerii.
Czytaj dalej „Szczawiński Józef – Ślady nikną na pustyni 268/2022”
Rzadko mi się zdarza doczytać książkę do połowy i stwierdzić, że nic z niej nie rozumiem; jeszcze rzadziej przytrafia mi się sytuacja w której nawet po drugim przeczytaniu wciąż nie wiem o co w niej tak właściwie chodziło. A tak jest tutaj – jest to powieść niesamowicie chaotyczna i pogmatwana, nie ma w niej płynności i potoczystości, a przede wszystkim brakuje jej konsekwentnego i logicznego poprowadzenia akcji, co dla kryminału wydaje się być wręcz elementarne. Owszem, jest w tym szaleństwie jakaś metoda, książka swoją strukturą przypomina momentami film „Pulp Fiction” – ale u Tarantino był to ewidentny pastisz, tutaj zaś mamy typowego milicyjniaka: drętwego, propagandowego i sztucznego.
LINK Recenzja Pawła Smolińskiego
LINK Recenzja Wiesława Kota
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
W piwnicy jednej z kamienic przy ulicy Dębowej w Bydgoszczy znalezione zostają zakopane ludzkie szczątki; sekcja zwłok wykazuje w kościach szkieletu obecność arszeniku.
Czytaj dalej „Żołnierowicz Tadeusz – Ktoś musi zginąć 257/2022”
Sztokholmska policja wraz z wydziałem bezpieczeństwa powoli zaczyna przygotowania do wizyty amerykańskiego senatora, który ma za pół roku przybyć do Szwecji; istnieje poważne podejrzenie, że terrorystyczna organizacja ULAG będzie chciała wtedy dokonać zamachu.
Czytaj dalej „Maj Sjöwall, Per Wahlöö – Ludzie przemocy 256/2022”
Znalazłem w internecie dwie bardzo niepochlebne recenzje tej książki; ja osobiście nie jestem aż tak bardzo krytyczny – owszem, nie jest to literackie arcydzieło, bardziej jest to typowe dla Danuty Frey-Majewskiej rzemiosło ale nie jest to też jakieś antyżydowskie dno.
LINK Recenzja Weroniki Gabryjelskiej
To kolejna, „Labiryntowa” książka, która na początku wydaje się być petardą, a okazuje się kapiszonem. Otóż wiele wskazuje na to, że w związku ze zbliżającymi się w NRF wyborami parlamentarnymi będą podejmowane próby wywiezienia lub zniszczenia dokumentów znajdujących się na terenie Polski; powszechnie wiadomo, że ich posiadanie „zapewnia idealne bezpieczeństwo, stanowi gwarancję czystych rąk dla tych, którzy nurzali je w polskiej krwi”.
LINK Recenzja Anny Lewandowskiej
Martin Beck przybywa do położonego w Skanii sennego miasteczka Anderslöv z którego najwyżej kwadrans jedzie się nad Bałtyk do Smygehuk, najdalej na południe wysuniętego cypla Szwecji. W miasteczku zaginęła Sigbrit Mård, trzydziestoośmioletnia rozwódka – sprawa wydaje się banalna, gdyby nie to, że media, policja i miejscowi mieszkańcy już wydali wyrok: według nich kobietę zabił Folke Bengtsson, który wyszedł na wolność po odsiedzeniu siedmiu i pół roku więzienia za zamordowanie Roseanny McGraw.
Czytaj dalej „Maj Sjöwall, Per Wahlöö – Zabójca policjanta 252/2022”