Klub Miłośników Powieści Milicyjnej
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Ewa wzywa 007…
Ten zeszyt Ewy to ostania publikacja z tej serii; czyli właściwie powinna to być spora nobilitacja dla autorki, która podsumowuje kilkadziesiąt lat historii jakiejś części polskiej powieści milicyjnej , a jednocześnie wydawca powinien się starać o godne zamknięcie serii.
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Zbrodnia na rajskiej wyspie
„Ostatni rejs Korala” Danuty Frey to bardzo sympatyczna książeczka, o nieskomplikowanej zawartości , można powiedzieć że miła dla ucha ( dla oka mniej, bo bardzo zniszczony egzemplarz).
Przegrać lub przepić
Wydana w 1987 roku w serii Ewa wzywa 07 „Dama ze strusim piórem” porusza specyficzny temat weryfikacji środowiska dziennikarskiego w okresie stanu wojennego. Nie rozwodząc się zbytnio na temat weryfikacji i jej powodów oraz skutków, opowiada o dwóch dziennikarkach , koleżankach , współpracujących ze sobą od czasu do czasu.
Czytaj dalej „Frey Danuta – Dama ze strusim piórem 148/2010”
Złote czasy pornografii
Danuta Frey jest zasłużoną autorką powieści milicyjnej. A że była także pisarką dość płodną i pracowitą to właściwie każdy, kto interesuje się naszym ulubionym gatunkiem literackim musiał natknąć się – chociażby przypadkiem – na jedną z jej powieści.
LINK Recenzja Norberta Jeziolowicza
Jak z kamienia
Saga o człowieku, któremu wszystko w życiu przychodziło z trudem. Zenon Ignatowicz uparł się skończyć medycynę, choć nie miał ku temu żadnych warunków.
KAŻDY PRYWACIARZ TO ZŁODZIEJ I PIJAK
Kryminały Chandlera kojarzą się z deszczem, prochowcem z podstawionym kołnierzem i papierosem zapalanym zapałką, którą trzeba osłaniać dłonią przed deszczem. Nic bardziej mylnego. Akcja książek Chandlera najczęściej dzieje się w pełnym słońcu (bo rzadko pada w Kalifornii). A i tak zapamiętałam, że zawsze pada i mży.
Czytaj dalej „Frey Danuta – Broszka z zielonych kamieni – Trzecia seta 26”
LINK Recenzja Mariusza Młyńskiego
Kto zabił Kruka, czyli kobieta w wieku trolejbusowym
Kiedy sięgałem po tę książkę, miałem przez moment nadzieję, że jest to literacki pierwowzór dwóch innych „dzieł” z zakresu „sztuki milicyjnej”. Chodzi mianowicie o jeden z zeszytów kapitana Żbika (o tytule bodaj „Salto śmierci”, rysowany jeszcze przez Bogusława Polcha) oraz odcinek „07 zgłoś się” (tytułu nie pomnę). Jednym z najważniejszych momentów dwóch wzmiankowanych „milicjonariów” jest bowiem śmierć byłego cyrkowca, o pseudonimie „Kruk”, nadanym mu z racji odcienia włosów (choć może też czarnego charakteru).
Czytaj dalej „Frey Danuta – Kto zabił Kruka – Druga seta 31”
I wtedy wypłynęła sprawa cepeliowskich koców w kolorze niebieskim
Małomiasteczkowe tajemnice, kliki na każdym kroku, przestrzeganie przed pochopnymi zachowaniami na polu intymno-osobistym i wiele innych problemów porusza w 106 zeszycie „Ewy” Danuta Frey. Hotel „Kormoran” to bowiem tylko z pozoru kryminał.
Czytaj dalej „Frey Danuta – Hotel „Kormoran” – Pierwsza seta 27”
Trup przy stoliku nr 44
Słynna mickiewiczowska liczba została wpleciona w intrygę Ewy nr 37. Oto w górskiej miejscowości Kamień, podczas zabawy sylwestrowej, na której spotykają się okoliczne tuzy, zakłuto nożem jednego z biesiadników. Zajmował on jedno z ośmiu miejsc przy stoliku 44.
Czytaj dalej „Frey-Majewska Danuta – Maska śmierci 128/2009”