Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Jacka Getnera
LINK Recenzja Izy Desperak (inna)
Seksualnie zniuansuwany suspens
„Klika” Barbary Gordon to powieść obyczajowa, w której mamy samobójstwo, morderstwo, zamurowane zwłoki, pobicie i wrobienie w gwałt, jednak te niby-kryminalne elementy nie grają roli typowej dla kryminału.
LINK Recenzja Moniki Przyguckiej
Narodziny mecenasa Zamorskiego
Barbara Gordon nie od razu została mistrzynią kryminału. Pisała też powieści psychologiczne (historia małżeństwa rozdzielonego przez wojnę, której tytułu nie pomnę), książki dla dzieci i młodzieży („Na tropie «Korsarza»”). Jej pierwsze powieści, dotykające problemu zbrodni, to jednocześnie powieści psychologiczne. Tak jest w przypadku „Gwiazd na ziemi” z 1961 roku. Ale zaczęło się chyba w 1960 roku „Ulicą bliską”.
Czytaj dalej „Gordon Barbara – Ulica Bliska – Trzecia seta 38”
zawiera także: Katarzyna Bzowska-Gudmundsson, „Kopciuszek, który zjadł wilka”, Prószyński i Spółka, Warszawa 1998
FIZJONOMIA PO KOSZCIE DRUKU OKŁADKI
Niektórzy twierdzą, że czasy ciężkie nastały, sądzę jednak, że problematyki lustracyjnej pomijać nam nie wolno – za chwilę i nas zapytają, co robiliśmy w piaskownicy. „Kiedy przyjdą podpalić dom to się nie zdziw” .
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Życiowa rola inspicjenta
Jerzy Pawelski zastrzelił kochanka żony. I to jej rękami. Zrobił to nie tylko na oczach licznej widowni, przy podniesionej kurtynie. Zrobił to rękami żony. Strzeliła w pierś rywala i trafiła w samo serce.
Czytaj dalej „Edigey Jerzy – Przy podniesionej kurtynie – Druga seta 19”
LINK Recenzja Ewy Adamczewskiej
Przypowieść o podartych rajstopach
Jolka, córka Mewy to drugi tom planowanej – i jak dotąd chyba niezrealizowanej – trylogii. Spotykamy tu bohaterów Mew kilkanaście lat później. To tytułowa Jolka, jej matka, ongiś portowa mewka i Kostek, jej ojciec. Właściwie nie wiadomo, skąd się wzięła Jolka, bo zakończenie Mew nie wspomina nawet o potencjalnym związku jej rodziców, ale pal diabli.
Czytaj dalej „Goszczurny Stanisław – Jolka córka Mewy – Druga seta 37”
motto:
O, superman…
Laurie Anderson
Na fali wspomnień po-borewiczowskich (kolejna powtórka serialu „07”) przeczytałam sobie „Dlaczego pan zabił moja mamę?”. Utwór ten, napisany przez mało znanego – a może skrywającego się pod pseudonimem – autora, bije na głowę inne zekranizowane „Ewy”. Otóż, o ile w serialu mamy do czynienia z jednym zazwyczaj supermanem, to tak jak w książkowej serii ze Szczęsnym czy Downarem w roli głównej, w „Dlaczego pan zabił moja mamę?” mamy supermanów dwóch!
Czytaj dalej „Hauert Adam – Dlaczego pan zabił moją mamę? – Druga seta 38”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Stan wojenny i „Trybuna Ludu”
Aż nie chce się wierzyć, że uwadze recenzentów umknął utwór Anny Kłodzińskiej zatytułowany „ W pogardzie prawa”. Nie jest to najwybitniejsza może fabuła ze Szczęsnym w roli głównej, kudy jej (cytując Fidybusa) do „A potem przychodzi ktoś inny”, gdzie Szczęsny przechodzi sam siebie i wciela się nieboszczyka.
Czytaj dalej „Kłodzińska Anna – W pogardzie prawa – Druga seta 44”
Superman, Szczęsny i Borewicz w jednym
Utwór Tadeusza Kraszewskiego pod tytułem Skradziony gwóźdź nie rzuca wprawdzie na kolana, a jego okładka nawet nie mówi nic o milicyjnym charakterze tej małej książeczki, mimo to wart jest kilku ciepłych słów.
Czytaj dalej „Kraszewski Tadeusz – Skradziony gwóźdź – Druga seta 55”
Czytaliście kiedyś miesięcznik „997 zgłoś się…”? Nie? Nie macie czego żałować. Numer, który wpadł mi w ręce, zatytułowany malowniczo „Podwójna pułapka”, jest piramidalną bzdurą. W dodatku, choć tytuł odwołuje się do znanego programu, bohaterami nie są dzielni współcześni policjanci, ale wciąż jeszcze milicja! Choć na okładce obok nyski z logo pogotowia ratunkowego jak wół stoi pojazd nieokreślonej marki z napisem „policja”. Czyli utwór jest takim sobie świadkiem mijającego czasu – pokazuje trudne początki naszej transformacji.
Czytaj dalej „Lis-Kukliński Marcin – Podwójna pułapka – Druga seta 59”
Niezłomny koniak gruziński i nagły tłuczek do mięsa
Pierścień z krwawnikiem jest pozycją, która wywarła nie tylko wrażenie na mnie jako czytelniczce, ale wywarła wpływ na resztę mojego życia. Jako osoba bardzo młoda odwiedzałam dziadka w szpitalu.
Czytaj dalej „Sekuła Helena – Pierścień z krwawnikiem – Druga seta 82”