Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
Leduc, emerytowany, stary przyjaciel Maigreta informuje, że zaczął się sezon na łososie i dlatego zaprasza go na kilka dni do siebie; komisarz korzysta z okazji, że niedaleko ma sprawę do załatwienia i postanawia wyrwać się z Paryża. Czytaj dalej „Georges Simenon – Maigret i Szaleniec 480/2025”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Kiedy kobieta przestaje być kusząca dla inspektora Maigret
„Cierpliwość Maigreta” należy do późnych przygód paryskiego inspektora. Mamy tu nawet do czynienia z pewnym przesileniem. Maigret konstatuje, że za niewiele ponad dwa lata będzie może musiał przejść na emeryturę, osiągnąwszy 55 lat. Czytaj dalej „Georges Simenon – Cierpliwość Maigreta 478/2025”
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Do siedziby paryskiej policji kryminalnej przychodzi anonimowy list informujący, że podczas pierwszej mszy w kościele w Saint-Fiacre w Święto Zmarłych zostanie popełniona zbrodnia; miejscowa policja traktuje to jako głupi żart ale komisarz Maigret postanawia tam pojechać, co w Paryżu przyjęte jest ze zdziwieniem.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Sprawa Saint-Fiacre 403/2025”
Christine i Spencer Ashby, bezdzietne małżeństwo z małego miasteczka pod Litchfield, od miesiąca goszczą u siebie osiemnastoletnią Bellę Sherman, gdyż jej matka, przyjaciółka Christine, po pilnym wyjeździe do Europy nie mogła córce zapewnić kontynuacji nauki.
W jakim wieku nie odmawiać sobie wszystkich przyjemności
Georges Simenon niczym wulkan wtargnął do światowego grona pisarzy kryminalnych w roku 1931, kiedy to opublikował 10 powieści ze swoim, głównym bohaterem – komisarzem Julesem Maigretem. „Poganiacz z opatrzności” to właśnie tytuł z tej dziesiątki. Akcja rozgrywa się w prowincjonalnym miasteczku Dize, wśród przewoźników rzecznych. Tu bowiem odkryty zostaje pierwszy trup.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Poganiacz z „Opatrzności” 29/2025″
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Genialny węch Maigreta
Zanim komisarz Maigret na dobre rozwinie skrzydła w Paryżu, gdzie zdobył pewną sławę w policyjnych kręgach, terminuje w Lotnej Brygadzie Policji i bada sprawę morderstw małych miasteczkach. Tak właśnie dzieje się w wypadku powieści „Żółty pies”, które akcja rozgrywa się w miejscowości Concarneau, liczącej obecnie nieco ponad 20 tys. mieszkańców (coś jak u nas na przykład Zambrów u nas, który wprawdzie nie ma dostępu do morza, ale do zalewu owszem).
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
Komisarz Maigret przesłuchuje Duńczyka Carla Andersena, gdyż podejrzewa go o zastrzelenie Izaaka Goldberga, handlarza diamentami z Antwerpii; Duńczyk konsekwentnie zaprzecza, że zabił denata i twierdzi, że pierwszy raz zobaczył go już martwego w swoim garażu ale nie w swoim samochodzie.
LINK Recenzja Roberta Żebrowskiego
LINK Recenzja Grzegorza Cieleckiego
Komisarz Maigret, który od miesiąca jest oddelegowany do lotnej brygady w Rennes, zostaje pilnie wezwany do Concarneau, małego, portowego miasteczka nad Zatoką Biskajską; powszechnie szanowany handlarz win zostaje tam postrzelony w brzuch – strzał zostaje oddany przez skrzynkę na listy umieszczoną w drzwiach niezamieszkanego domu.
Auguste Point, minister robót publicznych, zaprasza Maigreta na prywatne spotkanie i podczas niego prosi go o odnalezienie ukradzionego mu liczącego czterdzieści stron raportu. Dokument został sporządzony przez profesora Juliena Calame’a ze Szkoły Inżynierii Lądowej, który był bardzo przeciwny budowie prywatnego sanatorium dla najbiedniejszych dzieci; raport zignorowano, a miesiąc temu topniejące śniegi spowodowały podmycie fundamentów, zawalenie się jednego z budynków i śmierć 128 dzieci.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Maigret u pana ministra 211/2024”
Komisarz Maigret przyjeżdża do holenderskiej miejscowości Delfzijl; władze uniwersytetu w Nancy wymogły na paryskiej policji przyjazd kogoś, kto poprowadzi śledztwo w sprawie zamordowania Conrada Popingi, emerytowanego kapitana. Władze miasteczka podejrzewają o morderstwo profesora Jeana Duclosa, objeżdżającego okolice z wykładami z kryminologii; oficjalnie nie został oskarżony ale poproszono go by nie wyjeżdżał z Delfzijl.
Czytaj dalej „Georges Simenon – Maigret w Holandii 138/2024”