Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Kochliwi pogromcy wampira
Seryjnych morderców zwykle nazywamy wampirami. W książce Katarzyny Rygiel „Gra w czerwone” mamy do czynienia właśnie z takim wampirem. A nawet osobnikiem jeszcze bardziej zasługującym na tę nazwę – swoje ofiary wyprawiał bowiem na tamten świat według najlepszych, wypracowanych przez lata wzorów.
Blondynki górą, czyli Chmielewska bis
Książkę Marty Obuch „Precz z brunetami!” wydano w serii prezentującej głównie romanse i pewnie bym do niej nie zajrzała, gdyby nie podtytuł: „Historyjka kryminalna z wątkiem romansowym”. I rzeczywiście, jest to bardzo zgrabnie napisany kryminałek, nieco przypominający wczesną Chmielewską. Nie jest to jednak kalka w stylu Ireny Wójtowicz, której książka to zwyczajny plagiat, a porządnie napisany, pełen niewymuszonego humoru kryminał, którego nie powstydziłaby się nawet pani Joanna.
Zwariowany sejmik i głodny detektyw
Irena Matuszkiewicz znana była dotąd głównie wielbicielkom literatury kobiecej. Jej książki, zawierały wprawdzie wątki sensacyjne, a jedna nawet sf, ale wątek romansowy wybijał się zdecydowanie na plan pierwszy. „Nie zabijać pająków” jest jej pierwszym kryminałem, ale całkiem dobrym i godnym polecenia.
Czytaj dalej „Matuszkiewicz Irena – Nie zabijać pająków 5/2008”
okładka z 2003 roku
Nieszczelne rolmopsy, czyli wielki przemyt
Wszystkie nowe książki Joanny Chmielewskiej kupuję niemal w dniu wydania, natychmiast czytam, po czym sięgam po jej stare utwory, żeby sobie przypomnieć jak to kiedyś pięknie pisała. Po przeczytaniu jej najnowszej produkcji pt. „Rzeź bezkręgowców” sięgnęłam po „Upiorny legat”, żeby zmienić klimat.
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Śmierć kołem się toczy
W książce „Z przypadku” Albert Wojt jak zwykle oprowadza nas po ulicach i zaułkach Żoliborza. Wprowadza nas także w tajniki życia zamieszkującej tam młodzieży, i to zarówno tej z marginesu społecznego, jak i z całkiem szacownych rodzin.
Afera pozera czyli przewodnik po nowej Warszawie
„Przylądek pozerów” Jarosława Klejnockiego, chociaż jest najprawdziwszym kryminałem, z pewnością nie przyciągnie czytelników poszukujących ciekawych zagadek i interesującego śledztwa. Chociaż trup pojawia się już w pierwszym zdaniu (zabity ciosem w głowę mosiężną lampą profesor UW) i natychmiast wdrożone zostaje śledztwo, to w miarę czytania schodzi ono na plan dalszy, a najważniejsze okazują się precyzyjnie opisane peregrynacje po Warszawie głównego bohatera, prowadzącego śledztwo komisarza Nawrockiego.
Czytaj dalej „Klejnocki Jarosław – Przylądek pozerów 19/2008”
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Zadymka i gorące żelazko ze zwilżaczem
Zawsze mi się wydawało, że w moich recenzjach za mało jest cytatów, tym razem postanowiłam więc ten błąd naprawić. Zasiadając do lektury książki Anatola Ulmana „Mord w ekspresie «Gryf»” przygotowałam sobie kajecik i długopis, żeby wynotować co barwniejsze kawałki. Pamiętałam tego autora z wcześniejszej lektury „Ewy” nr 142 pt. „Polujący z brzytwą”, nad którą płakałam ze śmiechu, byłam więc przygotowana na dobrą zabawę.
Czytaj dalej „Ulman Anatol – Mord w ekspresie „Gryf” 22/2008”
MOnika śpieszy z odsieczą
Niewiele było duetów pisarskich w historii literatury kryminalnej i różne miewały notowania, ale co jakiś czas powstają nowe. Nie wiadomo zresztą po co, bo wielu z tych autorów doskonale sobie radzi samodzielnie. Na przykład Marek Krajewski, który tworząc w pojedynkę wzbudził zachwyt wielu czytelników i krytyków, za „Aleję Samobójców”, napisaną w duecie z niejakim Czubajem, komplementów się chyba raczej nie nasłuchał.
Czytaj dalej „Gacek Katarzyna, Szczepańska Agnieszka – Zabójczy spadek uczuć 27/2008”
LINK Recenzja Marzeny Pustułki
Zaniepokojone żebro bakterii
Marta Obuch przebojem weszła do czołówki autorów kryminałów książką „Precz z brunetami”. Jej druga książka, „Odrobina fałszerstwa”, oczywiście jest również kryminałem i jest równie śmieszna. Akcja toczy się w Śląskim Domu Aukcyjnym w Katowicach i dotyczy kradzieży, a raczej podmiany, dzieł sztuki.
Zielony szpieg
W instytucie badawczym we Wrocławiu popełniono zbrodnię. Ktoś zamordował szefową katedry genetyki, prof. Zytę Karpińską. Najpierw ogłuszył ją młotkiem, a następnie zadał nożem precyzyjny cios prosto w serce.
Czytaj dalej „Kotarska Maja – Dracena przerywa milczenie 31/2008”